Γράφει ο Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Οι μεν κατηγορούν τους δε ότι δεν σέβονται το δικαίωμά τους να αυτοπροσδιοριστούν όπως θέλουν και να επιλέξουν τη σεξουαλική ταυτότητα που τους ταιριάζει. Οι δε κατηγορούν τους μεν ότι δεν σέβονται την πίστη τους, τη θρησκεία τους, η οποία ειδικά τις μέρες του Πάσχα γίνεται αντικείμενο χλευασμού.
Το θέμα είναι ότι και οι δύο έχουν απόλυτο δίκιο. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως συνεχίζουν να διεκδικούν το δικαίωμα στην επιλογή μόνο για προσωπική χρήση. Ωστόστο, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για συλλογική καθολική χρήση και δεν αφορούν μεμονωμένα επιλεκτικά περιστατικά. Όπως ο ένας έχει δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα τη σεξουαλική του ταυτότητα και να μην γίνεται αυτή η επιλογή του αιτία εκφοβισμού, έτσι και ο άλλος έχει το δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα τι πιστεύει, αν πιστεύει και πώς το πιστεύει, χωρίς να χλευάζεται για την πίστη του.
Στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν χωράει ζυγαριά να ζυγίσουμε ελευθερίες. Οπότε, την επόμενη φορά που αυθόρμητα πας να κατακρίνεις κάποιον που έχει διαφορετικές επιλογές από εσένα, κράτα λίγο την παρόρμησή σου και σκέψου: σου αρέσει όταν κρίνουν αρνητικά τις δικές σου επιλογές; Ίσως αυτά τα δευτερόλεπτα αναστοχασμού να είναι αρκετά για να απολαύσουμε επιτέλους μια κοινωνία όπου η διαφορετικότητα δεν θα είναι απλώς σεβαστή, αλλά αυτονόητη.
Περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα εδώ.