Γράφει ο Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως βιώνουμε μέρες αλλόκοτες που μέχρι πρότινος βλέπαμε μόνο σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Μέσα σε αυτό το εντελώς καινοφανές κλίμα, οι πολιτικοί παίρνουν αποφάσεις άμεσα, χωρίς να έχουν το περιθώριο για μελέτες, δημόσιο διάλογο και αναστοχασμούς. Προφανώς, τα ζητήματα ζωής δεν πρέπει να μπαίνουν καν σε ζυγαριά πολιτικών επιλογών. Πρώτιστο χρέος της πολιτείας είναι να εξασφαλιστεί η ζωή των πολιτών. Έτσι, όταν ένα κράτος μπορεί με τις ενέργειές του να σώσει έστω και μία ζωή, τότε ναι, είναι υποχρέωσή του να τις κάνει. Όπως με τη σειρά των πολιτών είναι μέγιστη ευθύνη αυτές τις μέρες να τηρήσουν την καραντίνα και να μη θέσουν τη ζωή τη δική τους, αλλά και των συμπολιτών τους σε κίνδυνο.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως τα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας υποδηλώνουν ένα επιτυχημένο κράτος. Κάθε άλλο. Η καραντίνα δεν είναι επιτυχία. Είναι κατάντια! Η κατάντια ενός κράτους, μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης κι ενός ολόκληρου κόσμου, ο οποίος χρόνια τώρα κινείται με την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του. Ένας κόσμος που ζει σαν θεός, καταδυναστεύει το περιβάλλον χωρίς να φοβάται κανέναν. Εξάλλου, σαν θεός δεν έχει να δώσει λόγο σε ανώτερο ον. Στη Γη εμείς έχουμε την απόλυτη αίσθηση της ανωτερότητας και ακόμα κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, οι πράξεις μας το υποδηλώνουν. Έτσι, ο άνθρωπος ζώντας χρόνια με την ψευδαίσθηση της ισχύος του δεν επένδυσε ποτέ σοβαρά στο δημοσίο σύστημα υγείας. Όταν, λοιπόν, προσγειωθήκαμε απότομα στην πραγματικότητα και είδαμε πόσο μικροί και ευπρόσβλητοι είμαστε, διαπιστώσαμε πως τα νοσοκομεία μας είναι ακόμα πιο μικρά και πιο ευάλωτα.
Επομένως, αυτήν τη χρονική στιγμή, χρέος όλων μας είναι να τηρήσουμε ευλαβικά την καραντίνα. Ωστόσο, ο μονόδρομος της επιλογής αυτής αποκαλύπτει τις χρόνιες πληγές (τόσο σε κρατικές υποδομές όσο και σε ατομική νοοτροπία), που καλό θα ήταν μετά από όλη αυτήν τη δοκιμασία να επουλωθούν. Γιατί θα υπάρξει επόμενη μέρα, αυτό είναι σίγουρο. Το θέμα είναι αυτό το πρωτόγνωρο παρόν να μας διδάξει, ώστε στο μέλλον να απαλλαχθούμε από την αλαζονική συμπεριφορά που έχει αλλοτριώσει την ίδια μας την ανθρώπινη φύση.
Περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα εδώ.