Περιγραφή ζώου

Μαθαίνω να περιγράφω ζώα

Πολλές φορές θα χρειαστεί να περιγράψουμε ένα ζώο είτε για να μάθουμε εμείς και οι γύρω μας πληροφορίες γι’ αυτό (επιστημονική περιγραφή ζώου) είτε για να περιγράψουμε απλά το κατοικίδιό μας (Περιγραφή του δικού μας ζώου ή ενός ζώου που γνωρίσαμε).

Επιστημονική περιγραφή ζώου

Στην επιστημονική περιγραφή ζώου πρέπει να αναφέρουμε πληροφορίες και ειδικές επιστημονικές γνώσεις σχετικά με:

*    το είδος του ζώου και την οικογένεια στην οποία ανήκει,

*    την εξωτερική του εμφάνιση,

*    το περιβάλλον στο οποίο ζει,

*    το είδος της τροφής που καταναλώνει,

*    το χαρακτήρα και τις συνήθειές του,

*    τη διάρκεια της ζωής του.

Σ’ αυτές τις περιγραφές χρησιμοποιούμε ρήματα στο γ' ενικό ή πληθυντικό πρόσωπο.

Παράδειγμα:

Η καφέ αρκούδα είναι παμφάγο θηλαστικό ζώο, είδος αρκούδας (ίσως το γνωστότερο) που μπορεί να φτάσει σε μάζα από 170 μέχρι 300 κιλά.

Έχει τριγωνικό κεφάλι, κυκλικά μικρά αυτιά και μικρά μάτια. Η ουρά της είναι πολύ κοντή και κρύβεται από τη γούνα της, τα πόδια της καταλήγουν σε πέντε δάχτυλα εφοδιασμένα με καμπυλωτά νύχια. 

Η αρκούδα είναι ζώο παμφάγο με προτίμηση στις τροφές φυτικής προέλευσης και έχει ανάγκη από μεγάλες ποσότητες τροφής. Τρέφεται με όλων των ειδών τους διαθέσιμους καρπούς του δάσους.

Η αρκούδα ζει περίπου 20 με 25 χρόνια και δεν είναι εκ φύσεως επιθετικό ζώο. 

Περιγραφή του δικού μας ζώου ή ενός ζώου που έχουμε γνωρίσει

Για να περιγράψουμε το δικό μας ζώο ή ένα ζώο που έχουμε γνωρίσει, μπορούμε να αναφέρουμε όσα γνωρίζουμε από όσα αναφέρονται στην προηγούμενη περίπτωση, δηλαδή τα γενικά χαρακτηριστικά του ζώου, και, στη συνέχεια, να δώσουμε πιο συγκεκριμένες πληροφορίες:

*    Ποιο είναι το όνομά του και πόσο χρονών είναι;

*    Πότε και πώς το αποκτήσαμε;

*    Πώς είναι; (εξωτερική περιγραφή)

*    Πώς περνάμε μαζί του;

*    Ένα περιστατικό από τη ζωή μας μαζί του που ήταν σημαντικό.

*    Σκέψεις και συναισθήματα γι' αυτό.

Παράδειγμα: "Ο φίλος μου ο Λίο"

Γενικά, δε συμπαθούσα τα σκυλιά, μέχρι που γνώρισα το Λίο, το σκύλο της θείας μου, που είναι ένα γλυκό, σκανταλιάρικο σκυλάκι.

Ο Λίο είναι ένα σκυλί ράτσας κόκερ – σπάνιελ, δηλαδή είναι ένα μικρόσωμο, με μακρύ κορμό σκυλάκι. Το χρώμα του είναι καφέ και το τρίχωμά του είναι κοντό και απαλό. Αυτό που μου αρέσει στο Λίο είναι τα μακριά του αυτιά, γιατί είναι στοιχείο της ράτσας του.

Είναι πολύ χαδιάρικο και πιστό στον ιδιοκτήτη του. Ακολουθεί τη θεία μου όπου κι αν πάει και τρίβεται συνέχεια στα πόδια της αναζητώντας τα χάδια της. Είναι αρκετά έξυπνος και φιλικός. Του αρέσει να παίζει με παιδιά και από τη χαρά του κουνάει συνέχεια την ουρά του.

Η επιθετικότητά του, όμως, όταν θυμώνει, μας ενοχλεί πολύ. Όταν δεν έχει όρεξη να φάει το φαγητό του, μουτρώνει και πηγαίνει σ' ένα μέρος του σπιτιού. Τις βραδιές που μας επισκέπτεται κόσμος, νιώθει πολύ άβολα και δεν τους βλέπει με καλό μάτι.

Μια τέτοια βραδιά γνώρισα κι εγώ το Λίο και μου συμπεριφέρθηκε λίγο επιθετικά. Με κυνηγούσε σ' όλο το σπίτι μανιασμένα και πέρασα ένα βράδυ εφιαλτικό. Μετά από ένα μήνα γνωριμίας και προσπάθειας, έχω καταφέρει να με γνωρίσει και να με εμπιστευθεί.

Μερικές φορές με τρομάζει γαβγίζοντας δίπλα μου και κυνηγώντας με. Επίσης, γαβγίζει και τρομάζει το καναρίνι μας χωρίς κάποιο λόγο!

Αγαπώ αυτό το σκυλί και το θεωρώ μέλος της οικογένειάς μου τώρα πια. Δε θα 'θελα να το αποχωριστώ ποτέ.      

Περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό για το Δημοτικό εδώ.