Ζούμε σε βάρος των μελλοντικών γενεών. Αυτό είναι πολύ οδυνηρό που θα σας πω. Θα ‘ρθει μια εποχή που κάποιες γενεές θα πληρώσουν ακριβά αυτά τα οφέλη που έχουμε και αντλούμε εμείς σήμερα με βάση πια όλη αυτήν την κοσμοθεωρία όπως διαμορφώθηκε μέσα από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Μιλώ, δηλαδή, για ένα αδιέξοδο, γιατί όταν μιλάμε, λέει “Πέθανε ο Θεός”, ο Νίτσε εννοεί ότι ο πολιτισμός πολλαπλώς οδηγείται σε αδιέξοδο. Τι θα πει αυτό; Σταματάμε εκεί; Τι θα γίνει μετά;
Έρχεται μια καταστροφή! Κοσμογονική, αγαπητοί μου φίλοι! Και αλίμονο σ’ εκείνες τις 2,5 γενιές, που θα ζήσουν αυτή τη στιγμή! Είναι η ανεργία η φοβερή. Είδατε εχθές, για την κόρη ενός υπουργού μιλούσε ολόκληρη η Ελλάδα, για μία θέση εργασίας, αγαπητοί μου.
Ξέρετε τι μας περιμένει; Τι περιμένει τα παιδιά μας; Με την ανεργία; Με την έννοια αυτή, εάν ζούμε εμείς σήμερα και έχουμε αγαθά και απολαβές και χίλια δύο άλλα πράγματα, λέμε ότι ζούμε εις βάρος των μελλοντικών γενεών, τις χρεώνουμε, δηλαδή, τις μελλοντικές γενιές.
Απόσπασμα από ομιλία του Λιαντίνη με θέμα “Πέθανε ο Θεός”.