Δευτερόκλιτα επίθετα στα αρχαία ελληνικά - Θεωρία και ασκήσεις

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0

Θεωρία:

Δευτερόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα

σε  -ος  -η  – ον

 

  ΕΝΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗκαλόςκαλήτόκαλόν
ΓΕΝΙΚΗτοῦκαλοῦτῆςκαλῆςτοῦκαλοῦ
ΔΟΤΙΚΗτῷκαλῷτῇκαλῇτῷκαλῷ
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτόνκαλόντήνκαλήντόκαλόν
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)καλέ(ὦ)καλή(ὦ)καλόν

 

  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗοἱκαλοίαἱκαλαίτάκαλά
ΓΕΝΙΚΗτῶνκαλῶντῶνκαλῶντῶνκαλῶν
ΔΟΤΙΚΗτοῖςκαλοῖςταῖςκαλαῖςτοῖςκαλοῖς
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτούςκαλούςτάςκαλάςτάκαλά
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)καλοί(ὦ)καλαί(ὦ)καλά

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Η κατάληξη των θηλυκών είναι –η όταν πριν την κατάληξη έχουμε οποιοδήποτε σύμφωνο εκτός του –ρ- (ὁ καλός, ἡ καλή, τό καλόν).

 

Δευτερόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα

σε  -ος  -α  – ον

 

  ΕΝΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗκαθαρόςκαθαράτόκαθαρόν
ΓΕΝΙΚΗτοῦκαθαροῦτῆςκαθαρᾶςτοῦκαθαροῦ
ΔΟΤΙΚΗτῷκαθαρῷτῇκαθαρᾷτῷκαθαρῷ
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτόνκαθαρόντήνκαθαράντόκαθαρόν
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)καθαρέ(ὦ)καθαρά(ὦ)καθαρόν

 

  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚοἱκαθαροίαἱκαθαραίτάκαθαρά
ΓΕΝΙΚΗτῶνκαθαρῶντῶνκαθαρῶντῶνκαθαρῶν
ΔΟΤΙΚΗτοῖςκαθαροῖςταῖςκαθαραῖςτοῖςκαθαροῖς
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτούςκαθαρούςτάςκαθαράςτάκαθαρά
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)καθαροί(ὦ)καθαραί(ὦ)καθαρά

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Η κατάληξη των θηλυκών είναι –α  όταν πριν την κατάληξη έχουμε –ρ- (ὁ καθαρός, ἡ καθαρά, τό καθαρόν). ή οποιοδήποτε φωνήεν (νέος,νέα,νέον).

 

Δευτερόκλιτα δικατάληκτα επίθετα

σε  -ος  -ος  -ον

  ΕΝΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗἀθάνατοςἀθάνατοςτόἀθάνατον
ΓΕΝΙΚΗτοῦἀθανάτουτῆςἀθανάτουτοῦἀθανάτου
ΔΟΤΙΚΗτῷἀθανάτῳτῇἀθανάτῳτῷἀθανάτῳ
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτόνἀθάνατοντήνἀθάνατοντόἀθάνατον
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)ἀθάνατε(ὦ)ἀθάνατε(ὦ)ἀθάνατον

 

  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ 
ΟΝΟΜΑΣΤΙοἱἀθάνατοιαἱἀθάνατοιτάἀθάνατα
ΓΕΝΙΚΗτῶνἀθανάτωντῶνἀθανάτωντῶνἀθανάτων
ΔΟΤΙΚΗτοῖςἀθανάτοιςταῖςἀθανάτοιςτοῖςἀθανάτοις
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗτούςἀθανάτουςτάςἀθανάτουςτάἀθάνατα
ΚΛΗΤΙΚΗ(ὦ)ἀθάνατοι(ὦ)ἀθάνατοι(ὦ)ἀθάνατα

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Δικατάληκτα επίθετα είναι:

α)  Τα περισσότερα σύνθετα π.χ. ἀ-θάνατος, ἂ-καρπος, ἒν-τιμος, διά-φορος

β)  Τρία απλά που λήγουν σε –ειος, -ιος, -ιμος : βόρειος, γαμήλιος,  δόκιμος

γ)  Οκτώ  επίθετα: βάναυσος, βάρβαρος, ἣμερος, ἢρεμος, ἣσυχος,

κίβδηλος, λάβρος, λάλος.


Ασκήσεις:

Να σχηματίσετε το θηλυκό και ουδέτερο των επιθέτων:

 

ΑΡΣΕΝΙΚΟ

ΘΗΛΥΚΟ

ΟΥΔΕΤΕΡΟ

ἅγιος

 

 

πονηρός

 

 

ξένος

 

 

τίμιος

 

 

αἰώνιος

 

 

αἰχμηρός

 

 

γενναῖος

 

 

φαιδρός

 

 

ἁπαλός

 

 

ἀγαθός

 

 

λευκός

 

 

μακάριος

 

 

θεος

 

 

φίλιος

 

 

χληρός

 

 

σοφός

 

 

πατρῷος

 

 

ἄξιος

 

 

θνητός

 

 

ασχρός

 

 

ψηλός

 

 

 

Ø      Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους των επιθέτων:

  1. Κόσμος τῆς ……………………… (ἀγαθός, θηλ.) ψυχῆς ἀρετή ἐστί.
  2. Ἡ  φιλία τῶν ………………………. (δίκαιος, αρσ.) ἀνθρώπων ἐστίν πηγή ἀγαθῶν.
  3. Οἱ νέοι …………………… (πονηρός, ουδέτ.) ἔργων ἀπέχουσιν.

 

Ø      Να τοποθετήσετε τα επίθετα των παρενθέσεων στον κατάλληλο τύπο, ώστε να συμφωνούν με τον τύπο του ουσιαστικού που δίνεται:

1.      οἱ ………………… χθύες     (ἄφωνος)

2.      τῆς …………………. νήσου    (ραος)

3.      τούς ………………… ήτορας    (δεινός)

4.      τῇ ………………….. γυναικί    (χρός)

5.      τοῦ …………………… ἀνδρός    (ἀείμνηστος)

6.      τά ………………… τείχη    (ψηλός)

7.      τοῖς ……………….. διδασκάλοις    (καλός)

8.      τόν …………………….. ἄνδρα    (ἄρρωστος)

9.      αἱ …………………… πράξεις    (φέλιμος)

10.  τάς …………………… σωτηρίας    (δίκαιος)

11.  ταῖς …………………. χώραις    (πολέμιος)

12.  τῶν …………………… μαχητῶν    (γενναος)

13.  τ ……………… θε    (ἀθάνατος)

14.  τήν …………………. μουσικήν    (ραος)

15.   ἡ ………………… ἀπειλή (φοβερός)



Περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό για το Γυμνάσιο εδώ.

Περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό για το Λύκειο εδώ.



Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)