Νεοελληνική Γλώσσα Γ´ Γυμνασίου: 6η Ενότητα – Ενεργοί πολίτες για την υπεράσπιση οικουμενικών αξιών (Κριτήριο αξιολόγησης)
Η Άννα και ο μικρός Κυριάκος της…
Η Άννα είναι μια γυναίκα γύρω στα 60. Μητέρα, ήδη, δύο παιδιών αλλά και γιαγιά με πέντε εγγόνια, αποφάσισε να γίνει ανάδοχη μάνα* γιατί, όπως λέει, «παίρνει δύναμη απ’ αυτά τα παιδιά». Ζει για κάποιο σκοπό. Παλιότερα, δούλευε ως εργάτρια σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και μεγάλωνε τα δικά της παιδιά. Με δυσκολίες, αφού τα λεφτά ποτέ δεν περίσσευαν. Κάποια στιγμή, τα παιδιά της έφυγαν. Η διάθεσή της για προσφορά παρέμεινε…
Συνολικά, έχει κάνει επτά αναδοχές. Οι τέσσερις αφορούσαν παιδιά με ειδικές ανάγκες και οι τρεις βρέφη γεννημένα από μητέρες-φορείς του Aids.
«Με ειδοποίησαν ότι έχουν ένα παιδάκι γεννημένο από μητέρα-φορέα. Μου είπαν ότι πρέπει να παίρνουμε καθημερινά κάποιες προφυλάξεις. Αμέσως δέχτηκα. Κάθε δυο τρεις μήνες, κάναμε εξετάσεις για να δούμε την πορεία του. Μέχρι τον πέμπτο μήνα, έβγαιναν θετικές. Είχα πάντα ελπίδα ότι η επόμενη θα είναι αρνητική και αυτό μου έδινε κουράγιο. Λίγο πριν από τις εξετάσεις, όμως, μας “έτρωγε” το άγχος…
Μέχρι να σιγουρευτούμε ότι το παιδί δεν είναι θετικό, πέρασαν δεκαπέντε μήνες. Όταν το μάθαμε, χοροπηδάγαμε από τη χαρά μας».
Η Άννα ήξερε καλά πως, γρήγορα, κάποιοι θα το υιοθετούσαν. Όλη η οικογένεια είχε δεθεί με τον «Κυριάκο», που παρά τα δυο του χρόνια δεν είχε ακόμη βαπτιστεί.
«Όταν μου είπαν ότι βρέθηκαν γονείς, πέσαμε στα μαύρα πανιά. “Μνημόσυνο” μέσα στο σπίτι… Το παίρνεις ένα “γατάκι” και το φτάνεις στο σημείο να σε φωνάζει “μαμά”. Ξενυχτάς, κουράζεσαι. Αρρωσταίνει και λαχταράς» θυμάται τώρα η Άννα.
Χαρακτηρίζει τη στιγμή της συνάντησής της με τους υποψήφιους γονείς «κάπως αμήχανη». Αμέσως ρώτησε ποιοι είναι, τι δουλειά κάνουν, πόσο πραγματικά ενδιαφέρονται για το παιδί που αυτή μεγάλωσε.
«Κατά την περίοδο προσαρμογής, τους βλέπαμε μαζί με τον “Κυριάκο”. Το παιδί άρχισε να δένεται μαζί τους. Την πρώτη φορά που φώναξε “μαμά” την άλλη, απάντησα εγώ: “Ναι αγόρι μου”. Δύσκολο… Είναι πράγματα που σου ξεριζώνουν την καρδιά. Ποτέ δεν είσαι απόλυτα προετοιμασμένος γι’ αυτή τη στιγμή» λέει.
Και μετά; «Το σπίτι ήταν άδειο» θα πει. Θα πίστευε κανείς ότι όλο αυτό είναι ψυχοφθόρο. Εκείνη όμως διαφωνεί: «Το πιστεύεις ότι η ψυχή μου αγαλλιάζει; Ζεις για κάποιους ανθρώπους που σ’ έχουν πραγματική ανάγκη…»
Nάντια Bασιλειάδου, εφημ. Ελευθεροτυπία, 2003
* ανάδοχη μάνα: αναλαμβάνει την ανατροφή του παιδιού από το ίδρυμα, μέχρι να το υιοθετήσει κάποια οικογένεια.
ΘΕΜΑΤΑ
Θέμα 1ο
Πώς η Άννα εκδήλωσε τη διάθεσή της για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο; Πώς κρίνετε τις σχετικές επιλογές της;
Θέμα 2ο
1.α. ψυχοφθόρο: Aπό ποιες λέξεις είναι σύνθετη η λέξη αυτή; Βρείτε κατάλληλα ουσιαστικά που θα μπορούσαν να συνδυαστούν με το επίθετο αυτό.
β. Γράψτε τρεις λέξεις που περιλαμβάνουν το ίδιο α΄ συνθετικό με τη λέξη «ψυχοφθόρο» και τρεις που περιλαμβάνουν το ίδιο β΄ συνθετικό.
2.Στο κείμενο υπάρχει ευθύς λόγος. Aφού τον εντοπίσετε, μετατρέψτε τον σε πλάγιο και παρατηρήστε τις αλλαγές που έγιναν στις φράσεις που δηλώνουν χρόνο.
3.«Αρρωσταίνει και λαχταράς»: Βρείτε το απόσπασμα στο κείμενο. Μπορείτε να μετατρέψετε τον παρατακτικό λόγο σε υποταγμένο; Τι είδους δευτερεύουσα πρόταση χρησιμοποιήσατε;
Θέμα 3ο
Με αφορμή τη στάση και τη συμπεριφορά της Άννας να γράψετε ένα άρθρο στην εφημερίδα του σχολείου σας όπου θα παρουσιάζετε τη σημασία του εθελοντισμού τόσο για τον ίδιο τον εθελοντή όσο και για την κοινωνία (200-250 λέξεις).
Περισσότερο υλικό για το Γυμνάσιο εδώ.
