Λυρικός,έντεχνος και λαϊκός τραγουδιστής με ανάλογη θητεία στους αντίστοιχους χώρους,resital τραγουδιού,συναυλίες και κέντρα διασκέδασης.Αναγνωρισμένος ποιητής,με πολλές καταθέσεις καθώς και λογοκριτικός με πολλά δοκίμια και μελέτες γύρω από την αισθητική της τέχνης. Συνθέτης και στιχουργός με πλήθος μουσικών έργων ποικίλου και κυρίως πνευματικού περιεχομένου.
Λιμπρετίστας τεσσάρων αρχαιοπρεπων όπερων,μελοποιημένων από σπουδαίους μουσουργούς του είδους. Συνεργασία ως τραγουδιστής με τους Μ.Θεοδωράκη, Σταύρο Κουγιουμτζή, Σαράντη Κασσαρα, Κώστα Μυλωνα Στέφανο Δεκεριάν κλπ.
Συμμετειχε στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Ιθάκης,αποσπώντας ως συνθέτης το βραβείο κοινού στην Ιθάκη. Πληθος συναυλιών σε όλη την Ελλάδα και εμφανίσεων σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές.
Ρωτώντας τον για το ποιά ήταν η σπουδαιότερη συνεργασία του, θα μας απαντήσει...Δύο ήταν οι πιο εγκάρδιες...Πρώτη η συνύπαρξη μου με τον βιολιστή πατέρα του,και δευτερη και πολύ συγκινητική,η περιοδία μου στη Γεμανία με το μουσικό επιτελειο του σπουδαιου Κούδρου σκηνοθέτη Γκιλμάζ Γκιουνέι (το κοπάδι) που φυλακιστηκε από το καθεστώς της Τουρκίας.
Ξεκίνησε από τις θρυλικές μπουάτ της Πλάκας,ερμηνεύοντας με αγάπη το τρυφερο τραγουδιστικό είδος,που ονομάζουμε ΝΕΟ ΚΥΜΑ.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ---------- Σαν τραγουδιστής ---------------- 1.ΧΑΡΤΙΝΗ ΣΙΩΠΗ (Στιχοι μουσικη Τ.Φάβιος) 2.ΘΥΜΑΜΑΙ (Στιχοι μουσικη Τ.Φάβιος) 3.ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΙΚΥ (Μ.Θεοδωράκης) 4.ΚΑΠΟΤΕ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΜΕ (Κ.Μυλωνάς) 5.Carmina Graeca (Γ.Ρίτσος - Σ.Κασσάρας) 6.ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ (Κ,Μυλωνάς - Λ.Παπαδόπουλος) 7.ΔΕΙΓΜΑ ΔΩΡΕΑΝ (Στεφ.Δεκεριάν) Σαν συνθέτης ------------- 1.ΘΥΜΑΜΑΙ (Στίχοι-Μουσική Τ.Φάβιος) 2.ΧΑΡΤΙΝΗ ΣΙΩΠΗ (Στίχοι-Μουσικη Τ.Φάβιος) 3.ΤΑ ΜΥΡΟΒΟΛΑ ΧΕΙΛΗ (Στίχοι-Μουσική Τ.Φάβιος) 4.ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ (Στίχοι-Μουσική Τ.Φάβιος) 5.ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ (Στίχοι-Μουσική Τ.Φάβιος) Σαν ποιητής ------------ 1.ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ 2.ΑΤΟΝΑΛ 3.ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ 4.ΟΔΟΣ ΑΓΟΡΑΙΩΝ ΣΤΕΝΑΓΜΩΝ 5,ΤΟ ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ 6.ΝΟΣΤΟΣ 7.ΧΡΕΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ 8.ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ LOCKDOWN Σαν λιμπρετιστας Οπερας ------------------------ 1.ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2.ΥΠΕΡΙΩΝ ΗΛΙΟΣ 3.Η ΣΜΙΛΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ 4 ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΣΜΑΤΟΣ ΑΣΜΑΤΩΝ Σαν λογοκριτικός και δοκιμιογράφος ---------------------------------- 1.ΕΚΗΒΟΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ( Γύρω από την αισθητική της ποιησης και της μουσικής) 2.ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ.ΚΑΒΑΦΗ 3.Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
O ΕΛΕΗΜΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
Κάθε πρωί, ένας γέρος
δέρνει με το μπαστούνι του τη νέα μέρα
Για να έχω πρόσβαση στη νύχτα
ανοίγω τρύπες μες στο φως,λέει σαν τον ρωτήσεις
Κάθε πρωί, ένας γέρος
κουβαλάει τα λιπόθυμα φεγγάρια του στους ώμους
Κανείς δεν τον βοηθάει όταν κουράζεται
Μόνο του γράφουν συνταγές για ερμητικά κλειστά όνειρα
που τις πετάει απ'το παράθυρο να γίνουν πεφταστέρια
Κάθε πρωί ,ένας γέρος ξεριζώνει την καρδιά του
Την κρατάει στα δυό του χέρια σαν βιολί και μονολογεί
"Εχουν γνώση οι φύλακες,των γυμνόστηθων ουρανών οι εραστές"
Κάθε πρωί,ένας γέρος μοιράζει φωταψίες
Χρεωφειλέτης του φωτός ήταν το επάγγελμα του
Ελεήμων του άγριου σκότους τώρα
Γιά να τον κάνεις να γελάσει
πρέπει να αδειάσεις τα άστρα μες στα μάτια του
Ονομάζομαι"κάτοπτρον"
Γεννήθηκα από ένα φευγαλέο βλέμμα
στο βυθό της υγρής σας ύπαρξης
Ζω σ'ένα σπίτι χωρίς παράθυρα
κι από πορτρέτα γυναικών
φαντασιώνομαι τον ήλιο
Θρέφομαι από το φως των βλεφάρων
Η ερωτική μου ακινησία
διαταράσσεται με νούφαρα
Μέσα μου γίνονται υποκλοπές
Κάποιοι μπαινοβγαίνουν στο ποίημα
με πυρακτωμένες κάμερες
Ξυπνώ και βλέπω τα όνειρα μου
στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων
Ονομάζομαι"κάτοπτρον"
Ομιλώ απταίστως τη γλώσσα της σιωπής
(Ενας φανταστικός διάλογος με την Κική Δημουλά)
Σ'αγαπώ
Ρήμα αμετάκλητο
Ρήμα ανιδιοτελές
Ρήμα εύγνωμον
Σ'αγαπώ
Ρήμα υπερθετικού βαθμού
Συναισθηματικά εξόριστο
Επιμελώς ακρωτηριασμένο
Σ'αγαπώ
Ρήμα έκθετο
Ρήμα ιπτάμενο
Κατά τόπους έρπον
Ρήμα εγκαταλελειμμένο
Σ'αγαπώ
Ενεργητικής φωνής "σε λατρεύω"
Παθητικής σπαραξικάρδιας κραυγής
"Αποσυντίθεμαι εκ των έσω"
Σ'αγαπώ
Ρήμα μεταδοτικό
Ρήμα αιρετικό
Ρήμα σημαίνον
Από την ποιητική συλλογή
ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ
Κοιμάται πάω στις αμφιβολίες μου.
Τα όνειρά της τρομαγμένα περιστέρια
που με κοιτούν να γκρεμίζω την πανοπλία του εραστή
από τις πολεμίστρες ενός αξημέρωτου άστρου.
Ουρανέ μου,γυμνώθηκα στη θέα δυό ματιών
που την αυγή καλπάζουν σαν ελάφια...
Αν της χαρίσω το θάνατο μου
βαθιά στον έρωτα θα βρει γιά πάντα
καταφύγιο σιγουριάς.
Αν της χαρίσω τη ζωή μου
έναν ακόμη ποιητή μέσα της θα απωλέσει.
Από την ποιητική συλλογή ATONAΛ
Υπάρχουν γυναίκες,που ακολουθούν πομπές.
Πόθους αόρατων κυμάτων και λάφυρα φωτός
πάνω σε δειλινά σώματων.
Με ασταθείς κινήσεις γαλαξιακές, χορεύοντας.
Καρφώνοντας αιματηρά σπαθιά γιά περιδέραια στο στήθος.
Καθώς ο Ζέφυρος δαιμονικά σαλπάρει μέσα τους.
Υπάρχουν γυναίκες αγνοούμενες.
Οι δικές μου γυναίκες.
Πατημασιές μετέωρες σε ακροθαλάσια του ονείρου.
Αμμόχωστος,Κερύνεια,Κωνσταντινούπολη
Σμύρνη,Χειμάρα και Τραπεζούντα το όνομα τους
---------------------------------------------
Απο την ποιητική συλλογή
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
Το καφενείο ήταν εκεί,στην ίδια πάντα θέση
Μόνο ο παλιός καθρέφτης του ταξίδευε στο χρόνο
Με τις νύχτες των χρεοκοπημένων να στάζουν εφιάλτες
Με τις γκριμάτσες των τρελών να ψάχνουν αστερισμό
Με τα λόγια των κολασμένων να αντηχούν κατατρεγμό
Με τα σώματα των ονειρων ν'αλλάζουνε πλευρό
Ωσπου μπήκες εσύ
Κι ο έρωτας στο κάδρο,δεν έλεγε να ξημερώσει
Aπο την ποιητική συλλογή
ΟΔΟΣ ΑΓΟΡΑΙΩΝ ΣΤΕΝΑΓΜΩΝ
Να λες τα χείλη των ανέμων,κύματα
και την ατέρμονη ροή τους,ερωμένη
Ακυβέρνητο μου πάθος,ετοιμόρροπο
Τρικάταρτο παραλήρημα ονείρου.
Στο τεντωμένο σχοινί του ύπνου
Στη σάρκινη σχεδία της επιθυμίας.
Παραδομένο.
Μακρινή αγάπη του Αρχιπέλαγους.
Της αναβάπτισης σωμάτων,χρίσμα.
Μες στην ηχώ της νοσταλγίας του βυθού.
Με της άπνοιας το ζύγιασμα.
Πάνω στην ξανθή υπόσχεση ηλιοκαμένης ώρας.
Ωσπου οι ρυτίδες του μεσημεριού
να σκάψουν ημισέληνους.
Το σύννεφο να ερωτευτεί την καταιγίδα
Κι οι κωπηλάτες του ανέμου να σύρουν το ταξίδι
στο λιμάνι του αποχωρισμού.
Να σε βαραίνει η πανοπλία της σιωπής
Εκει,στις πολεμίστρες των χρωμάτων.
Το απόρθητο καλλος πολιορκώντας
Στον αλμυρό κλαυσίγελο της πέτρας
Στην εντροπία του στιλπνού.
Σε εαρινές αψίδες μαιάνδρων
Στα έφιδρα σπλάχνα της αυγής
Στη δυναστεία του κρατήρα.
Στη λεξιθηρία του αόρατου.
Να ενδίδεις
Να σε ρυμουλκούν οι τροχαλίες των άστρων
Τις συνεδρίες των κοραλλιών,τρομοκρατώντας.
Κάτω από ομφάλιους νήσους,να ναυαγείς
Σε εναγκαλισμούς λιπόθυμων προσευχών
Στα ηφαιστειογενή πετρώματα της οδύνης.
Στο θαύμα της ματαίωσης.
Στην παθογένεση
Στη σεισμογένεση
Στη Θηραϊκή γη...
Aπό την ποιητική συλλογή
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
Υπερασπιζομαι το δικαιωμα
να σας μιλω με στοιχειωμενα χειλη
καθως κωφευει ο ηχος ενος ποιητικου βλεφαρου
που εγκλωβίζει τη θλιψη σε ένα σονέτο δειλινων
Τι κι αν δεν αποστηθισα το ρόλο μου,
να ανοιγοκλείνω ηδονικα τις κοκκινες αυλαιες
των ηδυλιων πριν την παρασταση
Εγω γνωριζω τον επιθανατιο ρογχο του εργου
απο την αργοπορημενη συναξη των θεατων
και το μποτιλιάρισμα του καρδιοχτυπιού
στα ροζ φαναρια της βιασυνης
Κρατηθειτε απ'το λυγμο της κιθαρας μου
Εχω μια γυμνια να σας ντυσω
Το ταξιδι κρυωνει
Μες στο δικο μου χαρτη,που τρεχουν πανικοβλητα
τα τρωκτικα της γεωγραφιας
με πιρουετες ουρανων το σωμα σωζεται
Κρατηθειτε απ'το λυγμο της κιθαρας μου
Εχω μια γυμνια να σας ντύσω
Το ταξιδι ερωτεύεται
Από την ποιητική συλλογή
ΧΡΕΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
. . . . . . . . . . ------------------- . . . . . . . . . . .
. . . . . ( Ρέκβιεμ για τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα ) . . . . .
. . . . . . . . . Αιμόφυρτα κεφάλια . . . . . . . . . .
. . . . . . . Μιας συγχορδίας του Ντε Φάλλια . . . . . . .
. . . . . Κι έντρομα της Ιβηρικής μαύρου βυθού κοράλλια . . . . .
. . . . . . . . . . .To ρόδο σου . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . .Το αγκάθι σου . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . Το αίμα της πληγής σου . . . . . . . . . .
. . . . . Το καλοκαίρι το άναυδο της μακρινής φυγής σου . . . . .
. . . . . . . . . Ποιητικέ μου ουρανέ . . . . . . . . . .
. . . . . . .Στο γέρμα της Γρανάδας συλλογίσου . . . . . . . .
. . . . . . .Μόνο από έρωτα πεθαίνουν τα κλαδιά ?
. . . . . . . . .Από ανθισμένη λύπη.? . . . . . . . . . .
. . . . . .Κι απ'την κλαγγή των όπλων πριν να φέξει ? . . . . . .
. . . . . . . . Δέκα εννιά Αυγούστου 1936. . . . . . . . . .
. . . . . . . . . Μαχαίρι κάθε λέξη . . . . . . . . . .
. . . . . Στα χρόνια τα σακάτικα των πληγωμένων άστρων . . . . . .
. . . . . . . . Να'χει μια κόκκινη σιωπή . . . . . . . . . .
. . . . .Οταν αστράφτει ο κόσμος σου το λυρισμό αλαβάστρων .. .. .. ..
. . . . . . . . . Ερωτας κι επανάσταση . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . .Φλεγόμενο φεγγάρι . . . . . . . . . . .
. . . . .. Των σφαλισμένων σου των ματιών ταριχευμένο σμάρι . . . . .
. . . . . . . . Και μια ανορθόγραφη κραυγή ,
. . . . . . . . . Δαγκωματιά από λύκο
. . . . . .Εκεί που κλαίει η ποίηση για σένα Φεντερίκο !
(Στη Μαρία Πολυδούρη)
---------------------------------
Στις ρίζες των λυρικών μου κήπων
έχω κρυμμένη μια ντιβα
Ενα αυγερινό αστέρι που χορεύει ποίηση
στις πασαρέλες των ονείρων
Mια μαντόνα
Μια της έμπνευσης Μαρία
Αλλάζουν όψη οι παναγίες μες στο ποίημα
Τα βραδια που μεταμορφώνονται
τα μάτια των εμπνευσμένων
Στα σώματα που ίπτανται
απο μετέωρες ψηλαφήσεις προσευχών
Κι εσύ να αρνείσαι τον πρώτο ρόλο
στο χορό των μεταμφιεσμένων κρίνων
Στις ρίζες των λυρικών μου κήπων
έχω κρυμμένο ένα δάκρυ
Ενα σονέτο της Μαρίας Πολυδούρη
Ξέρεις,ποτέ δεν ήμουν ποιητής της εποχής μου
Από την ποιητική συλλογή ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ