Ο Γιώργος Λ. Οικονόμου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1960 όπου ζει και εργάζεται.
Ποιήματα
Ένα με τη σκόνη
Ύστερα
δεν είπα τίποτα.
Άφησα μόνο
ο κουρνιαχτός να κοπάει
κι έινα ένα με τη σκόνη.
Ένας αέρας να φυσήξει
και θα σηκωθώ.
Από τη συλλογή "Ένα με τη σκόνη", εκδ. Τύρφη.
Χούντα 1967
Το χέρι αυτό
που όλο βράδυ
έδερνε
έξω από την εκκλησία
θα κάνει το σταυρό του
και φτάνοντας στο σπίτι
ένα χάδι θα δώσει στα παιδιά
που ξεκινούν
για το σχολείο.
Ματωμένα αυτά
μπαίνουν στην αίθουσα διδασκαλίας
μα το εξασκημένο μάτι της δασκάλας
αναγνωρίζει πάνω τους
το αίμα του Σπύρου Μουστακλή.
Από τη συλλογή "για το Άλφα της στέρησης", εκδ. κύμα.
-α-
Δεν είν' ο δάσκαλος
ο δικαστής ή ο γιατρός
που θα ρωτήσω
να μου πούν για τον Θεό
αλλά εκείνο το μικρό παιδί
που κάθεται βουβό
δίπλα στον πατέρα το
την ώρα που εκείνος
ζητιανεύει.
Από τη συλλογή "5+1 εικόνες".
Μπαγκλαντές
Καθαρίζει τζάμια αυτοκινήτων ο Αχμέντ.
Έρχεται από μακριά
δουλεύει γρήγορα, ίχνος βρωμιάς δεν του ξεφεύγει.
Λέει πάντα ευχαριστώ
τον αφήσεις δεν τον αφήσεις να κάνει τη δουλειά του.
Όσα δόντια κι αν του 'ριξε η ζωή
δεν έσβησε το χαμόγελο.
Ξέρω, δε θα διαβάσει τα λόγια αυτά
μα ποιός χόρτασε με λόγια...
Από τη συλλογή "Καρδίτσα-Χανιά-Θεσσαλονίκη", εκδ. Γράφημα.
Λίγο δεν είναι
Καλοκαίρι. Αύγουστος. Δευτέρα πρωί. Καφές, τσιγάρο,
τραγούδια λαϊκά. Κάποιοι λογαριασμοί για πληρωμή.
Να μην ξεχάσω να πάρω τα φάρμακα για την καρδιά.
Λίγο νεράκι στο βασιλικό.
Χρόνια πρίν, θυμάμαι μια μέρα, είχα συναντήσει την
Έλσα, λίγους μήνες μετά το χαμό του άντρα της. Τι κάνεις,
τη ρώτησα. Σπρώχνω τις μέρες, μου απάντησε.
Αυτό κάνω κι εγω, λίγο δεν είναι.
Από τη συλλογή "14 μικρές ιστορίες".
Παράπονο
Έβαλα τέσσερις πέτρες για εστίες
χάρισα και τη μπάλα μου
μόνο να παίξω ήθελα
αυτοί μ' άφησαν έξω
μόνο να παίξω ήθελα
χάσω κερδίσω ένα και τοο αυτό
μόνο να παίξω ήθελα.
Από τη συλλογή "Ένα με τη σκόνη". εκδ. Τύρφη.
Ήρθε στον ύπνο μου η μάνα μου
"Διψάς;" με ρώτησε
"Όχι μαμά"
"Κρυώνεις;"
"Όχι μαμά"
"Τότε δε με χρειάζεσαι, φεύγω"
"Σε χρειάζομαι,
γιατί αλλιώς θα πάψω να 'μαι παιδί, μάνα" της είπα
κι έμεινε.
Από τη συλλογή "για το Άλφα της στέρησης", εκδ. κύμα.
Ο μπαμπάς μου κι εγώ
Μ' έμαθες να πλένω το πρόσωπό μου
να χτενίζομαι, να δένω τα κορδόνια
των παπουτσιών
μα τι να τα κάνω όλα αυτά
αφού βόλτα μαζί
δεν πρόκειται να βγούμε.
Από τη συλλογή "Ένα με τη σκόνη", εκδ. Τύρφη.
Λαθραίες ζωές
Λαθρομετανάστη
σε είπαν
αυτοί
που μια ζωή πλούτιζαν
απ' το μόχθο σου.
Από τη συλλογή "για το Άλφα της στέρησης", εκδ. κύμα.
Τα ποιήματά μου
Τα ποιήματά μου μοναχικά
και λυπημένα
μα η ψυχή μου ήσυχη
αφού κατάφερα
και τα 'βγαλα στο φως.
Με τον καιρί
θα βρουν κι αυτά
τον άνθρωπό τους.
Από τη συλλογή "Ένα με τη σκόνη", εκδ. Τύρφη.