Φέρτε τα παιδιά και τους μαθητές σας σε επαφή με τη λογοτεχνία, εισάγοντάς τους στον μαγικό κόσμο της ποίησης με τη σύγχρονη ποιητική συλλογή του Αποστόλη Ζυμβραγάκη "Επαναπροσδιορισμός", η οποία διαβάζεται απνευστί!
Μπορείτε να την παραγγείλετε με έκπτωση 10% από την "Πολιτεία": https://www.politeianet.gr/books/9786182011836-zumbragakis-apostolis-24-grammata-epanaprosdiorismos-321735
_____________________________________________
Μάσκες
Έφτασε η εποχή που οι άνθρωποι
κυκλοφορούν με μάσκες.
Τους κοιτώ και αναρωτιέμαι:
Είναι απόκριες;
Είναι άρρωστοι;
Είναι φοβισμένοι;
Μπα!
Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα
και ανακαλώ μία-μία τις εμπειρίες μου
πάντα οι άνθρωποι φορούσαν μάσκες.
_____________________________________________
Τα σκυφτά κεφάλια
Από μικρός φοβόμουν το σκοτάδι.
Μέχρι που μια μέρα σήκωσα κεφάλι
και είδα πως το απόλυτο σκότος
φανερώνει τα λαμπρότερα άστρα.
Από τότε φοβάμαι τα σκυφτά κεφάλια.
_____________________________________________
Αλλαγές
Απ’ όλες τις αλλαγές
που έχουν συμβεί στη γλώσσα
αυτή που πιότερο με προβληματίζει
είναι η κατάργηση
του πρώτου πληθυντικού προσώπου.
_____________________________________________
Σε καραντίνα
Μέρες αλλόκοτες
περνούν και τις χαράζουμε
με χαρακιές σε κλειδωμένες πόρτες.
Κάποτε βάζαμε τη ζωή μας σε αναβολή
για να προλάβουμε δουλειές.
Τώρα βάζουμε τις δουλειές μας σε αναβολή
για να προλάβουμε ζωή.
Όχι, δε με λυπεί
η καραντίνα των σωμάτων.
Αλίμονο σ’ αυτούς που έχουν βάλει
σε καραντίνα την ψυχή τους.
_____________________________________________
Το λάθος
Έχουν και τα λεξικά λάθη.
Βάζουν την ανάγκη
πιο πάνω
απ’ την αξιοπρέπεια.
_____________________________________________
Συμβιβασμοί
Αν κάποτε επιτρεπόταν
κι ήταν κάπως εφικτό
από τον πλούτο της ελληνικής
όλα θα τα ασφάλιζα
εκτός από μια λέξη·
«Συμβιβασμός».
Έτσι που να μην ξέραμε
ποτέ μας τι θα πει
και πάντα να διεκδικούσαμε
για εμάς μονάχα το καλύτερο.
_____________________________________________
Αν
Αν τα λόγια σου είχαν γεύση
θα έβαζες στο στόμα σου τόση πίκρα;
Αν οι πράξεις σου γύρναγαν σ' εσένα
θα ενεργούσες τόσο σκληρά και άδικα;
Αν η συνείδησή σου είχε μάζα
θα τη φόρτωνες με τόσο βαριές τύψεις;
Αν η ζωή σου ήταν χρυσός
θα την ξόδευες τόσο άσκοπα;
Αν δε λεγόσουν άνθρωπος
είσαι σίγουρος ότι θα ήσουν;
_____________________________________________
Παιδικά παραμύθια
Μάθαμε από μικροί
να φοβόμαστε τον λύκο
και αγνοούμε τη ζημιά
που προκαλούν τα πρόβατα.
Μάθαμε από μικροί
να θαυμάζουμε πριγκίπισσες
και αγνοούμε το έργο
που προσφέρουν οι υπηρέτριες.
Μάθαμε από μικροί
να περιμένουμε το παράλογο θαύμα
και αγνοούμε πως αυτό
χτίζεται με λογική εργασία.
Μάθαμε από μικροί
να αναμένουμε τον σωτήρα
και αγνοούμε τη δύναμη
που έχουμε σαν συνεργαστούμε.
Μάθαμε από μικροί
να πιστεύουμε παραμύθια
και αγνοούμε την αλήθεια
της πραγματικής ζωής.
_____________________________________________
Αυτή που δε σε περιμένει
Θαρρούσα πως
αν ανέμελος ταξίδευα από νησί σε νησί
αν διασκέδαση αναζητούσα στην παρέα
μωρών συντρόφων
αν το κορμί μου μοίραζα αστόχαστα
ανάμεσα σε Κίρκη και Καλυψώ
αν μάταια ξόδευα τον χρόνο μου
νʼ αντιμετωπίζω
τέρατα και εμπόδια που ύψωνε ο νους
εσύ θα περίμενες.
Όμως εσένα σε λένε Ζωή
και όχι Πηνελόπη.
_____________________________________________
Ρίζες
Και ρώταγε ο μαθητής αγανακτισμένος:
«Γιατί να μάθουμε Ιστορία;
Πού μας χρησιμεύουν τα Αρχαία;
Σε τι ωφελεί η Αντιγόνη;»
Και ο δάσκαλος δεν είχε απάντηση
να δώσει.
Τον πήρε από το χέρι, τον πήγε στο δάσος
και απλώς του έδειξε τα δέντρα.
Ο δάσκαλος δεν είχε απάντηση να δώσει
γιατί την απάντηση τη δίνει η ίδια η φύση:
Τίποτα δεν αναπτύσσεται
με κομμένες ρίζες.