ΠΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: O Όμηρος προετοιμάζει συχνά τους ακροατές του για όσα θα ακολουθήσουν με διάφορους τρόπους: άλλοτε προγραμματίζει τη δράση, άλλοτε προειδοποιεί για την εξέλιξη της δράσης, άλλοτε προϊδεάζει απλώς για την τύχη ορισμένων ηρώων. H συστηματική αυτή προετοιμασία για τα επόμενα λέγεται προοικονομία
ΑΝΑΔΡΟΜΗ: η αφήγηση γεγονότων του παρελθόντος.
ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ: η παρεμβολή μιας αναδρομικής αφήγησης μέσα στην κανονική πορεία των γεγονότων, μια παρένθεση δηλ. μέσα στην κύρια αφήγηση. Με αυτό τον τρόπο το ποιητικό παρελθόν διακόπτει προσωρινά το ποιητικό παρόν.
ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ: οι θεοί έχουν ανθρώπινη μορφή και διακρίνονται από πάθη, συναισθήματα, επιθυμίες και φυσικές ανάγκες.
ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΘΕΩΝ
Α) ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ: η εμφάνιση των θεών στους ανθρώπους όχι με τη θεϊκή τους μορφή αλλά ως άνθρωποι χωρίς να γίνεται αντιληπτή η θεϊκή ιδιότητά τους.
Β) ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ: η εμφάνιση ενός θεού στους ανθρώπους με τη θεϊκή μορφή του.
Γ) ΘΕΙΚΗ ΦΩΤΙΣΗ αθέατη θεϊκή βοήθεια
ΘΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ: στην ομηρική εποχή επρόκειτο για έναν ιερό θεσμό που προστατευόταν μάλιστα από το Δία (Ξένιος Δίας). Ήταν σημαντικός όμως και για πρακτικούς λόγους αφού δεν υπήρχαν πανδοχεία ή ξενοδοχεία για να υποδεχθούν τους ταξιδιώτες.
Τυπικό φιλοξενίας:
· Υποδοχή και αρχικές περιποιήσεις (προσφώνηση, χειραψία, τακτοποίηση αντικειμένων φιλοξενούμενου).
· Λουτρό (λούσιμο, επάλειψη με λάδι και ντύσιμο του ξένου με καθαρά ρούχα).
· Τραπέζι (παράθεση γεύματος ή δείπνου, προσφορά τιμητικής θέσης για το φιλοξενούμενο, προσφορά νερού για να πλυθεί προ φαγητού).
· Ερωτήσεις (σχετικά με την ταυτότητα και την προέλευση του ξένου, το σκοπό επίσκεψης. Επακολουθεί διάλογος και συζήτηση.)
· Ικανοποίηση αιτήματος.
· Προσφορά διαμονής.
· Προσφορά δώρων ως επισφράγιση της φιλίας.
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ – ΣΥΣΤΟΛΗ ΧΡΟΝΟΥ: η παρουσίαση μιας μακράς χρονικής περιόδου μέσα σε σύντομο αφηγηματικό χρόνο (π.χ. οι 17 από τις 20 μέρες του ταξιδιού του Οδυσσέα από την Ωγυγία στη Σχερία περιγράφονται σε έναν στίχο:ε,307
ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ –ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΧΡΟΝΟΥ: η παρουσίαση μιας σύντομης χρονικής περιόδου σε εκτενή αφηγηματικό χρόνο (π.χ. η 40ή μέρα της Οδύσσειας εκτείνεται σε 4 ραψωδίες: υ, φ, χ, ψ).
ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ: Mε τον όρο "εγκιβωτισμό" εννοούμε τη μετακίνηση μιας μεγάλης ενότητας από την αρχή στη μέση μιας ιστορίας, με τη μορφή της αναδρομικής διήγησης σε πρώτο πρόσωπο.
Oι δεκάχρονες περιπέτειες του Oδυσσέα, δηλαδή, δεν δίνονται με χρονολογική σειρά, αλλά παρουσιάζονται ζωντανές οι τελευταίες 41 μέρες του νόστου και με την τεχνική του εγκιβωτισμού εντάσσονται στις δυο νύχτες των Φαιάκων οι δύο προγενέστερες περίοδοι.
ΕΠΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ: ένα πρόσωπο του έπους αγνοεί ορισμένα σημαντικά γεγονότα τα οποία γνωρίζουν κάποιο ή κάποια άλλα πρόσωπα του έπους ή οι ακροατές – αναγνώστες.
ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ: η αντίληψη πως η καλή φήμη συνοδεύει έναν άνθρωπο και μετά το θάνατό του.
ΙΚΕΣΙΑ: η θερμή παράκληση για παροχή προστασίας ή βοήθειας
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ: σχήμα λόγου με το οποίο συσχετίζεται η ιδιότητα ενός προσώπου ή ζώου ή πράγματος ή αφηρημένης έννοιας με την έννοια κάποιου άλλου προσώπου ή ζώου κλπ. Στα έπη του Ομήρου οι παρομοιώσεις είναι πολύστιχες και παρεμβάλλονται συχνά - ανάμεσα στην κύρια διήγηση - ως ξεχωριστές ιστορίες.
Διακρίνεται σε δύο μέρη:
ΜΗΤΙΣ :ο άνθρωπος, που διαθέτει γνώση και λογική έχει τη δυνατότητα ν’ αποφασίζει γρήγορα κι εύστοχα, να δρα αστραπιαία και κατάλληλα ώστε να πετυχαίνει το στόχο του. Ο «πολύμητις» χαρακτηρίζεται από επιδεξιότητα, «όσφρηση», προνοητικότητα, ευστροφία, καπατσοσύνη, «προσποίηση»,πονηριά, πρακτικές δεξιότητες, εμπειρία. π.χ. η «μήτις» του Οδυσσέα αναδεικνύεται κυρίως στη ι ραψωδία (Κυκλώπεια).
