ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΡΑΚΟΛΙΟ
ΘΕΜΑ
1
Υποερώτημα
1
Οι οργανώτριες του
προγράμματος Womentors
υποστηρίζουν πως « συχνά οι νέες γυναίκες υιοθετούν υποσυνείδητα τις
περιρρέουσες προκαταλήψεις». Αντίθετα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επισημαίνει
ότι τα επιτεύγματα των γυναικών κατά το παρελθόν (Η ιστορία … μεγαλουργήσει.)
επιβεβαιώνουν τη δυνατότητα κάθε γυναίκας να διαπρέψει. Εμμένει, λοιπόν, στην
πεποίθηση ότι παρά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει, στο τέλος θα τα
καταφέρει (Ίσως δυσκολευτεί … καταφέρει.).
Υποερώτημα
2
Η Πρόεδρος της
Δημοκρατίας επιλέγει να αναπτύξει τις σκέψεις της με τη μέθοδο της αντίθεσης.
Πιο συγκεκριμένα, με την επανάληψη του αντιθετικού συνδέσμου «παρά» (Είναι
αλήθεια …αυτοπραγμάτωσή τους), υπογραμμίζει τον αγώνα των γυναικών για ισότητα,
τις κατακτήσεις τους στην κοινωνική ζωή και τον πολιτικό στίβο , που δε
κατόρθωσαν , όμως, να εξαλείψουν κάθε διάκριση σε βάρος τους. Τα στερεότυπα και
οι προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών παραμένουν ισχυρά εμποδίζοντας την
αυτοπραγμάτωση των νεαρών κοριτσιών. Τέλος, χρησιμοποιώντας παραδείγματα άνισης
μεταχείρισης των γυναικών, καθιστά επιτακτική την ανάγκη αντιμετώπισης του
προβλήματος με αποφασιστικότητα.
Υποερώτημα
3
·
Χρήση α΄ ενικού και πληθυντικού προσώπου :
αμεσότητα , οικειότητα, ζωντάνια, συλλογικότητα, παραστατικότητα.
·
Με την αλλαγή σε γ΄ ρηματικό πρόσωπο : το
ύφος είναι επίσημο, σοβαρό, τυπικό, αντικειμενικό
ΘΕΜΑ
4
Το ποίημα αποτελεί γλαφυρή αναπαράσταση
μιας οικογενειακής μάζωξης με πρωταγωνίστρια την ίδια την ποιήτρια. Πρόκειται
για μια καταπιεστική συνθήκη που βιώνει η ηρωίδα, πράγμα που φαίνεται από την
επιλογή της έννοιας του «σογιού» και όχι της οικογένειας, όπως εύστοχα
αξιοποιεί στον τίτλο. Ως γυναίκα της εποχής υφίσταται ισχυρή πίεση από το
οικογενειακό της περιβάλλον να αποκατασταθεί και ν’ αποτελεί το ιδανικό πρότυπο
της «σωστής» γυναίκας. Το α΄ ενικό πρόσωπο
ενισχύει τον βιωματικό χαρακτήρα του ποιήματος και με εξομολογητική διάθεση
επιχειρεί να μεταφέρει στους δέκτες τη διαφοροποίησή της απ’ τα υπόλοιπα μέλη
που παρίστανται στο συμβούλιο καθώς και τη δυσαρέσκειά της για την επικριτική
διάθεση του κοινωνικού συνόλου σε βάρος της. Το «σόι» ως μια άλλη μικρή
κοινωνία δε διστάζει τα επιβάλλει τα «θέλω» του στη ζωή του ποιητικού
υποκειμένου (Τώρα βέβαια πάλι θα πέσει το σόι) , γεγονός που την κάνει να
ασφυκτιά (Και με στριμώχνουν στο σαλόνι).
Κατά τη γνώμη μου, όπως η ποιήτρια δε
διστάζει να εκφράζει την προσωπική της άποψη, όπως άλλωστε φαίνεται από την
προτροπή του «σογιού» να μη μιλάει (να μαζεύω τη γλώσσα μου), έτσι και κάθε
άνθρωπος θα πρέπει να έχει το θάρρος της γνώμης του. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι
να ζούμε υπό τον στενό κλοιό των στερεοτύπων που διαχρονικά έχουν επικρατήσει,
αλλά οφείλουμε στον εαυτό μας και στις επόμενες γενιές να διεκδικούμε ίση
μεταχείριση και ίσα δικαιώματα. Τέλος, θα πρέπει να αγωνιζόμαστε για τη
δημιουργία συνθηκών ελευθερίας και αυτοπραγμάτωσης στη ζωή μας.
Ηρακλής Καρακόλιος
Φιλόλογος, Φροντιστής, Συγγραφέας των σχολικών βοηθημάτων "Λατινικά Β' Λυκείου εκδόσεις ΖΗΤΗ", "Λατινικά Β-Γ Λυκείου (Τετράδιο ασκήσεων αυτοαξιολογησης) εκδόσεις 24 γράμματα" και "Λατινικά Γ' Λυκείου - Όλη η ύλη των Λατινικών μέσα από 420+ ασκήσεις με τις απαντήσεις (α' και β' τεύχος)" εκδόσεις 24 γράμματα.
