Η λέξη δίκην είναι αιτιατική της αρχαίας λέξης δίκη (= συνήθεια, τρόπος, κανόνας). Π.χ. Αύτη δίκη εστί βροτών (= αυτή είναι η συνήθεια των ανθρώπων).
Η αιτιατική δίκην, με τον καιρό, πήρε επιρρηματική σημασία, συντάσσεται με γενική και σημαίνει: σαν, τύπου, όπως, κατά τη συνήθεια, όπως, κατά τον τρόπο). Π.χ. Μας φέρεται δίκην διευθυντή (=μας φέρεται σαν να ήταν διευθυντής).
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Φιλόλογος M.Ed. Ειδικός Παιδαγωγός
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.
