Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και δίνεται η καλύτερη αφορμή για λίγη... ερωτική ποίηση! Σας παραθέτουμε 20 από τα πιο ερωτικά ποιήματα της ποιητικής συλλογής του Αποστόλη Ζυμβραγάκη "Επαναπροσδιορισμός" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.
Μεγαλείο
Η
πιο μεγαλειώδης ποίηση
που
έχω ποτέ γνωρίσει
είναι
τα λόγια που ανταλλάξαμε
στους αμοιβαίους οργασμούς μας.
Προτιμήσεις
Από
τα πάθη προτιμώ το πάθος
όπως από το πλήθος προτιμώ εσένα.
Απάνθρωπο
Προσπάθησα
να
αδιαφορήσω
για
εσένα.
Μα
δεν μπορώ
να
με τιμωρώ
τόσο απάνθρωπα.
Ερωτικό
Στην
άκρη του ονείρου μου
έχω
φυλάξει μια γωνιά
για
εσένα και για εμένα.
Μη
φανταστείς πολυτέλειες
εγώ
κι εσύ
ένας
καθαρός ουρανός
μία
θάλασσα γαλήνια
εγώ
κι εσύ
τις
μέρες να τρεφόμαστε
με
σύννεφα λευκά
τις
νύχτες να λουζόμαστε
με
στάλες φεγγαρόσκονης
εγώ
κι εσύ.
Μα
είναι τόσο πολύτιμο
το
όνειρο αυτό
που
επισκιάζει
κάθε
πολυτελή όψη
κάθε πραγματικότητας.
Αν
είχα μία μέρα ακόμα
Αν
είχα μία μέρα ακόμα
δε
θα τη χαράμιζα
σε
εξωτικές ακρογιαλιές
σε
ερημικές περιπλανήσεις
ή
σε ασκητικό απολογισμό.
Μήτε
θα τη σπαταλούσα
σε
αξιοθέατα μνημεία
σε
κοσμοπολίτικες πόλεις
ή
σε γιορτές ανάμεσα σε ξέφρενα πλήθη.
Αν
είχα μία μέρα ακόμα
θα
την αξιοποιούσα
με
τον πιο μελίφρονα τρόπο
μέσα στην αγκαλιά σου.
Απόδειξη
ύπαρξης
Σ’
έναν κόσμο που καταρρέει
από
τις αμφιβολίες των ιδεών
αναζητώ
τη σταθερή αναφορά μου.
Σε
σκέφτομαι
κι
αυτή η πράξη
είναι
ό,τι μου απέμεινε.
Σε σκέφτομαι, άρα υπάρχω.
Για
έρωτα πεινασμένος
Εκεί
που σκέφτομαι πως χόρτασα
δε
θέλω πλέον άλλο
μπροστά
μου εμφανίζεσαι
μ’
ένα βλέμμα διαπεραστικό
που
παραβιάζει αβίαστα
τους
φύλακες της σάρκας
και
εισβάλλει εύκολα
στης
σκέψης μου το κάστρο.
Και
τότε σκέφτομαι πως
τα
δύο καστανά αμύγδαλα
που
τόσο λαχταράω
ποτέ
δε θα χορτάσω
να
τα καταναλώνω.
Καθώς
είμαι θαρρείς μόνιμα
για έρωτα πεινασμένος.
Κύκλος
Αυτόν τον κόσμο
θα ήθελα να τον αφήσω
όπως ακριβώς τον βρήκα·
μ’ έναν οργασμό.
Άρωμα
Ο
λαιμός σου διασκορπίζει άρωμα θύελλας.
Πώς
να σε διώξω;
Ακόμα
και να το ‘θελα παντού υπάρχεις
στον
αέρα που αναπνέω
στο
νερό που πίνω
στο
χώμα που πατώ
και
με περιμένει.
Δώσε
τέλος στην αναμονή
άνοιξε
τον λάκκο μου
φυσώντας
μακριά μου.
Πώς
να σε διώξω;
Ακόμα
και να το ‘θελα
πότισε
στο δέρμα μου
εκείνο το άρωμά σου.
Παρέκκλιση
Αγάπησα
τον εαυτό μου
από
τότε που τον άγγιξες.
Πριν
το άγγιγμα αυτό
ολόκληρος
μια ματαιότητα έστεκα.
Κι
οι πράξεις μου
πήγαιναν
κι έρχονταν
σαν
συρμός του Μετρό
προγραμματισμένες
χωρίς
καμία έκπληξη
χωρίς
καμία εκτροπή.
Ήρθε,
όμως, η ψαύση
των
θεσπέσιων δαχτύλων σου
συνοδευόμενη
από την καύση
της
μεθυστικής ανάσας σου
και
όλα ανετράπησαν.
Μ’
ένα και μόνο χάδι
τα
κάτω ήρθαν πάνω
και
οι γραμμές
-αυτές
οι κόκκινες γραμμές-
με
μία και μόνο αναπνοή
κάηκαν και μετατράπηκαν
σε
ρέουσα λάβα
που
καίει όποιον τολμά
να
αναζητά την πεπατημένη.
Έτσι,
χωρίς γραμμές
πια
πορεύομαι
κι
ας παρεκτρέπομαι
-ας
είναι-
προτιμότερη
είναι
η
αποχαλίνωση
από
τον προκαθορισμό.
Έστω
κι αν αυτό το άγγιγμα
-το
ξέρω καλά-
δε
θα το νιώσω ποτέ ξανά
ακόμα
και η ανάμνησή του
με κάνει να με αγαπώ.
Ταγμένος
Εσύ
μου στρέφεις
το
μαχαίρι σου
κι
εγώ θαυμάζω
τη
λεπτότητα
των δαχτύλων σου.
Έρωτας
είναι η αιτία
Τι
περιμένεις από έναν κόσμο
που
κατανοεί πολέμους
για
πετρέλαια, εδάφη, σοβινισμούς
κι
αδυνατεί
να
καταλάβει έναν πόλεμο
για μιαν ωραία Ελένη;
Πάθος
Ατάιστο
μένει το πάθος
κι
αντί ν’ αδυνατίζει
θεριό
εκείνο γίνεται
αδύνατο
να το τιθασεύσουν
κάγκελα
και τοίχοι.
Πεινασμένο
θα το σκάσει
και
θα έρθει να σε βρει
να
σε κατασπαράξει
απ’
την κορυφή μέχρι τα νύχια
τη
σάρκα να ξεσκίσει
σαν
να μην υπάρχει αύριο.
Εξάλλου
ο έρωτας αξίζει να υπάρξει ξανά
μόνο όταν έχει γίνει σαν να ήταν η τελευταία
φορά.
Ανασκόπηση
Στα πρώτα κλάματά μου
-είμαι βέβαιος πια-
παραπονιόμουν που το γάλα
δεν είχε τη γεύση των χειλιών σου.
Κι ύστερα πάλι στο σχολείο
-πλέον το γνωρίζω-
δυσανασχετούσα που τα βιβλία
δεν είχαν τη μορφή σου.
Ακόμα και στη δουλειά που έπιασα
σ’ εκείνο το γειτονικό γραφείο
-τώρα το καταλαβαίνω-
πόσο ανυπόφορη ήταν η μυρωδιά
χωρίς τη μοσχοβολιά σου.
Οι πρώτοι έρωτες
ανάλατοι και άγευστοι
σαν τις αρχικές δοκιμές
ενός άπειρου μάγειρα
που πειραματίζεται διαρκώς
να βρει την ιδανική συνταγή.
Όλη τη νοστιμιά, λοιπόν
τη βρήκα στο φιλί σου
και όλα τα νοήματα
μέσα στα δυο σου μάτια.
Προστέθηκε στα ξαφνικά
στο
καθετί αξία.
Ακόμα κι ένα
ξερό φύλλο που άγγιξες
άχρηστο πια δεν είναι
αφού έχει πάνω του
έστω ένα αποτύπωμά σου.
Έτσι κι εγώ απέκτησα
μεγάλη σημασία
που πάνω μου και μέσα μου
σε έβαλα εσένα.
Ακόμα και αν σήμερα πεθάνω
χαρούμενος θ’ αναπαυθώ
αν στο χώμα που με σκεπάσει
στάξεις ένα-δυο δάκρυα
και
λίγο απ’ τ’ άρωμά σου.
Ποίηση
είναι η ίδια
Δε
διαβάζει ποιήματα
-λέει
η ψεύτρα-
λες
και δεν κοιτάζει ποτέ
τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Θεόπνευστη
Κι
εκεί που νομίζω πως
τα
πάντα έχουν γραφτεί
και
τίποτα δεν έμεινε
που
να μην έχει ειπωθεί
βλέπω
μες στα μάτια σου
ποιήματα ανείπωτα.
Εκμαυλισμός
Τα
μάτια της με διαφθείρουν
κι
όσο ηθικά κι αν φέρομαι
φτάνει
ένα βλέμμα της
την
έξαψη να φουντώσει
την
αντίσταση να διαπεράσει
το
μελάνι της να χύσει και
να
λεκιάσει την ηθική μου.
Τα
μάτια της με διαφθείρουν
και
κάθε φορά που τα συναντώ
εκπίπτω σε εκμαυλισμό.
Κάνε τη διαφορά
Σ’ έναν κόσμο που ο έρωτας
πωλείται σε τιμή ευκαιρίας
κάνε τη διαφορά και πρόσφερε
αγάπη ανεκτίμητη.
Απότιση φόρου τιμής
Όταν μιλάς για έρωτα
να σκύβεις το κεφάλι
για να τιμήσεις σιωπηρά
όλους όσοι τον έχασαν
κι όλους όσοι ποτέ τους
δεν τον βρήκαν.
Μονόλογος
μίας θεάς
Άντε
και επέστρεψες
πολύπαθε
Οδυσσεύ
στην
πιστή σου τη γυναίκα.
Και
άντε και ξάπλωσες ξανά
στην
κλίνη των συζύγων
και
γεύτηκες την τρυφερότητα
από
τα δυο της χείλη.
Πώς
θα μπορέσεις άμοιρε
εκείνο
να ξεχάσεις
το
θεϊκό της το κορμί
που
εκρήξεις προκαλούσε
κι
αθάνατο σε έκανε
με
κάθε άγγιγμά του;
Ό,τι
πολύ το σκέφτεσαι
σε έχει κατακτήσει.
Μπορείτε να ζητήσετε την ποιητική συλλογή "Επαναπροσδιορισμός" από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας.