Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια τα κρούσματα των ανθρώπων που έρχονται σε επαφή με τις ψυχικές ασθένειες αυξάνονται όλο και περισσότερο. Σίγουρα η δομή της κοινωνίας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Όμως σε μερικές περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν ανασφάλειες, φοβούνται να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους και γενικότερα έχουν ψυχολογικά τραύματα που δεν γνωρίζουν από που προήλθαν.
Δυστυχώς οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία αυτών των τραυμάτων. Στο παρακάτω άρθρο θα αναλύσουμε τις 13 φράσεις που χρησιμοποιούν οι γονείς και δημιουργούν ενήλικες με ψυχολογικά προβλήματα.
Είναι μερικές φράσεις που νομίζουμε ότι αν τις πούμε θα κάνουν καλό, όμως έχουν εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Γιατί η σχέση των γονιών με το παιδί παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του. Διαβάστε παρακάτω:
Είσαι τόσο όμορφη
Οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους σαν τα πιο όμορφα παιδιά στον πλανήτη. Φυσικά δεν σας λέμε ότι δεν πρέπει να κάνετε κομπλιμέντα στο παιδί σας ή να εξωτερικεύετε τα συναισθήματά σας. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους όμως οι γονείς δεν πρέπει να εστιάζουν τόσο πολύ στην εξωτερική εμφάνιση.
Ειδικά όσων αφορά τα κòρίτσια, μεγαλώνουν σε έναν κόσμο που έχει εξωφρενικά πολλές απαιτήσεις από αυτά. Όταν λοιπόν οι γονείς από μικρή ηλικία εστιάζουν στην εξωτερική εμφάνιση ενός κòριτσιού, αυτό σε συνδυασμό με τα κοινωνικά πρότυπα, δημιουργεί γυναίκες που έχουν ανασφάλειες και που νοιάζονται μόνο για το πως δείχνουν.
Εγώ στην ηλικία σου…
Ειδικά στην Ελλάδα οι γονείς πολύ συχνά συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα παιδιά τους, γιατί πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα τα πεισμώσουν περισσότερο. Όμως όταν συγκρίνεις το παιδί και η σύγκριση δεν είναι υπέρ του, το παιδί σε καμία περίπτωση δεν πεισμώνει. Αντιθέτως νιώθει άσχημα.
Πόσο μάλλον όταν η σύγκριση γίνεται με τους γονείς του. Οι γονείς για ένα παιδί είναι οι καλύτεροι ενήλικες που έχουν γνωρίσει. Τα πρότυπά του. Όταν λοιπόν ο γονιός λέει στο παιδί ότι ήταν καλύτερος από εκείνο, το παιδί απογοητεύεται και σαν ενήλικας θα έχει πρόβλημα με την αυτοεκτίμησή του.
Όχι-όχι, μην πας εκεί! Είναι επικίνδυνο!
Είναι διαφορετικό να θέλεις να προστατεύσεις το παιδί σου από τους κινδύνους και είναι διαφορετικό να το κλείνεις σε μία γυάλα και να μην το αφήνεις να κάνει τίποτα. Όπως και οι ενήλικες έτσι και το παιδί, αν δεν πέσει δε θα μάθει.
Οι γονείς όμως πολύ συχνά γίνονται υπερπροστατευτικοί με πράγματα που δε θα έπρεπε. Σε αυτήν την περίπτωση, στατιστικές έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν με υπερπροστατευτικούς γονείς, εκδήλωσαν το σύνδρομο του Πίτερ Παν στην ενηλικίωσή τους.
Το σύνδρομο Πίτερ Παν προσβάλλει συνήθως τους άντρες άνω των 30. Μιλάμε για άντρες που δεν είναι σε θέση να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αρνούνται να γίνουν ανεξάρτητοι και δυσκολεύονται να φτιάξουν οικογένειες ή να δεσμευτούν.
Φυσικά και ναι!
Υπάρχουν γονείς που δεν χαλούν χατίρι στα παιδιά τους. Αυτό εκτός του ότι δημιουργεί ένα κακομαθημένο παιδί, μπορεί να έχει συνέπειες και στο μέλλον του. Τα παιδιά που δεν άκουγαν ποτέ όχι από τους γονείς τους, έγιναν ενήλικες που συνήθως παρασύρονται εύκολα, κάνουν κακές παρέες και είναι ασυνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Είσαι πολύ καλύτερος από…
Το να συγκρίνεις ένα παιδί χωρίς η σύγκριση να είναι υπέρ του δεν του κάνει καλό όπως περιγράψαμε και πιο πάνω. Το να το συγκρίνεις συνεχώς με άλλα άτομα της ηλικίας του και να του δείχνεις τόσο μεγάλο θαυμασμό, πάλι δεν κάνει καλό.
Το παιδί θα πιστέψει ό,τι κι αν του πείτε. Αν λοιπόν μεγαλώνετε ένα παιδί με την πεποίθηση ότι είναι ο καλύτερος σε όλα, πιθανότατα σαν ενήλικας θα γίνει πολύ ανταγωνιστικός και θα δυσκολεύεται πολύ να δεχτεί την απόρριψη από όπου κι αν προέρχεται.
Στα ‘λέγα
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτήν την φράση από τους γονείς μας; Πέρα του ότι είναι πολύ εκνευριστική φαίνεται πως αυτή η έκφραση έχει και ψυχολογικές επιπτώσεις στην ψυχολογία ενός παιδιού και στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του σαν ενήλικος.
Το να λέτε σε ένα παιδί ότι ξέρατε ότι η απόφασή του ήταν λάθος, κάνετε το παιδί να απογοητεύετε και ενδεχομένως να φοβάται να παίρνει πρωτοβουλίες. Πρώτα μπροστά σε εσάς και στην συνέχεια γενικότερα. Αφήστε το παιδί να κάνει λάθη χωρίς να του υπενθυμίζετε ότι ξέρατε που θα καταλήξει.
Το πρώτο μου παιδί το μεγάλωσα έτσι και βγήκε μια χαρά. Με εσένα γιατί δεν πιάνει;
Γιατί κανένα παιδί δεν γεννήθηκε με εγχειρίδιο χρήσης ούτε ισχύουν οι ίδιοι κανόνες διαπαιδαγώγησης για όλα τα παιδιά. Κάθε παιδί είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα με τις δικές του ανάγκες. Πρέπει να αλλάζετε τις παιδαγωγικές σας τεχνικές ανάλογα με τον άνθρωπο και όχι να του χτυπάτε το γεγονός ότι δεν προσαρμόζεται.
Είμαι πολύ χοντρή/ος ήρθε η στιγμή να ξεκινήσω δίαιτα.
Τέτοιες εκφράσεις δεν πρέπει να λέγονται μπροστά σε παιδιά. Είναι διαφορετικό να ακούει την μαμά ή και τον μπαμπά να λένε πως αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής για το καλό τους και είναι άλλο να υποτιμούν τον εαυτό τους μπροστά στο παιδί.
Αν εμείς δεν αγαπήσουμε το σώμα μας, το παιδί δε θα μάθει να αγαπάει το δικό του. Οικειοποιώντας τέτοιες εκφράσεις θα γίνει ένας ενήλικας με ανασφάλειες.
Μην φας πολύ. Είσαι ήδη χοντρό
Αν το παιδί σας είναι υπέρβαρο ζητήστε συμβουλές από παιδιάτρους και από διατροφολόγους. Δεν πρέπει να το προσβάλλετε ή να το κάνετε να δείχνει αρνητικά διαφορετικό. Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν όταν κάτι παχαίνει και όταν κάτι δεν παχαίνει.
Με τέτοιες εκφράσεις το μόνο που καταφέρνετε είναι να δημιουργείτε ανασφάλειες στο παιδί, να νιώθει άσχημα που του αρέσει η σοκολάτα και φυσικά σε πολλές περιπτώσεις γίνεται αντιδραστικό και τρώει περισσότερο.
Και σίγουρα όταν ένα παιδί είναι πολύ παχύ για την ηλικία του, το να μην ακούει τους παιδιάτρους και τους διατροφολόγους εξαιτίας σας, είναι πολύ σοβαρό. Άλλωστε το παιδί δεν γεννήθηκε υπέρβαρο. Πιθανότατα εσείς του μάθατε κακές διατροφικές συνήθειες. Οπότε το να το απορρίπτετε τώρα είναι υποκριτικό και αντιπαιδαγωγικό.
Θα σε αφήσω εδώ
Άλλη μία αντιπαιδαγωγική μέθοδος είναι η απειλή μερικών γονιών να ισχυρίζονται πως θα αφήσουν τα παιδιά τους μόνα τους σε ένα σημείο, αν δεν κάτσουν φρόνιμα. Αυτή η απειλή δεν παιδαγωγεί τα παιδιά, τα τρομοκρατεί. Πιθανότατα θα νιώθουν ανασφάλεια με τους ανθρώπους της ζωής τους μεγαλώνοντας.
Μην το κάνεις αυτό
Αυτή η φράση από μόνη της δεν προσφέρει καμία βοήθεια στα παιδιά. Το θέμα δεν είναι να του πείτε να μην κάνει κάτι, αλλά να του εξηγήσετε για ποιον λόγο δεν πρέπει να το κάνει.
Δεν είσαι παιδί πια. Δεν πρέπει να φοβάσαι
Ο φόβος δεν πάει με την ηλικία αλλά με τον άνθρωπο. Ένα παιδί που νιώθει άσχημα που φοβάται θα γίνει ένας ενήλικας που θα φοβάται να δείξει ευάλωτος στους γύρω του.
Τα οικονομικά μας δεν σε αφορούν.
Με αυτόν τον τρόπο οι γονείς νομίζουν ότι προστατεύουν την παιδική καρδούλα από τα προβλήματα των ενηλίκων. Όμως ένα παιδί πρέπει να γνωρίζει και όχι να παραμερίζεται από την οικογένεια. Όταν το λέτε αυτό σε ένα παιδί, νιώθει αποκομμένος από την οικογένεια.
Κι αν το παιδί βρίσκεται στις τάξεις του Δημοτικού, έχει την ικανότητα να σκεφτεί ότι κάτι πολύ κακό συμβαίνει στην οικογένεια. Μία τέτοια φράση λοιπόν του προκαλεί άγχος για το τι σοβαρό υπάρχει στην οικογένεια και δεν πρέπει να μάθει λεπτομέρειες.
Επίσης, όταν ένα παιδί γνωρίζει ότι οι γονείς του δεν είναι πλούσιοι και δεν μπορούν να του παρέχουν τα πάντα όταν αυτό τα θέλει, γίνεται ένας ενήλικας υπεύθυνος, με ενσυναίσθηση, που ξέρει να χειρίζεται τα οικονομικά του.
