Μικρά ψέματα στα παιδιά: Πως μπορούν να τα βλάψουν! Η επιστήμη εξηγεί πως τα μικρά ψέματα μπορούν να βλάψουν την ψυχολογία των παιδιών μας. Όλοι έχουμε πει μερικά μικρά ψέματα στα παιδιά μας, που θεωρούμε ότι είναι αβλαβή. Όμως σύμφωνα με την επιστήμη, ακόμη και τα μικρά ψέματα, μπορούν να βλάψουν τα παιδιά μας.
Στο σημερινό άρθρο θα δούμε με ποιον τρόπο τα μικρά καθημερινά ψέματα που όλοι οι γονείς έχουμε πει μερικές φορές στα παιδιά μας, μπορεί να τα βλάψουν. Ψέματα ακίνδυνα που θεωρούμε ότι τα λέμε για καλό αλλά εν τέλει επηρεάζουν την ψυχολογία των παιδιών μας αλλά και την στάση τους σαν ενήλικες προς το χειρότερο.
Είναι σημαντικό να χτίσουμε μία σχέση ειλικρίνειας με τα παιδιά μας, ακόμη και από την νηπιακή τους ηλικία. Μόνο έτσι τα παιδιά θα μάθουν την αξία της ειλικρίνειας και θα σας έχουν πραγματική εμπιστοσύνη. Διαβάστε παρακάτω με ποιον τρόπο τα μικρά ψέματα βλάπτουν τα παιδιά μας:
Το ψέμα μπορεί να προκαλέσει άγχος στα παιδιά σας.
Μελέτες έχουν αποδείξει ότι το ψέμα με το άγχος πάνε χέρι – χέρι όσων αφορά την παιδική ψυχολογία. Πολλές φορές σαν γονείς μπορεί να έχουμε πει μικρά ψέματα στα παιδιά μας, για να τα κάνουμε να μας υπακούν ή για να τα πείσουμε να πάνε κάπου, που υπό άλλες συνθήκες, δε θα ήθελαν.
Αυτό μπορεί να έχει συμβεί και σε εμάς. Πόσες φορές άραγε οι γονείς μας, δεν μας έλεγαν ψέματα ότι θα πάμε βόλτα στην παιδική χαρά και καταλήγαμε στον οδοντίατρο ή στον παιδίατρο για εμβόλιο;
Μπορεί σαν ενήλικες να νιώθουμε ότι αυτό δεν μας επηρέασε, όμως σαν παιδιά, αμέσως νιώθαμε άγχος, τρόμο και έλλειψη εμπιστοσύνης, όταν ανακαλύπταμε το ψέμα των γονιών μας.
Είναι καλύτερο λοιπόν να λέμε την αλήθεια στα παιδιά για να τα προετοιμάσουμε, ότι θα ακολουθήσει μία διαδικασία που μπορεί και να μην τους αρέσει. Είναι περισσότερο προετοιμασμένα. Όταν έρχονται προ εκπλήξεως, αγχώνονται και τρομάζουν πολύ περισσότερο.
Η σχέση με το παιδί σας μπορεί να επηρεαστεί.
Η σχέση με τα παιδιά μας μπορεί να επηρεαστεί προς το χειρότερο ύστερα από ένα “μικρό” και “αθώο” ψέμα. Τα παιδιά τείνουν να πιστεύουν ό,τι τους λένε οι ενήλικες. Έτσι ακόμη κι αν τους πείτε ότι τα μάτια τους θα γίνουν τετράγωνα, αν δουν πολύ τηλεόραση, εκείνα θα το πιστέψουν.
Όταν ανακαλύψουν ότι κάτι τέτοιο φυσικά και δεν είναι αλήθεια θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους και θα απογοητευτούν. Μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά σας, έχουν εσάς ως πρότυπα και καθοδηγητές. Όταν λοιπόν αντιλαμβάνονται ότι δε τα καθοδηγήσατε σωστά, νιώθουν ανασφάλεια και γίνονται αντιδραστικά.
Όταν λέμε ψέματα στα παιδιά μας είναι πολύ πιθανό να λένε ψέματα κι εκείνα μεγαλώνοντας!
Όπως είπαμε και πιο πάνω, τα παιδιά μας έχουν ως πρότυπα και καθοδηγητές. Όταν λοιπόν από την παιδική τους ηλικία αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι και τόσο κακό, μερικές φορές να λέμε ψέματα για να πετύχουμε τους σκοπούς μας, υιοθετούν αυτή τη στάση ζωής και μεγαλώνοντας.
Με λίγα λόγια, αν το παιδί ζει σε ένα περιβάλλον που βλέπει τους γονείς του να του λένε ψέματα ή να λένε ψέματα ο ένας στον άλλον για να επιτύχουν τους στόχους τους, τότε το παιδί μαθαίνει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Έτσι, θα πει ψέματα στους φίλους του για να τους χειριστεί, θα πει ψέματα στην δασκάλα του για να αποφύγει την εργασία, θα πει ψέματα στο άλλο του μισό για να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεων του. Θα μάθει, ότι με το ψέμα μπορείς πάντα να ξεφεύγεις, κι έτσι, δε θα μπει στην διαδικασία να αντιμετωπίσει τις ευθύνες των πράξεων του και να είναι ειλικρινής.
Θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν ως ενήλικες.
Ο χαρακτήρας των παιδιών σίγουρα θα επηρεαστεί από τα ψέματα που τους λέτε. Και μάλιστα θα επηρεαστεί και όταν τα παιδιά, γίνουν ενήλικες. Έτσι, μπορεί να γίνει ένας ενήλικας σαν αυτόν που περιγράψαμε παραπάνω. Δηλαδή ένας χειριστικός ενήλικας που προσπαθεί με το ψέμα να κερδίσει αυτό που θέλει.
Μπορεί όμως να περάσει και στην αντίπερα όχθη. Να γίνει ένας άνθρωπος νευρικός που δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν. Έχει μάθει από την παιδική του ηλικία, ότι οι άνθρωποι συχνά του λένε ψέματα για να κερδίσουν αυτό που θέλουν. Έτσι δε θα έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.
Θα πιστεύει πάντα ότι μόνος του μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα. Θα έχει εκρήξεις θυμού κάθε φορά που κάποιος θα κάνει κάτι λάθος αφού δε θα τον εμπιστεύεται. Θα γίνει ένας ισχυρογνώμων άνθρωπος, αφού δεν θα εμπιστεύεται κανέναν άλλον, εκτός από την κρίση του. Φυσικά δε το θέλουμε αυτό για το παιδί μας.