Όταν ακούμε σχόλια του τύπου, «Έλα μωρέ, σε πειράζει επειδή του αρέσεις, πώς κάνεις έτσι;» σκεφτείτε ξανά. Κανένα παιδί δεν είναι τόσο υπερευαίσθητο ώστε να μεγαλοποιεί τα πράγματα όταν αισθάνεται ότι παρενοχλείται με οποιοδήποτε τρόπο. Η παρενόχληση, σεξουαλική ή μη, είναι παρενόχληση και αν εμείς ψάχνουμε τρόπους όχι να την εξαλείψουμε αλλά να την κρύψουμε κάτω από το χαλί, τότε έχουμε αποτύχει να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά σήμερα, κορίτσια και αγόρια, μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που έχει αρχίσει εδώ και καιρό να χάνει τις αξίες του. Έχουν λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία τα σχόλια που εμείς οι μεγαλύτεροι θα κάνουμε. Πώς θα νουθετήσουμε τα παιδιά μας.
Το Ad Council και το πρόγραμμα SheKnows κυκλοφόρησε ένα νέο βίντεο με τίτλο » It’s On Us » το οποίο συγκεντρώνει αυτές τις φράσεις που ακούμε χρόνια τώρα και οι οποίες μετατρέπουν τα παιδιά μας σε θύτες και θύματα με τη δική μας αρωγή. Εκφράσεις που έχουν χαρακτηριστεί ως αθώες και αστεία που «δε βλάπτουν» και όμως μόνο αστείες δεν είναι και βλάπτουν ανεπανόρθωτα αφού συντελούν στην κουλτούρα του βιασμού και τη σχέση θύτη και θύματος. Μετατρέποντας το θύτη σε «θύμα» και ρίχνοντας όλη την ευθύνη στο πραγματικό θύμα.
Τα αγόρια θα είναι πάντα αγόρια
Πόσα ποτά ήπιες;
Τι φορούσες εκείνο το βράδυ;
Τα ‘θελε και τα έπαθε
Φλερτάριζες μαζί του; ‘Η, «του έκανες τα γλυκά μάτια;»
Το 90 δευτερολέπτων βίντεο συνοψίζει όσα λέει η κοινωνία για να απενοχοποιήσει τα αγόρια και να επιρρίψει όλη την ευθύνη στα κορίτσια. Και αυτά τα σχόλια επεκτείνονται στις περιπτώσεις σεξουαλικής επίθεσης και βιασμού, μετατρέποντας τον θύτη σε «θύμα» που δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη των πράξεων του και δίνοντας του έτσι το ελαφρυντικό, ότι τέτοιες πράξεις είναι αποδεκτές και κατανοητές γιατί τα αγόρια θα ‘ναι πάντα αγόρια και τα κορίτσια δεν θα έπρεπε να προκαλούν.
Αν είσαι γονιός που αναρωτιέται, τι από όσα ακούει είναι αλήθεια και τι όχι. Αν είσαι γονιός που θεωρεί ότι αυτά δε σε αφορούν, γιατί εσύ έχεις βρει τον τρόπο να προστατέψεις τα παιδιά σου και να τα διαπαιδαγωγησεις περί του σωστού και του λάθους, μάλλον θα πρέπει να διαβάσεις τα παρακάτω:
Βιασμός: Η τέλεση σεξουαλικής επαφής χωρίς τη συναίνεση του συντρόφου με θύματα κυρίως γυναίκες. Συμβαίνει και σε άντρες ή νεαρά αγόρια, όμως συγκριτικά είναι σπάνιο σε σχέση με τη συχνότητα που συμβαίνει αυτό σε μία γυναίκα.
Ο βιασμός ορίζεται ως «έγκλημα εχθρότητας και επιθετικότητας. Είναι η ύστατη πράξη αντικειμενοποίησης της γυναίκας ως σεξουαλικού πλάσματος και συχνά βιώνεται απ’ αυτή σα μια άμεση επίθεση εναντίον της προσωπικότητάς της». Κάθε βιασμός αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην ζωή της γυναίκας που τον υφίσταται: εκτός από τις σωματικές κακώσεις, τα θύματα έχουν να αντιμετωπίσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους και τα ψυχικά τραύματα, τα οποία είναι πολύ πιο βαθιά και πολύ δυσκολότερο να ξεχαστούν. Το θύμα τις κουβαλά για μια ζωή και πολλές φορές ο κοινωνικός περίγυρος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να υπενθυμίζει στο θύμα αυτή την αποτρόπαια πράξη ξανά και ξανά.
Είναι ένα έγκλημα που συμβαίνει καθημερινά, πολλές φορές την ημέρα.
683,000 βιασμοί το χρόνο, 56,916 το μήνα, 1,971 την ημέρα, 1,3 βιασμοί το λεπτό
Τουλάχιστον το 5% των παιδιών και το 10% των γυναικών πέφτουν θύματα βιασμού στην Ελλάδα
Μόλις το 6% με 8% των βιασμών καταγγέλλονται στην αστυνομία (στην χώρα μας)
Ένας βιασμός κάθε τρεις ημέρες και μία απόπειρα την εβδομάδα καταγγέλθηκε στις αστυνομικές αρχές της χώρας, το 2015
Τα περιστατικά βιασμών στην Ελλάδα ξεπερνούν τα 4.000 τον χρόνο.
Το 20% των γυναικών κινδυνεύει να πέσει θύμα βιασμού από κάποιον γνωστό της (συγγενή, φίλο, σύντροφο, σύζυγο, πρώην σύντροφο, συνάδελφο) και το 5% από κάποιον άγνωστο.
Το προφίλ των βιαστών αναφέρεται ως επί το πλείστον σε άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες.
Το 46,5% των βιασμών συντελείται στην επαρχία.
Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικο-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι.
Το 42,1% των βιαστών είναι άτομα χαμηλότατης κοινωνικής τάξης ή μετανάστες (παράνομοι κυρίως) ενώ υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 7% που βιάζουν χωρίς συναίσθηση ή επίγνωση ως αποτέλεσμα κρίσης και τα αίτια προσδιορίζονται ψυχιατρικά.
Η συνήθης ηλικία των γυναικών που υπόκεινται σε βιασμό είναι 10-29 ετών
Τα περισσότερα εγκλήματα βιασμού είναι προμελετημένα είτε με ξεκάθαρη επίγνωση της πράξης. Συχνά τα θύματα εκτός από την κοινωνική κατακραυγή και την εφιαλτική αυτή εμπειρία έχουν να αντιμετωπίσουν και θέματα εγκυμοσύνης καθώς και το δίλημμα και τις συνέπειες που συνοδεύει η απόφαση της άμβλωσης.
Ο βιασμός αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο εξευτελιστικές και εφιαλτικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος η οποία καταδικάζεται και δημιουργεί συναισθήματα αποστροφής σε κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία.
Εύα Ακριβοπούλου
Περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα εδώ.