Στον «Έμπορο της Βενετίας» ο ανυπέρβλητος Ουίλλιαμ Σαίξπηρ χρησιμοποιεί έναν γρίφο προκειμένου ο πατέρας της Πόρσια να βρει τον κατάλληλο σύζυγο για την κόρη του.
Έτσι λοιπόν, ο πανέξυπνος πατέρας, βάζει τους επίδοξους μνηστήρες να διαλέξουν μεταξύ μιας χρυσής, μιας ασημένιας και μιας μολυβένιας κασετίνας.
Η χρυσή, έχει «εκείνο που ο κάθε άντρας επιθυμεί», η ασημένια «εκείνο που κάθε άντρας αξίζει» και η μολυβένια εκείνο για το οποίο «ο κάθε άντρας πρέπει να διακινδυνεύσει ό,τι έχει».
Η λύση:
Όταν οι επίδοξοι μνηστήρες άνοιγαν τη χρυσή κασετίνα, έβρισκαν μια νεκροκεφαλή με την επιγραφή «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», που ουσιαστικά θύμιζε πως τα αντικείμενα που φαινομενικά μοιάζουν πλούσια, τελικά μπορεί να είναι… σκόνη στον άνεμο.
Εκείνοι που επέλεγαν την ασημένια κασετίνα έβρισκαν μέσα την εικόνα ενός γελωτοποιού και ένα σημείωμα που έλεγε «βρήκες έναν γελωτοποιό, αλλά φεύγεις με δύο», εννοώντας πως ο δεύτερος είναι ο επίδοξος γαμπρός που διάλεξε λάθος. Η σωστή κασετίνα ήταν η τρίτη, η μολυβένια.
Επειδή για να αποκτήσει την γυναίκα των ονείρων του, εκείνος που τη διάλεγε διακινδύνευε όλα όσα είχε. Μέσα σε αυτήν υπήρχε και η φωτογραφία της Πόρσια.
Με αυτόν τον γρίφο, ο πατέρας της ήθελε να διασφαλίσει πως θα έκανε γαμπρό εκείνον που θα δούλευε σκληρά και θα έκανε θυσίες για τον γάμο.