Υπήρχε μια εποχή που στην Αθήνα ήταν συνηθισμένο να κυκλοφορούν στους δρόμους τσοπάνηδες ντυμένοι με την κάπα και την γκλίτσα στο χέρι και να σφυρίζουν στους πρόποδες του ιερού βράχου της Ακρόπολης.
Οι βοσκοί και τα κοπάδια αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας. Διέκοπταν μάλιστα την κυκλοφορία και ακολουθούσαν αστικές διαδρομές από το μαντρί μέχρι το κοντινά βοσκοτόπια. Η ζήτηση για γάλα ήταν μεγάλη και οι βοσκοί είχαν κάθε λόγο να βρίσκονται κοντά στα νοικοκυριά για την άμεση διάθεση των προϊόντων τους.
Οι περιβολάρηδες της Αθήνας κατήγγειλαν συχνά τους τσοπάνηδες ότι τους καταστρέφουν την παραγωγή με την ανεξέλεγκτη βόσκηση.
Το θέμα των βοσκότοπων στην πρωτεύουσα ήταν ένα παλιό και άλυτο πρόβλημα! Την περίοδο που δήμαρχος ήταν ο Ανάργυρος Πετράκης (1842) υπήρξε τεράστια πολιτική αναστάτωση. Οι κάτοικοι του Ελαιώνα και όσοι είχαν μποστάνια στο Ρέντη, το Μοσχάτο και εκατέρωθεν του Κηφισού, είχαν ξεσηκωθεί εναντίον των βοσκών που άφηναν τα κοπάδια τους να βόσκουν ελεύθερα, ακόμα και μέσα στις καλλιέργειες τους…
Μετά από πολλές διαμαρτυρίες, ο δήμος πήρε την απόφαση: «απαγορεύομεν εις πάντα έχοντα ποίμνιον προβάτων ή αγέλη βοών και λοιπών παντός είδους ζώων να επελαύνη αυτά εντός της περιοχής των Αθηνών και του ελαιώνος καθ’ όλην αυτού την περιφέρειαν».
Το καταπληκτικό ήταν ότι ο Δήμαρχος εξαιρούσε την Πλάκα και επέτρεπε «να βόσκωσι τα εργατικά ζώα των Πλακιωτών»!
Στο Θησείο, εκεί όπου τώρα είναι ο αρχαιολογικός χώρος και χιλιάδες τουρίστες φθάνουν για να φωτογραφηθούν με φόντο τον ναό του Ηφαίστου, κάποτε οι κτηνοτρόφοι έβγαζαν τα ζωντανά τους για βοσκή! Με το μέτρο της απαγόρευσης «πήραν πόδι» από την περιοχή. Το ίδιο συνέβη και στο Κολωνάκι….
Δείτε φωτογραφίες από την Αθήνα, πριν αρχίσει ο διωγμός των αιγοπροβάτων:
