Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες ήταν ανέκαθεν γνωστός ως “ήρεμη δύναμη” της εθνικής ομάδας της Αργεντινής. Ωστόσο, η κίνηση που έκανε κατά τη διάρκεια της απονομής του «χρυσού γαντιού», τον έκανε αρνητικά διάσημο. Παρά την εκπληκτική απόκρουση στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Η χειρονομία του θεωρήθηκε από παιδιάστικη έως ακραία προσβλητική και σεξιστική. Έγινε προσπάθεια να υποβαθμιστεί, αλλά σίγουρα αποτελεί μελανό σημείο του θρυλικού πλέον τελικού του Μουντιάλ του Κατάρ.
Το σίγουρο είναι ότι ο Μαρτίνες έγινε μέσα σε μια μέρα, ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους και περιζήτητους τερματοφύλακες στον κόσμο.
Η χειρονομία του Εμιλιάνο Μαρτίνες κατά την απονομή.
Η “προϊστορία”
Στο Μουντιάλ του 2018, από τις κερκίδες του ρωσικού γηπέδου, ο Εμιλιάνο Μαρτίνες ορκίστηκε ότι στην επόμενη διοργάνωση θα φύλαγε εκείνος την εστία της χώρας του.
Στα 29 του χρόνια, πραγματοποίησε το όνειρό του. Ο «γίγαντας» του τέρματος της Αργεντινής -έχει ύψος 1.95- έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα το 2021 και του Μουντιάλ το 2022.
Πριν από κάθε αγώνα, ο «Ντίμπου», όπως είναι το παρατσούκλι του, μιλάει με τον ψυχολόγο του. Ο διαλογισμός είναι επίσης αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ένα ακόμα στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει από την “αργεντίνικη νόρμα” είναι ότι μιλάει άπταιστα αγγλικά με βρετανική προφορά. Είχε βέβαια ένα ισχυρό κίνητρο…
Η ανακάλυψη στα 12
Γεννήθηκε το 1992 στη Μαρ ντελ Πλάτα της Αργεντινής. Ο πατέρας του δούλευε στο λιμάνι της πόλης, ενώ η μητέρα του ήταν καθαρίστρια. Όταν στο δημοτικό ακόμα, άρχισε να γίνεται εμφανές το ταλέντο του Εμιλιάνο στο ποδόσφαιρο, οι γονείς του έπρεπε να κάνουν θυσίες για να τον υποστηρίξουν.
Έμεινε για πρώτη φορά μόνος του στα 12, όταν τον πήρε στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες της Independiente, που έχει έδρα στο Μπουένος Άιρες. Εκεί, ο προπονητής του έδωσε το παρατσούκλι “Ντίμπου” γιατί έμοιαζε με τον ομώνυμο χαρακτήρα μιας δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς.
Ο πατέρας του πολλές φορές δανειζόταν χρήματα από φίλους για να πηγαίνει να βλέπει τον γιο του στην πρωτεύουσα κάθε 15 μέρες. Στην αρχή ανησυχούσε ότι ο μικρός δεν ήταν αρκετά ώριμος για να διαχειριστεί τη ζωή εκτός σπιτιού και θα παρασυρόταν. Σύντομα καθησυχάστηκε. Ο «Ντίμπου» ήταν πειθαρχημένος και προσηλωμένος σε ένα μόνο στόχο.
«Στις αρχές ακόμα, τηλεφωνούσαμε το απόγευμα και δεν ήταν στον ξενώνα. Μερικές φορές κάποια αγόρια το έσκαγαν, γι’ αυτό και πήραμε στον υπεύθυνο. Φοβηθήκαμε μήπως είχε φύγει. Αλλά όχι: Ο Έμι ήταν στο γυμναστήριο, κάθε απόγευμα έμενε και συνέχιζε να προπονείται με 1-2 παιδιά ακόμα».
Το 2009 συμμετείχε στην Εθνική Νέων της Αργεντινής, όπου τον είδε για πρώτη φορά ο σκάουτερ της Άρσεναλ. Λίγο καιρό αργότερα, του έγινε επίσημα η πρόταση από την λονδρέζικη ομάδα, η οποία προσέφερε στην Independiente 500 χιλιάδες ευρώ για την εξαγορά του.
Έτσι, ο 16χρονος ακόμα Μαρτίνες άφησε πίσω τη χώρα του και την οικογένειά του για να κυνηγήσει το όνειρό του στην Αγγλία.
Τα αγγλικά
Λίγο καιρό μετά την άφιξή του στο Λονδίνο, οι υπεύθυνοι της ομάδας του έκαναν μία δελεαστική πρόταση. Αν μάθαινε να μιλάει καλά αγγλικά μέσα στο επόμενο εξάμηνο, θα του έδιναν ένα μπόνους αρκετών χιλιάδων ευρώ. Ο Εμιλιάνο, σκεφτόμενος την οικογένειά του πίσω στην Αργεντινή, αποδέχτηκε την πρόκληση και την έφερε εις πέρας με τρόπο που ελάχιστοι συμπατριώτες του τα έχουν καταφέρει.
Στη σκιά του Οσπίνα
Στις αρχές του 2012, χωρίς ακόμα να έχει αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Άρσεναλ, δόθηκε δανεικός στην Oxford United. Επέστρεψε στην Λονδρέζικη ομάδα λίγους μήνες μετά, όπου και έκανε τελικά το ντεμπούτο του σε έναν αγώνα κόντρα στην Coventry City.
Το 2013 δόθηκε δανεικός στη Sheffield Wednesday, το 2014 στην Rotherham United, το 2015 στους Wolverhampton Wanderers.
Επιστρέφοντας στην Άρσεναλ, αποφάσισε να ξεκινήσει τακτικές συνεδρίες με τον ψυχολόγο της ομάδας. Αφορμή στάθηκε μία κρίση άγχους. Έχοντας πια πατήσει τα 25 και όντας μόνιμα στον πάγκο, καθώς βασικός έμπαινε πάντα ο Κολομβιανός Νταβίντ Οσπίνα, αισθανόταν ότι οι πιθανότητες να παίξει και να αναγνωριστεί σε υψηλό επίπεδο, σιγά σιγά έσβηναν.
Οι συνεδρίες τον βοήθησαν να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, την απογοήτευση, την αποτυχία. Μέχρι και σήμερα, αναφέρει σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται ότι όλοι οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές θα έπρεπε να βλέπουν ψυχολόγο και ότι ο ίδιος κάνει 2 με 3 συνεδρίες την εβδομάδα.
Την ίδια περίοδο ανακάλυψε και τον διαλογισμό. Σύντομα, η γιόγκα μετατράπηκε επίσης σε αναπόσπαστο κομμάτι της ρουτίνας του πριν από κάθε αγώνα.
Για πολλά χρόνια, ο Εμιλιάνο Μαρτίνες ζούσε στη σκιά των βασικών τερματοφυλάκων της Άρσεναλ – κατά κύριο λόγο του Οσπίνα.
Το 2020, μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό του Μπερντ Λένο, ο Εμιλιάνο Μαρτίνες έγινε βασικός τερματοφύλακας της Άρσεναλ και έκανε μία πολύ καλή σεζόν. Τα βρετανικά βλέμματα στράφηκαν πάνω του, με την Άστον Βίλα να κάνει πρόταση 20 εκατομμυρίων για να τον αποκτήσει.
Μετά από μία δεκαετία, ο 28χρονος Αργεντινός ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει οριστικά το Λονδίνο.
Η αποκάλυψη στα 29
Νέα ομάδα, νέα πόλη, νέο κεφάλαιο στη ζωή του Εμιλιάνο Μαρτίνες. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις στην Άστον Βίλα, πραγματοποίησαν τελικά το μεγαλύτερο όνειρό του. Ο προπονητής της Εθνικής Αργεντινής τον κάλεσε να μπει στη βασική ομάδα για το Κόπα Αμέρικα του 2021.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, η χώρα του κέρδισε το πολυπόθητο τρόπαιο -είχε να το κατακτήσει από το 1993- και βρέθηκε στην κορυφή της Λατινικής Αμερικής.
Μάλιστα, την ημέρα του ματς με την Κολομβία, η γυναίκα του έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί τους. Ο Εμιλιάνο είδε την κόρη του μετά το πέρας της διοργάνωσης.
Την επόμενη χρονιά, η ιστορία θα επαναλαμβανόταν σε μεγαλύτερη κλίμακα. Στο Μουντιάλ του 2022 στο Κατάρ, μια διοργάνωση γεμάτη ανατροπές, ο «Ντίμπου» αναδείχθηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας. Στον τελικό κόντρα στην Γαλλία έσωσε την εστία της Αργεντινής σε κομβικές φάσεις του αγώνα, ενώ στα πέναλτι, η απόκρουσή του στάθηκε καθοριστική προκειμένου η χώρα του να κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, χρωστάει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στον Λιονέλ Μέσι:
“Ο Μέσι είναι ο καλύτερος. Σαν παίκτης, σαν αρχηγός και σαν άνθρωπος. Νομίζω ότι με ενέπνευσε να γίνω καλύτερος τερματοφύλακας και καλύτερος άνθρωπος. Θα του είμαι για πάντα ευγνώμων”.