Δεν είχαν περάσει παρά μόνο μερικές ώρες από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών όταν στη Διαύγεια ανέβηκε έγγραφο που ανήγγειλε προσλήψεις σταθμαρχών.
Η απόφαση πάρθηκε στις 16 Φεβρουαρίου από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΣΕ και σύμφωνα με όσα αναφέρονται το ΔΣ ενέκρινε την ανάθεση παροχής Υπηρεσιών της ειδικότητας του Σταθμάρχη σε εξωτερικούς συνεργάτες (73) ατομα για χρονικό διάστημα έξι μηνών οι οποίοι θα απασχοληθούν σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς στην παραπάνω πρόταση; Οτι οι προσλήψεις σταθμαρχών, μίας τόσο κρίσιμης ειδικότητας για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, γίνεται με τη μέθοδο του (έμμεσου) outsourcing; Οτι οι προσληφθέντες θα απασχολούνταν μόνο για έξι μήνες, θα ήταν δηλαδή συμβασιούχοι με ότι αυτό συνεπάγεται για την επισφάλεια των θέσεων εργασίας; Η, τέλος ότι οι προσληφθέντες θα απασχολούνταν σε όλο το μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου;
Το πλέον εξοργιστικό όμως είναι ότι το εν λόγω έγγραφο ενώ συντάχθηκε στις 16 Φεβρουαρίου ανέβηκε στη Διαύγεια την 1η Μαρτίου γιατί προφανώς κάποιοι θέλησαν να δείξουν -ενώ στα Τέμπη μετρούσαν πτώματα- ότι φροντίζουν για την ενίσχυση του οργανισμού με προσωπικό!
Υποτίθεται επίσης ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΣΕ προχώρησε στην παραπάνω απόφαση μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Οργάνωσης και Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού. Δεν αναφέρεται όμως αν η εισήγηση αφορά την πρόσληψη εξωτερικών συνεργατών ή μόνιμου προσωπικού. Δεν αναφέρεται επίσης τίποτα για την εκπαίδευση των σταθμαρχών. Που γίνεται, πως, για πόσο καιρό;
Από τα παραπάνω εγείρονται ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο στελεχώνεται ο ΟΣΕ και δείχνουν να δικαιώνονται οι φόβοι των συνδικαλιστών του σιδηροδρόμου οι οποίοι εκφράστηκαν κατά καιρούς τους προηγούμενους μήνες με επιστολές διαμαρτυρίας, παραιτήσεις, ακόμα και προφητικές αναρτήσεις ένα 24ώρο πριν από την τραγωδία των Τεμπών.
Είναι, τέλος, χρήσιμο να τονιστεί ότι στο πλαίσιο των μνημονιακών περικοπών και της εξυγίανσης της εταιρίας η μείωση του προσωπικού του ΟΣΕ από το 2010 και μετά ήταν τεράστια ενώ οι προσλήψεις ελάχιστες.
Είχαν δίκιο ή όχι να διαμαρτύρονται οι υπάλληλοι της εταιρείας; Προφανώς ρητορικό το ερώτημα...