Γράφει ο Χρήστος Δεμέτης
Ο Δημήτριος Νατσιός έγινε ευρέως γνωστός το τελευταίο διάστημα ως ο πρόεδρος του ακροδεξιού-υπερθρησκευτικού μορφώματος ΝΙΚΗ, που τελικά κατάφερε να μπει στη Βουλή, επιβεβαιώνοντας τις τάσεις και τις δημοσκοπήσεις.
Ο ίδιος είναι κατ' επάγγελμα, σύμφωνα με το βιογραφικό του, εκπαιδευτικός, θεολόγος και αρθρογράφος, πέραν από πολιτικός. Παράλληλα έχει παρουσιάσει εκπομπές θρησκευτικού περιεχομένου σε περιφερειακούς σταθμούς, ενώ το 2019 ίδρυσε το κόμμα ΝΙΚΗ.
Συγκεκριμένα το κόμμα ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη, άλλωστε και ο Δ. Νατσιός κατάγεται από το Κιλκίς, ενώ το κόμμα ήρθε για να διεκδικήσει και εκείνο τα "ορφανά" της Χρυσής Αυγής, τους "μακεδονομάχους" και τους αντιεμβολιαστές, στοχεύοντας σε ένα κοινό που στοχεύει και ο Βελόπουλος, αλλά και ακόμη πιο "δεξιά".
Στις εκλογές του Μαίου, η ΝΙΚΗ έφτασε στο 4,58% στην Α' Θεσσαλονίκης και στο 5,63% στη Β' Θεσσαλονίκης. Το 7,46% της Πιερίας, είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που έπιασε η ΝΙΚΗ την 21η Μαίου.
Ο 58χρονος Νατσιός δείχνει πως άρχισε να χτίζει τη δημοφιλία του στη Βόρεια Ελλάδα μέσα από το κανάλι Ε4 και των εκπομπών που είχαν μεγάλη απήχηση σε παραθρησκευτικούς και συνωμοσιολογικούς κύκλους.
Η πρώτη του εμφάνιση σε δημόσιο λόγο ήταν το 2006 όταν και έκανε "πόλεμο" εναντίον της Μαρίας Ρεπούση και της συγγραφικής ομάδας των νέων εγχειριδίων εκπαίδευσης, ανάμεσα στα οποία ήταν το βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού. Τα περισσότερα άρθρα του δημοσιεύονταν στο site "Αντίβαρο", ενώ το επίμαχο βιβλίο Ιστορίας αποσύρθηκε τελικά μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007.
Το 2014 προσπάθησε να μπει για πρώτη φορά στην πολιτική ζωή του τόπου με το "Κίνημα Ελευθερία", ενώ λίγο αργότερα συνυπέγραψε την ίδρυση του κομματικού σχηματισμού ΡΙΖΕΣ (Ριζοσπαστικός Εθνικός Συναγερμός), στον οποίο μετείχαν πρώην στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας με τον Βασίλη Καπερνάρο να είναι στο "τιμόνι". Παράλληλα, μέσα από Facebook και social media συνέχισε να καπηλεύεται κάθε λογής συνωμοσιολογίες, όπως για παράδειγμα ότι η οικονομική κρίση ήταν "προσχεδιασμένη" από κύκλους που εχθρεύονταν τη χώρα μας κλπ, ενώ συντάχθηκε ανοιχτά με όσους εχθρεύονταν τη συμφωνία των Πρεσπών.
Φυσικά, το αποκορύφωμα της συνωμοσιολογίας ήρθε με την πανδημία της COVID-19 και ακόμη περισσότερο μέσω των εμβολίων. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα βρήκε μια πολιτική έκφραση στη Βόρεια Ελλάδα, με θεωρίες για 5-G, πειράματα και παγκόσμιου ελέγχου του πληθυσμού. Ο Νατσιός εκμεταλλεύτηκε το timing βρίσκοντας στήριξη από μοναστήρια και υπερσυντηρητικούς ιεράρχες, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Σε αυτές τις περιοχές όπως είπαμε, η ΝΙΚΗ από τις πρώτες εκλογές ξεπέρασε το 5%.
Μετά το 2,94% που "έπιασε" στις 21 Μαίου, ο Δημήτρης Νατσιός, ξεκίνησε μάλιστά τη "πανηγυρική" του δήλωση, ως εξής:
"Χριστός Ανέστη!
Η νίκη της ΝΙΚΗΣ ανήκει στον Ελληνικό λαό. Είναι μια λαονίκη. Ευχαριστούμε ολόψυχα όσους μας εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους. Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν περίτρανα ότι ο λαός μας, απογοητευμένος από το σύστημα των κομμάτων εξουσίας, ζητά όχι μόνο μία μεγάλη αλλαγή, αλλά επιθυμεί οι κυβερνήτες του να είναι όμοιοι με αυτόν, σάρκα από την σάρκα του. Να μην είναι ξενοκίνητοι αλλά ελληνόφρονες και ελληνόκαρδοι".
Πρακτικά, στα επιχειρήματά του προτάσσεται η ξενοφοβία, η δήθεν αντισυστημικότητα και κάποιες ψευτοθρησκευτικές θέσεις.
Αναλυτικότερα, στο site του κόμματος φιλοξενούνται άρθρα του Νατσιού αλλά και αρθρογραφία "φίλων", όπως αναφέρεται. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκει κανείς αντιμεταναστευτικά πονήματα, άρθρα εναντίον του εμβολιασμού και των αμβλώσεων, εναντίον της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, φιλορωσικές δημοσιεύσεις και άλλα κείμενα που συντάσσονται πλήρως με την "παραδοσιακή" ακροδεξιά ατζέντα, με μπόλικες δόσεις ψευδοχριστιανικής απήχησης, με την επίσημη Εκκλησία να έχει αποστασιωποιηθεί επισήμως.
Για τα σχολεία μάλιστα η ΝΙΚΗ και ο Νατσιός προτείνουν τον θεσμό του "Συνηγόρου του Μαθητή", αναφέροντας στο καταστατικό: "Τέλος, στο πάρτι για τους ιδεολήπτες ινστρούχτορες και τον πνευματικό εκφοβισμό που ασκούν ανενόχλητοι μέσα στις σχολικές τάξεις. Για κάθε περιστατικό εντός σχολικού περιβάλλοντος που θίγει το έννομο συμφέρον μαθητή και γονέα, με άσεμνα θεάματα, εθνομηδενιστική προπαγάνδα ή αντιχριστιανικά κηρύγματα, θα παρέχονται δωρεάν πρακτικές ή και νομικές συμβουλές από ειδικούς της ΝΙΚΗΣ".
Στα αντιεπιστημονικά επιχειρήματα του κόμματος εντάσσεται δε και η "θεραπευτική δράση" της Θρησκείας, καθώς αναφέρεται σχετικά στις θέσεις:
"Ως Κυβέρνηση, θα μας ήταν αδιανόητο να επεμβούμε στον τρόπο ή το χρόνο που η Εκκλησία τελεί τα Ιερά της Μυστήρια. Αντιθέτως, το Κράτος θα βοηθούσε την Εκκλησία να υλοποιήσει τις επιλογές της με τον ασφαλέστερο τρόπο, αξιοποιώντας την θεραπευτική ισχύ της πίστης μας σε όφελος του ελληνικού λαού, αγκαλιάζοντας εξίσου και τους πιο επιφυλακτικούς αλλά και τους ψύχραιμους.
Περαιτέρω, θα μας ήταν αδιανόητο ως Κυβέρνηση να στοχεύουμε στον ψυχαναγκασμό των συμπολιτών και των παιδιών μας σε ιατρικές πράξεις, στερώντας τους από τον βιοπορισμό ή την πρόσβαση σε πνευματικά ή υλικά αγαθά, με πρόσχημα το «καλό των άλλων» – παρανοϊκή ιδεοληψία απέναντι σε νόμιμους, φορολογούμενους, υγιείς πολίτες".
Αξίζει να σημειωθεί πως σημείο αναφοράς του Νατσιού είναι η Μονή Σταυρονικήτα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα ο γέροντας Ευθύμιος, σκληρός αντιεμβολιαστής και θερμός οπαδός του Παΐσίου. Καθόλου τυχαίο που με τη ΝΙΚΗ "κατέβηκε" και η ανιψιά του Παΐσιου, Μαρία Εζνεπίδου. Όπως προσφάτως αποκάλυπτε το ΒΗΜΑ, ο Ευθύμιος είναι πνευματικός καθοδηγητής στην "Ενωμένη Ρωμιοσύνη", όπου αρθρογραφεί ο Νατσιός. Ο ίδιος ο Νατσιός, βρέθηκε στη Μονή του Ευθυμίου το Πάσχα, αλλά κατά τις ίδιες πληροφορίες, και στη Μονή Βατοπαιδίου, στη διαδικτυακή πύλη της οποίας, ονόματι "Πεμπτουσία", δημοσιεύονται επίσης άρθρα του "ηγέτη" της ΝΙΚΗΣ.
Η στήριξη συγκεκριμένων κύκλων του Αγίου Όρους προς τη ΝΙΚΗ σε προεκλογικό επίπεδο είναι δεδομένη, κάτι που εν πολλοίς δικαιολογεί και την "ξαφνική" άνοδό της. Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε δηλώσει ανοιχτά πάντως ότι "η Εκκλησία ούτε πολιτεύεται ούτε συμπολιτεύεται ούτε αντιπολιτεύεται ούτε κομματίζεται".
Πλέον, το κόμμα ΝΙΚΗ είναι στη Βουλή αποτελώντας τον νέο "διάττοντα αστέρα" της ελληνικής πολιτικής σκηνής, και παίρνοντας σκυτάλη από άλλους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που εν συνεχεία "διαγράφονται" από το ίδιο το Σύστημα, κεφαλαιοποιώντας τη χρονική συγκυρία. Σε κάθε περίπτωση, αναμένεται να σχηματοποιήσει έναν ιδιόμορφο συνδυασμό με την "Ελληνική Λύση" του Βελόπουλου, με την οποία όμως προεκλογικά είχαν και ανοιχτή κόντρα, μιας και σε μεγάλο βαθμό, στόχευαν σε ανάλογο κοινό. Σε κάθε περίπτωση, δυστυχώς, ο εθνολαϊκισμός ενισχύθηκε και επισήμως, κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει συνολικά.