Λίγους μήνες μετά την γέννησή της, στις 20 Ιουλίου 1934, η Αλίκη Bουγιουκλάκη αρρώστησε από πνευμονία. Η κατάσταση της υγείας της ήταν κρίσιμη και το βρέφος κινδύνευε να πεθάνει.
Οι απελπισμένοι γονείς της πήραν τότε την απόφαση να τη βαφτίσουν άρον άρον στο σπίτι. Η νεκροβάπτιση ήταν μια αρκετά συνηθισμένη πρακτική εκείνη την εποχή, λόγω της τεράστιας παιδικής θνησιμότητας.
Όπως περιγράφει ο αδελφός της Αντώνης Βουγιουκλάκης στην εκπομπή “Πρόσωπα με τον Χρίστο Βασιλόπουλο” στην ΕΡΤ1, ο ιερέας έφτασε στο σπίτι της οικογένειας και όλα ήταν έτοιμα για την τέλεση του μυστηρίου, από το οποίο, όμως, δεν έλειψαν τα απρόοπτα. Η κουβέρτα του μωρού, με την οποία είχαν σκεπάσει την κολυμπήθρα, άρπαξε φωτιά από κάποια λαμπάδα.
Το αναπάντεχο αυτό περιστατικό φαίνεται πως “ανέστησε” τη μικρή Αλίκη. Μόλις έσβησε η φωτιά, άνοιξε τα μάτια της και άρχισε να κλαίει, κάτι που σήμαινε πως σταδιακά γινόταν καλύτερα. Το μυστήριο συνεχίστηκε κανονικά.
Οι γονείς της Αλίκης Βουγιουκλάκη, επειδή φοβήθηκαν ότι θα πεθάνει από πνευμονία, αποφάσισαν να τη βαπτίσουν άρον άρον στο σπίτι
Η μέλλουσα “Εθνική Σταρ” επρόκειτο να πάρει το όνομα της γιαγιάς της, Σταματίνα. Την ώρα, όμως, που έμπαινε στην κολυμπήθρα, η μητέρα της, Έμμυ Βουγιουκλάκη, πετάχτηκε φώναξε:
“Πες πρώτα Αλίκη και μετά Σταματίνα“.
Έτσι, επικράτησε το πρώτο όνομα που την έκανε γνωστή σε ολόκληρη την Ελλάδα. Όπως είχε πει η Έμμυ Βουγιουκλάκη σε συνέντευξή της στην “Μηχανή του Χρόνου”, “το “Σταματίνα” δεν ήταν όνομα για θέατρο“.