Η ορθογραφία μπορεί να αποκτήσει νόημα, εφόσον καλλιεργείται στο μαθητή η κριτική σκέψη και η πεποίθηση πως έχει την ικανότητα να ελέγξει με λογικό τρόπο το κείμενό του. Η προσπάθειά μας θα πρέπει να επικεντρώνεται στο να διδάξουμε τους μηχανισμούς της ορθογραφημένης γραφής και να καλλιεργήσουμε την ικανότητα της αυτοδιόρθωσης στους μαθητές. Οι ευκαιρίες που μας δίνονται είναι οι ορθογραφικές και λεξιλογικές ασκήσεις που υπάρχουν σε κάθε ενότητα, αλλά και τα γραπτά των παιδιών μας.
Ο στόχος μας δεν είναι να διορθώνουμε εμείς τα λάθη των παιδιών αλλά να τα βοηθάμε να τα δουν μόνα τους και να τα αξιοποιούμε για να τα επεξεργαστούμε. Μια άσκηση γραμματικής ή μια άσκηση παραγωγής λόγου είναι μια ευκαιρία να καταγράψουμε τις ορθογραφικές αδυναμίες της τάξης μας και να τις δουλέψουμε. Π.χ., αν κάνουμε μετατροπή ενός κειμένου από το παρόν στο παρελθόν και ζητάμε τη μεταφορά των ρημάτων στον αόριστο και βλέπουμε ότι η τάξη μας έχει ορθογραφικό πρόβλημα στις καταλήξεις σε –ησα, επωφελούμαστε από αυτό και θυμίζουμε την καταληκτική ορθογραφία του αορίστου. Υπενθυμίζουμε πως τα εργαλεία μας για να διδάξουμε την ορθογραφία είναι η ετυμολογία και οι οικογένειες λέξεων για το θεματικό κομμάτι και η γραμματική για την καταληκτική ορθογραφία.
