φθονῶ: μισώ, ζηλεύω
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
φθονῶ, φθονεῖς, φθονεῖ, φθονοῦμεν, φθονεῖτε, φθονοῦσι(ν)
φθονῶ, φθονῇς, φθονῇ, φθονῶμεν, φθονῆτε, φθονῶσι(ν)
φθονοῖμι, φθονοῖς, φθονοῖ, ή φθονοίην, φθονοίης, φθονοίη, φθονοῖμεν, φθονοῖτε, φθονοῖεν
---, φθόνει, φθονείτω, ---, φθονεῖτε, φθονούντων (ή φθονείτωσαν)
φθονεῖν
φθονῶν, φθονοῦσα, φθονοῦν
Παρατατικός
Οριστική
ἐφθόνουν, ἐφθόνεις, ἐφθόνει, ἐφθονοῦμεν, ἐφθονεῖτε, ἐφθόνουν
Μέλλοντας
Οριστική
φθονήσω, φθονήσεις, φθονήσει, φθονήσομεν, φθονήσετε, φθονήσουσι(ν)
φθονήσοιμι, φθονήσοις, φθονήσοι, φθονήσοιμεν, φθονήσοιτε, φθονήσοιεν
Απαρέμφατο
φθονήσειν
Μετοχή
φθονήσων, φθονήσουσα, φθονῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἐφθόνησα, ἐφθόνησας, ἐφθόνησε(ν), ἐφθονήσαμεν, ἐφθονήσατε, ἐφθόνησαν
φθονήσω, φθονήσῃς, φθονήσῃ, φθονήσωμεν, φθονήσητε, φθονήσωσι(ν)
φθονήσαιμι, φθονήσαις ή φθονήσειας, φθονήσαι ή φθονήσαιε(ν) φθονήσαιμεν, φθονήσαιτε, φθονήσαιεν ή φθονήσειαν
Προστακτική
---, φθόνησον, φθονησάτω, ---, φθονήσατε, φθονησάντων (ή φθονησάτωσαν)
Απαρέμφατο
φθονῆσαι
φθονήσας, φθονήσασα, φθονῆσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
φθονοῦμαι, φθονῇ ή φθονεῖ, φθονεῖται, φθονοῦμεθα, φθονεῖσθε, φθονοῦνται
φθονῶμαι, φθονῇ, φθονῆται, φθονώμεθα, φθονῆσθε, φθονῶνται
φθονοίμην, φθονοῖο, φθονοῖτο, φθονοίμεθα, φθονοῖσθε, φθονοῖντο
---, φθονοῦ, φθονείσθω, ---, φθονεῖσθε, φθονείσθων ή φθονείσθωσαν
φθονεῖσθαι
φθονούμενος
φθονουμένη
φθονούμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐφθονούμην, ἐφθονοῦ, ἐφθονεῖτο, ἐφθονούμεθα, ἐφθονεῖσθε, ἐφθονοῦντο
Μέλλοντας
Οριστική
φθονήσομαι, φθονήσῃ ή φθονήσει, φθονήσεται, φθονησόμεθα, φθονήσεσθε, φθονήσονται
φθονησοίμην, φθονήσοιο, φθονήσοιτο, φθονησοίμεθα, φθονήσοισθε, φθονήσοιντο
Απαρέμφατο
φθονήσεσθαι
Μετοχή
φθονησόμενος
φθονησομένη
φθονησόμενον
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
φθονηθήσομαι, φθονηθήσῃ ή φθονηθήσει, φθονηθήσεται, φθονηθησόμεθα, φθονηθήσεσθε, φθονηθήσονται
φθονηθησοίμην, φθονηθήσοιο, φθονηθήσοιτο, φθονηθησοίμεθα, φθονηθήσοισθε, φθονηθήσοιντο
Απαρέμφατο
φθονηθήσεσθαι
Μετοχή
φθονηθησόμενος
φθονηθησομένη
φθονηθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐφθονήθην, ἐφθονήθης, ἐφθονήθη, ἐφθονήθημεν, ἐφθονήθητε, ἐφθονήθησαν
φθονηθῶ, φθονηθῇς, φθονηθῇ, φθονηθῶμεν, φθονηθῆτε, φθονηθῶσι(ν)
φθονηθείην, φθονηθείης, φθονηθείη, φθονηθείημεν ή φθονηθεῖμεν, φθονηθείητε ή φθονηθεῖτε, φθονηθείησαν ή φθονηθεῖεν
---, φθονήθητι, φθονηθήτω, ---, φθονήθητε, φθονηθέντων ή φθονηθήτωσαν
Απαρέμφατο
φθονηθῆναι
φθονηθείς
φθονηθεῖσα
Παρακείμενος
Οριστική
ἐφθόνημαι, ἐφθόνησαι, ἐφθόνηται, ἐφθονήμεθα, ἐφθόνησθε, ἐφθόνηνται
Υποτακτική
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον ὦ
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον ᾖς
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα ὦμεν
Ευκτική
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον εἴην
Προστακτική
---, ἐφθόνησο, ἐφθονήσθω, ---, ἐφθόνησθε, ἐφθονήσθων ή ἐφθονήσθωσαν
Απαρέμφατο
ἐφθονῆσθαι
ἐφθονημένος,
Υπερσυντέλικος
ἐφθονήμην, ἐφθόνησο, ἐφθόνητο, ἐφθονήμεθα, ἐφθόνησθε, ἐφθόνηντο