Αρχικοί χρόνοι 330 ρημάτων στα αρχαία ελληνικά

 

Α

      1.      ἀγάλλω, ἤγαλλον, ἀγαλῶ, ἤγηλα, κεκόσμηκα, ἐκεκοσμήκειν

2.      Ἅγαμαι, εύχρ. η ευκτ. α΄ ενικού ἀγαίμην και γ΄ πληθ. ἄγαιντο (ο τονισμός κατά τα βαρύτονα), παρατ. ἠγά-μην, (μέσ. μέλλ. ἀγά-σομαι), μέσ. αόρ. ἠγα-σάμην, παθ. αόρ. ἠγάσ-θην.

3.      ἀγείρω, ἤγειρον, ἀγερῶ, ἤγειρα, ἀγήγερκα, ἠγηγέρκειν

4.      ἀγείρομαι, ἠγειρόμην, ἀγεροῦμαι, ἠγειράμην - ἠγέρθην, άγήγερμαι, ἠγηγέρμην

5.      ἀγγέλω, ἤγγελλον, ἀγγελῶ, ἤγγειλα, ἤγγελκα, ἠγγέλκειν.

6.      ἀγγέλομαι, ἠγγελλόμην, ἀγγελθήσομαι, ἠγγειλάμην-ἠγγέλμην-ἠγγέλθην, ἤγγελμαι, ἠγγέλμην

7.      ἄγνυμι = κατάγνυμι (κατά + ἄγνυμι = σπάζω, τσακίζω), μέλλ. κατάξω, αόρ. κατέαξα (υποτ. κατ-άξω κτλ.). Παθ. κατάγνυμαι, παθ. αόρ. κατεάγην (υποτ. καταγῶ, ευκτ. καταγείην κτλ.), ενεργ. πρκμ. β΄ με παθ. σημασ. κατέαγα (= είμαι τσακισμένος).

8.      ἄγω, ἦγον, ἄξω, ἤγαγον, ἀγήοχα, ἠγηόχειν.

9.      ἄγομαι, ἠγόμην, ἄξομαι-ἀχθήσομαι, ἠγαγόμην-ἤχθην, ἦγμαι, ἤγμην.

10.  ἀγωνίζομαι, ἠγωνιζόμην, ἀγωνιοῦμαι-ἀγωνισθήσομαι, ἠγωνισάμην-ἠγωνίσθην, ἠγώνισμαι, ἠγωνίσμην.

11.  ᾂδω, ᾖδον, ᾂσω/ᾂσομαι/ᾲσθήσομαι, ᾒσθην, ᾒσμαι, ᾒσμην

12.  αἰνῶ, ᾔνουν, αἰνέσομαι & αἰνέσω, ᾔνεσα, ᾔνεκα, ᾐνέκειν·

13.  αἰνοῦμαι, ᾐνούμην, αἰνεθήσομαι, ᾐνέθην, ᾔνημαι, ᾐνήμην

14.  αἱρέω(-ῶ), ᾕρουν, αἱρήσω, εἷλον, ᾕρηκα, ᾑρήκειν.

15.  αἱροῦμαι, ᾑρούμην, αἱρήσομαι-αἱρεθήσομαι, εἱλόμην-ᾑρέθην, ᾕρημαι, ᾑρήμην.

16.  αἴρω, ᾖρον, ἀρῶ, ἦρα, ἦρκα, ἤρκειν.

17.  αἴρομαι, ᾐρόμην, ἀροῦμαι-ἀρθήσομαι, ἠράμην-ἤρθην, ἦρμαι, ἤρμην.

18.  αἰσθάνομαι, ᾐσθανόμην, αἰσθήσομαι, ᾐσθόμην, ᾔσθημαι, ᾐσθήμην.

19.  αἰσχύνομαι, ᾐσχυνόμην, αἰσχυνοῦμαι, ᾐσχύνθην, ᾔσχυμμαι, ᾐσχύμμην.

20.  αἰτιάομαι(-ῶμαι), ᾐτιώμην, αἰτιάσομαι, ᾐτιασάμην-ᾐτιάθην, ᾐτίαμαι, ᾐτιάμην.

21.  ἀκούω, ἤκουον, ἀκούσομαι, ἤκουσα, ἀκήκοα, ἠκηκόειν.

22.  ἁλίσκομαι, ἡλισκόμην, ἁλώσομαι, ἑάλων-ἥλων, ἑάλωκα- ἥλωκα, ἡλώκειν

23.  ἀλλάττομαι, ἠλλαττόμην, ἀλλάξομαι-ἀλλαχθήσομαι, ἠλλαξάμην-ἠλλάχθην, ἤλλαγμαι, ἠλλάγμην.

24.  ἁμαρτάνω, ἡμάρτανον, ἁμαρτήσομαι, ἥμαρτον, ἡμάρτηκα, ἡμαρτήκειν.

25.  ἄμφισβητεω, -ῶ, ἠμφε(ι)σβήτουν, ἀμφισβητήσω, ἠμφε(ι)σβήτησα, ἠμφεσβήτηκα, ἠμφεσβητήκειν

26.  ἀνέχομαι, ἠνειχόμην, ἀνέξομαι, ἠνεσχόμην, ὑπομεμένηκα, ὑπεμεμενήκειν.

27.  ἀνοίγω, ἀνέῳγον, ἀνοίξω, ἀνέῳξα/ἠνέῳξα, ἤνοιξα, ἀνέῳχα/ἀνέῳγα, ἀνεῲγειν

28.  ἀνιάω -ῶ (= λυπώ, στενοχωρώ), πρτ. ἠνίαον -ων, μέλλ. ἀνιᾶσω, αόρ. ἠνίασα. Μέσ. ἀνιῶμαι, πρτ. ἠνιώμην, μέσ. μέλλ. ἀνιάσομαι, παθ. αόρ. ως μέσ. ἠνιάθην

29.  ἀνοίγομαι, πρτ. ἀνεῳγόμην, ἀνοίξομαι/ ἀνοιχθήσομαι, παθ. αόρ. ἀνεῴχθην, πρκμ. ἀνέῳγμαι, υπερσ. ἀνεῴγμην, συντελ. μέλλ. ἀνεῴξομαι (= θα είμαι ανοιχτός).

30.  ἀπεχθάνομαι, ἀπηχθηνόμην, ἀπεχθήσομαι, ἀπηχθόμην, ἀπήχθημαι, ἀπηχθήμην.

31.  ἀποκρίνομαι, ἀπεκρινόμην, ἀποκρινοῦμαι, ἀπεκρινάμην, ἀποκέκριμαι, ἀπεκεκρίμην.

32.  ἀπολογέομαι(-οῦμαι), ἀπελογούμην, ἀπολογήσομαι, ἀπελογησάμην-ἀπελογήθην, ἀπολελόγημαι, ἀπελελογήμην.

33.  ἅπτω, ἧπτον, ἅψω, ἧψα·

34.  ἅπτομαι, ἡπτόμην, ἅψομαι- ἁφθήσομαι, ἡψάμην-ἥφθην, ἧμμαι, ἥμμην.

35.  ἀρέσκω, ἤρεσκον, ἀρέσωμ ἤρεσα, ἀρήρεκα, άρηρέκειν

36.  ἀρέσκομαι, ἠρεσκόμην, ἀρέσομαι, ἠρεσάμην/ἠρέσθην, -, -

37.  ἀρόω -ῶ. (= αλετρίζω, οργώνω), αόρ. ἤρο-σα. Παθ. ἀρόομαι -οῦμαι.

38.  ἄρχω, ἦρχον, ἄρξω, ἦρξα, ἦρχα, ἤρχειν·

39.  ἄρχομαι, ἠρχόμην, ἄρξομαι & ἀρχθήσομαι, ἠρξάμην & ἤρχθην, ἦργμαι, ἤργμην

40.  ἄχθομαι, ἠχθόμην, ἀχθέσομαι, ἠχθέσθην, ἤχθημαι, ἠχθήμην.

Β

41.  βαίνω, ἔβαινον, βήσομαι, ἔβην, βέβηκα, ἐβεβήκειν·

42.  βαίνομαι, ἐβαινόμην, -, ἐβάθην, βέβαμαι, –

43.  βάλλω, ἔβαλλον, βαλῶ, ἔβαλον, βέβληκα, ἐβεβλήκειν.

44.  βάλλομαι, ἐβαλλόμην, βαλοῦμαι-βληθήσομαι, ἐβαλόμην-ἐβλήθην, βέβλημαι, ἐβεβλήμην.

45.  βιβάζω, ἐβίβαζον, βιβῶ (=βιβάω), ἐβίβασα·

46.  βιβάζομαι, ἐβιβαζόμην, βιβῶμαι, ἐβιβασάμην & ἐβιβάσθην, βεβίβασμαι, ἐβεβιβάσμην

47.  βιβρώσκω (= τρώγω), εύχρ. μόνο ο ενεργ. πρκμ. βέβρωκα, το απαρ. παθ. πρκμ. -βεβρῶσθαι και η μετ. -βεβρωμένος. Παράγ. βρωτὸς (ἡμίβρωτος). Τα λοιπά αναπληρώνονται από το ἐσθίω.

48.  βλαστάνω, πρτ. ἐβλάστανον, αόρ. β΄ ἔβλαστον, υπερσ. ἐβλαστήκειν.

49.  βλώσκω (ποιητ. = έρχομαι), αόρ. β΄ ἔμολον.

50.  βούλομαι, ἐβουλόμην, βουλήσομαι, ἐβουλήθην, βεβούλημαι, ἐβεβουλήμην.

Γ

51.  Γελάω -ῶ. παρατ. ἐγέλᾱον -ων, μέσ. μέλλ. ως ενεργ. γελᾰ΄-σομαι, αόρ. ἐ-γέλᾰ-σα. Παθ. (κατα)γελᾰ΄-ομαι -ῶμαι, αόρ. ἐ-γελᾰ΄σ-θην, παρακ. γε-γέ-λᾰσ-μαι.

52.  γεύω. (= προσφέρω γεύμα), μόνο ο ενεστώτας. Μέσ. γεύομαι, μέσ. μέλλ. γεύσομαι, μέσ. αόρ. ἐγευσάμην, πρκμ. γέγευσμαι.

53.  γίγνομαι, ἐγιγνόμην, γενήσομαι-γενηθήσομαι, ἐγενόμην-ἐγενήθην, γέγονα-γεγένημαι, ἐγεγόνειν-ἐγεγενήμην.

54.  γηράσκω, ἐγήρασκον, γηράσω & γηράσομαι, ἐγήρασα & ἐγήραν, γεγήρακα, ἐγεγηράκειν

55.  γιγνώσκω, ἐγίγνωσκον, γνώσομαι, ἔγνων, ἔγνωκα, ἐγνώκειν·

56.  γιγνώσκομαι, ἐγιγνωσκόμην, γνωσθήσομαι, ἐγνώσθην, ἔγνωσμαι, ἐγνώσμην 

Δ

57.  Δάκνω (= δαγκώνω), πρτ. ἔδακνον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) δήξομαι, αόρ. β΄ ἔδακον. Μέσ. και παθ. δάκνομαι, παθ. αόρ. ἐδήχθην, πρκμ. δέδηγμαι. Παράγ. δῆξις, δῆγμα κτλ.

58.  δέδοικα & δέδια, ἐδεδοίκειν -ἐδεδίειν, δείσομαι, ἔδεισα

59.  δείκνυμι (= δείχνω) και δεικ-νύ-ω, παρατ. ἐ-δείκ-νυ-ν και ἐ-δείκ-νυ-ον, μέλλ. δείξω, αόρ. ἔ-δειξα, παρακ. δέ-δειχ-α. Μέσ. και παθ. δείκ-νυ-μαι, παρατ. ἐ-δεικ-νύ-μην, μέσ. μέλλ. -δείξομαι, παθ. μέλλ. δειχ-θή-σομαι, μέσ. αόρ. -ε-δειξάμην, παθ. αόρ. ἐ-δείχ-θην, πα­ρακ. δέ-δειγ-μαι, υπερσ. ἐ-δε-δείγ-μην, συντελ. μέλλ. δε-δειγ-μένος ἔσομαι. Ρημ. επίθ. δεικ-τός, δεικ-τέον. Παράγ. δεῖγ-μα, δεῖξις, δείκ-της κτλ.

60.  δέχομαι, ἐδεχόμην, δέξομαι, ἐδεξάμην, δέδεγμαι, ἐδεδέγμην.

61.  δεῖ, ἔδει, δεήσει, ἐδέησε,δεδέηκε, εδεδεήκει

62.  διδράσκω, ἐδίδρασκον, δράσομαι, ἔδραν, δέδρακα, ἐδεδράκειν

63.  δίδωμι, ἐδίδουν, δώσω, ἔδωκα, δέδωκα, ἐδεδώκειν·

64.  δίδομαι, ἐδιδόμην, δώσομαι – δοθήσομαι, ἐδόμην – ἐδόθην, δέδομαι, ἐδεδόμην

65.  δοκέω(-ῶ), ἐδόκουν, δόξω, ἔδοξα, δέδοκται, ἐδέδοκτο.

66.  δοκεῖ, ἐδόκει, δόξει, ἔδοξε, δέδοκται, ἐδέδοκτο                              

67.  δράω‑ῶ, ἔδρων, δράσω, ἔδρασα, δέδρακα, ἐδεδράκειν

68.  δύναμαι, ἐδυνάμην, δυνήσομαι, ἐδυνήθην-ἐδυνάσθην, δεδύνημαι, ἐδεδυνήμην.

69.  δύω, ἔδυον, δύσω, ἔδυσα                                                               

70.  δύομαι, ἐδυόμην, δύσομαι, ἔδυν (δύω, δύοιμι, δύθι, δῦναι, δύς–δῦσα–δύν), δέδυκα, ἐδεδύκειν.

Ε

71.  ἐάω(-ῶ), εἴων, ἐάσω, εἴασα, εἴακα, εἰάκειν.                                       

72.  ἐῶμαι, εἰώμην, ἐάσομαι, εἰάθην, εἴαμαι, εἰάμην

73.  ἐγείρω, ἤγειρον, ἐγερῶ, ἤγειρα, ἐγήγερκα, ἐγηγέρκειν.

74.  ἐγείρομαι, ἠγειρόμην, ἐγεροῦμαι-ἐγερθήσομαι, ἠγρόμην-ἠγέρθην, ἐγήγερμαι-ἐγρήγορα, ἐγηγέρμην-ἐγρηγόρειν.

75.  εἰμί, ἦν, ἔσομαι, ἐγενόμην, γέγονα ἐγεγόνειν

76.  εἶμι-ἔρχομαι, ᾖα & ᾔειν/ἠρχόμην, εἶμι/ἐλεύσομαι, ἦλθον, ἐλήλυθα, ἐληλύθειν


     ἐλαύνω, ἤλαυνον, ἐλῶ(άω-ῶ), ἤλασα, ἐλήλακα, ἐληλάκειν.

76* εἱργνύω/εἱργνυμι, εἵργυον/εἵργυν, εἵρξω, εἷρξα - εἱργνυμαι, εἱργνύμην, εἵρχθην, εἷργμαι, εἵργμην

77.  εἴωθα, πρκμ. με σημασ. ενεστ. (= συνηθίζω), υπερσ. με σημασ. πρτ. εἰώθειν ή εἰωθὼς ἦν. Παράγ. εἰωθότως (= κατά συνήθεια).

78.  ἐκ-πλήττω (= προκαλώ έκπληξη), πρτ. ἐξ-έπληττον, μέλλ. ἐκπλήξω, αόρ. ἔπληξα. Μέσ. και παθ. ἐκ-πλήττομαι, πρτ. ἐξ-επληττόμην, παθ. μέλλ. β΄ (ως μέσος) ἐκ-πλαγήσομαι, παθ. αόρ. β΄ (και ως μέσος) ἐξ-επλάγην, πρκμ. ἐκ-πέπληγμαι, υπερσ. ἐξ-επεπλήγμην.Όμοια σχηματίζονται οι χρόνοι του κατα-πλήττω. Βλ. και πλήττω.

79.  ἐλαύνω (= θέτω σε κίνηση, προχωρώ έφιππος ή πάνω σε άμαξα), πρτ. ἤλαυνον, μέλλ. (συνηρ.) ἐλῶ, -ᾷς, -ᾷ -ῶμεν, -ᾶτε, -ῶσι(ν), αόρ. ἤλασα, πρκμ. ἐλήλακα. Μέσ. και παθ. ἐλαύνομαι, πρτ. ἠλαυνόμην, μέσ. αόρ. ἠλασάμην, παθ. αόρ. -ηλάθην, πρκμ. ἐλήλαμαι. ἐλατέον κτλ.

80.  ἕλκω (= σέρνω, τραβώ) πρτ. εἷλκον, μέλλ. ἕλξω, αόρ. εἵλκῠσα, πρκμ. -είλκυκα, μεσ. και παθ. ἕλκομαι, πρτ. εἱλκόμην, μέσ. αορ. -ειλκῠσάμην, παθ. αόρ. -ειλκύσθην, πρκμ. - είλκυσμαι. Παράγ. ἕλξις, ἑλκτός, ἑλκτέον.

81.  ἐμέω -ῶ (= κάνω εμετό), παρατ. ἤμεον -ουν, αόρ. ἤμε-σα. Παράγ. ἔ­με-σις, ἔμετος κτλ.

82.  ἔοικα. (= μοιάζω). Τούτο είναι παρακείμενος του άχρηστου ρ. εἴκ-ω και έχει σημασία ενεστώτα. Κλίνεται έτσι: Παρακείμ. Οριστ. ἔ-οικ-α, -ας, -ε, ἐ-οίκ-αμεν, -ατε, -ασι και εἴξασι. Υποτ. ἐ-οίκ-ω, -ῃς, -ῃ, -ωμεν, -ητε, -ωσι(ν). Ευκτ. ἐ-οίκ-οιμι, -οις, -οι κτλ. Προστ. λείπει. Απαρ. εἰκ-έναι (και μεταγεν. ἐ-οικ-έναι). Μετ. εἰκὼς (-ότος), εἰκυῖα (-υίας), εἰκὸς (-ότος) (και μεταγ. ἐ-οικ-ώς, -υῖα, -ός). Υπερσ. (με σημασία παρατ.) ἐ-ῴκ-ειν, ἐ-ῴκ-εις, ἐ-ῴκ-ει, ἐ-ῴκ-εμεν, ἐ-ῴκ-ετε, ἐ-ῴκ-εσαν.

83.  ἐπαινέω -ῶ. Βλ. αἰνέω -ῶ.

84.  ἐπιλανθάνομαι (αποθ. μέσ. = λησμονώ), πρτ. ἐπ-ελανθανόμην, μέσ. μέλλ. ἐπι-λήσομαι, μέσ. αόρ. β΄ ἐπ-ελαθόμην, πρκμ. ἐπι-λέλησμαι, υπερσ. ἐπ-ελελήσμην.

85.  ἐπιμελέομαι -οῦμαι και ἐπιμέλομαι (αποθ. παθ. = φροντίζω), πρτ. ἐπεμελούμην και ἐπεμελόμην, μέσ. μέλλ. ἐπιμελήσομαι, παθ. μέλλ. (ως μέσ.) ἐπιμεληθήσομαι, παθ. αόρ. (ως μέσος) ἐπεμελήθην, πρκμ. ἐπιμεμέλημαι.

86.  ἐνθυμέομαι(-οῦμαι), ἐνεθυμούμην, ἐνθυμήσομαι, ἐνεθυμήθην, ἐντεθύμημαι, ἐνετεθυμήμην.

87.  ἐπίσταμαι, ἠπιστάμην, ἐπιστήσομαι, ἠπιστήθην, ἔγνωκα, ἐγνώκειν.

88.  ἕπομαι, εἱπόμην, ἕψομαι, ἑσπόμην, ἠκολούθηκα, ἠκολουθήκειν.

89.  ἐργάζομαι, εἰργαζόμην, ἐργάσομαι, εἰργασάμην, εἴργασμαι, εἰργάσμην.

90.  ἐρωτάω(-ῶ), ἠρώτων, ἐρήσομαι, ἠρώτησα-ἠρόμην, ἠρώτηκα, ἠρωτήκειν.

91.  ἐρωτῶμαι, ἠρωτώμην, ἐρωτηθήσομαι, ἠρωτήθην, ἠρώτημαι, ἠρωτήμην

92.  ἐσθίω, ἤσθιον, ἔδομαι, ἔφαγον, ἐδήδοκα, ἐδηδόκειν.

93.  ἐσθίομαι, ἠσθιόμην, -, ἐδεσάμην & ἠδέσθην, ἐδήδεσμαι, ἐδηδέσμην

94.  εὑρίσκω, ηὕρισκον, εὑρήσω, ηὗρον, ηὕρηκα, ηὑρήκειν.

95.  ἔχω, εἶχον, ἕξω-σχήσω, ἔσχον, ἔσχηκα, ἐσχήκειν.

96.  ἔχομαι, εἰχόμην, ἕξομαι-σχήσομαι, ἐσχόμην, ἔσχημαι, ἐσχήμην.

97.  ἐχθαίρω, ἤχθαιρον, ἐχθαρῶ, ἤχθηρα

98.  ἐχθαίρομαι, ἠχθαιρόμην, ἐχθαροῦμαι, ἠχθηράμην

99.  ἕψω (= βράζω), πρτ. ἧψον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) ἑψήσομαι, αόρ. ἥψησα. Παθ. ἕψομαι.

Ζ

100.       ζήω-ῶ, ἔζων, ζήσω –ζήσομαι – βιώσομαι, ἔζησα-ἐβίωσα, ἐβίων, βεβίωκα ἐβεβιώκειν

101.       ζηλόω-ῶ, ἐζήλουν, ζηλώσω, ἐζήλωσα, ἐζήλωκα, ἐζηλώκειν

102.       ζημιόω-ῶ, ἐζημίουν, ζημιώσω, ἐζημίωσα, ἐζημίωκα, ἐζημιώκειν

103.       ζημιοῦμαι, ἐζημιούμην,  ζημιώσομαι - ζημιωθήσομαι, 
(ἐζημιωσάμην)- ἐζημιώθην,  ἐζημίωμαι

104.       ζητέω-ῶ, ἐζήτουν, ζητήσω, ἐζήτησα, ἐζήτηκα, ἐζητήκειν

105.       ζητοῦμαι, ἐζητούμην, ζητήσομαι-ζητηθήσομαι, ἐζητησάμην-ἐξητήθην, ἐζήτημαι,  ἐζητήμην,

106.       ζεύγνυμι, ἐζεύγνυν, ζεύξω, ἔζευξα, ἔζευχα –ζεύσας ἔχω,  ζεύσας εἶχον

107.       ζεύγνυμαι,  ἐζευγνύμην, ζεύξομαι,- ζευχθήσομαι, ἐζεύχθην-ἐζύγην, ἔζευγμαι

108.       ζώννυμι (= ζώνω), αόρ. -έζωσα. Παθ. πρκμ. ἔζωσμαι ή ἔζωμαι.

Η

109.       ἡγεμονεύω, ἡγεμόνευον, ἡγεμονεύσω, ἡγεμόνευσα, -,   -

110.       ἡγέομαι(-οῦμαι), ἡγούμην, ἡγήσομαι-ἡγηθήσομαι, ἡγησάμην-ἡγήθην, ἥγημαι, ἡγήμην.

111.       ἥδομαι,  ἡδόμην, ἡσθήσομαι, ἥσθην, (περιχαρής γέγονα),  (περιχαρής ἐγεγόνειν)

112.       ἠμὶ (= λέω). Εύχρηστος ο παρατ. στο α΄ ενικό ἦ-ν (= ἔφην) και το γ΄ ενικό ἦ (= ἔφη), στις παρενθετικές φράσεις: ἦν δ’ ἐγὼ (= είπα εγώ), ἦ δ’ ὅς (=είπε αυτός), ἦ δ’ ἣ (= είπε αυτή).

113.       ἡττάομαι(-ῶμαι), ἡττώμην, ἡττήσομαι-ἡττηθήσομαι, ἡττησάμην-ἡττήθην, ἥττημαι, ἡττήμην.

114.       ἥκω, ἧκον, ἥξω, ἧξα

Θ

115.       Θάλλω,  ἔθαλλον, θαλήσομαι, ἔθηλα -ἔθαλον, τέθηλα, ἐτεθήλειν

116.       Θάλπω, ἔθαλπον, θάλψω, ἔθαλψα, -, -.

117.       Θάπτω,   ἔθαπτον, θάψω, ἔθαψα, ἔταφον, τέταφα, ἐτετάφειν

118.       Θάπτομαι, ἐθαπτόμην, ταφήσομαι, ἐθάφνην -ἐτἀφην, τέθαμμαι, ἐτεθάμμην

119.       Θαρσέω-ῶ,  ἐθάρσουν, θαρσήσω, ἐθάρσησα, τεθάρσηκα, -

120.       Θαρρέω-ῶ, ἐθάρρουν, θαρρήσω, ἐθάρρησα, τεθάρρηκα

121.       θέω, ἔθεον, θεύσομαι, ἔδραμον, δεδράμηκα, ἐδεδραμήκειν.

122.       θηράω -ῶ (= κυνηγώ), παρατ. ἐ-θήραον-ων, μέλλ. θη-ράσω, αόρ. ἐ-θήρᾱ-σα, παρακ. τε-θήρᾱ-κα, υπερσ. ἐ-τε-θηρᾱ'-κειν. Μέσ. και παθ. θηράομαι -ῶμαι· τα λοιπά ποιητ. και μεταγ. Ρημ. επίθ. θηρᾱ-τός, θηρᾱ-τέος.

123.       θιγγάνω (εγγίζω, ψαύω), αόρ. β΄ ἔθιγον. Τα λοιπά από το ἅπτομαι.

124.       θνῄσκω. Βλ. ἀποθνῄσκω.

125.       θραύω. μόνο ο ενεστώτας και ο αόρ. ἔθραυσα. Παθ. θραύομαι, παθ. αόρ. ἐθραύσθην, πρκμ. τέθραυσμαι. Ρηματ. επίθ. θραυστός.

126.       θνῄσκω, ἔθνῃσκον, θανοῦμαι, (ἀπ)έθανον, τέθνηκα, ἐτεθνήκειν.

Ι

127.       Ἰάομαι -ῶμαι (αποθ.). (= γιατρεύω), παρατ. ἰᾰόμην-ώμην, μέσ. μέλλ. ἰᾱ'-σομαι, μέσ. αόρ. ἰᾱ-σάμην, παθ. αόρ. με παθ. διάθ. ἰᾱ'-θην. Ρημ. επίθ. ἰᾱ-τός, ἰᾱ-τέος.

128.       ἵζω. Βλ. καθίζω.

129.       ἵημι, ἵην, ἥσω, ἧκα, εἷκα, εἵκειν·

130.       ἵεμαι, ἱέμην, ἥσομαι,ἑθήσομαι, ἡκάμην, εἵμην, εἵθην, εἷμαι, εἵμην

131.       ἱκνέομαι(-οῦμαι), ἱκνούμην, ἵξομαι, ἱκόμην, ἷγμαι, ἵγμην (συνήθως απαντάται ως σύνθετο : ἀφικνοῦμαι).    

132.       ἱλάσκομαι (αποθ. μεικτό = εξιλεώνω), πρτ. ἱλασκόμην, μέσ. μέλλ. ἱλάσομαι, μέσ. αόρ. -ιλασάμην, παθ. αόρ. ἱλάσθην.

134.       ἵστημι, ἵστην, στήσω, ἔστησα, στήσας ἔχω, στήσας εἶχον

135.       ἵσταμαι, ἱστάμην, στήσομαι,σταθήσομαι, ἐστησάμην,ἔστην,ἐστάθην, ἕστηκα, ἑστήκειν-εἱστήκειν

Κ

136.       Καθέζομαι (κατά + ἕζομαι, αποθ. = κάθομαι), πρτ. (με σημασ. αορ.) ἐκαθεζόμην, μέσ. μέλλ. (συνηρ.) καθεδοῦμαι.

137.       καθεύδω (κατά + εὕδω = κοιμούμαι), πρτ. ἐκάθευδον ή καθηῦδον, μέλλ. καθευδήσω. Παράγ. καθευδητέον.

138.       κάθημαι. Ο ενεστώτας με σημασία παρακειμένου του καθέζομαι. Παρατατ. ἐ-καθ-ή-μην, ἐ-κάθ-η-σο, ἐ-κάθ-η-το κτλ. Και χωρίς αύξηση: καθ-ή-μην, καθ-ῆ-σο, καθ-ῆ-το, καθ-ή-μεθα, καθ-ῆ-σθε, καθ-ῆ-ντο. Μέλλ. (συνηρ.) καθ-εδοῦμαι, καθ-εδεῖ, καθ-εδεῖται κτλ. (από το καθέζομαι).

139.       καθίζω (κατά + ἵζω = βάζω κάποιον να καθίσει), πρτ. ἐκάθιζον, μέλλ. (συνηρ.), καθιῶ, -εῖς, -εῖ κτλ., αόρ. ἐκάθισα και καθῖσα. Μέσ. καθίζομαι (= καθίζω τον εαυτό μου, βυθίζομαι), πρτ. ἐκαθιζόμην, μέσ. μέλλ. καθιζήσομαι, μέσ. αόρ. -εκαθισάμην.

140.       καίω και κάω. πρτ. ἔκαιον και ἔκαον, μέλλ. καύσω, αόρ. ἔκαυσα, πρκμ. κέκαυκα. Παθ. καίομαι και κάομαι, πρτ. ἐκαόμην (μόνο), παθ. μέλλ. καυθήσομαι, παθ. αόρ. ἐκαύθην, πρκμ. κέκαυμαι, υπερσ. ἐκεκαύμην.

141.       καλέω(-ῶ), ἐκάλουν, καλῶ, ἐκάλεσα, κέκληκα, ἐκεκλήκειν.

142.       καλοῦμαι, ἐκαλούμην, καλοῦμαι-κληθήσομαι, ἐκαλεσάμην-ἐκλήθην, κέκλημαι, ἐκεκλήμην.

143.       κάμνω, ἐκαμνον, καμοῦμαι, ἔκαμον, κέκμηκα, ἐκεκμήκειν.

144.       κατάγνυμι (κατά + ἄγνυμι = σπάζω, τσακίζω), μέλλ. κατάξω, αόρ. κατέαξα (υποτ. κατ-άξω κτλ.). Παθ. κατάγνυμαι, παθ. αόρ. κατεάγην (υποτ. καταγῶ, ευκτ. καταγείην κτλ.), ενεργ. πρκμ. β΄ με παθ. σημασ. κατέαγα (= είμαι τσακισμένος).

145.       καταδαρθάνω (κατά + δαρθάνω = κοιμούμαι), αόρ. β΄ κατέδαρθον, πρκμ. καταδεδάρθηκα.

146.       (κατα)λεύω. (= λιθοβολώ), πρτ. κατέλευον, αόρ. κατέλευσα. Παθ. μέλλ. καταλευσθήσομαι, παθ. αόρ. κατελεύσθην.

147.       κεῖμαι, ἐκείμην, κείσομαι, ἐκείσθην

147* κεράννυμι/κεραννύω , ἐκεράννυν/έκεράννυον , κερῶ / κεράσω , ἐκέρασα, κεκέρακα- κεράσας εἶχον 
       κεράννυμαι, κεράσομαι-κραθήσομαι  , ἐκερασάμην-ἐκεράσθην-ἐκράθη , κέκραμαι, ἐκεκράμην,

148.       κλίνω, ἔκλινον, κλινῶ, ἔκλινα, κέκλικα, ἐκεκλίκειν.

149.       κλίνομαι, ἐκλινόμην, κλινοῦμαι-κλινήσομαι, ἐκλινάμην-ἐκλίθην, κέκλιμαι, ἐκεκλίμην.

150.       κόπτω, ἔκοπτον, κόψω, ἔκοψα, κέκοφα, ἐκεκόφειν

151.       κόπτομαι, ἐκοπτόμην, κόψομαι – κοπήσομαι, ἐκοψάμην – ἐκόπην, κέκομμαι, ἐκεκόμμην

152.       κρίνω, ἔκρινον, κρινῶ, ἔκρινα, κέκρικα, ἐκεκρίκειν.

153.       κρίνομαι, ἐκρινόμην, κρινοῦμαι-κριθήσομαι, ἐκρινάμην-ἐκρίθην, κέκριμαι, ἐκεκρίμην.

154.       κλαίω και κλάω. πρτ. ἔκλαον, μέλλ. κλαύσομαι και κλαήσω ή κλαιήσω, αόρ. ἔκλαυσα. Μέσ. αόρ. ἐκλαυσάμην.

155.       κλείω (κλῄω) πρτ. ἔκλῃον ή ἔκλειον, μέλλ. κλῄσω ή κλείσω, αόρ. ἔκλῃσα ή ἔκλεισα. Μέσ. και παθ. -κλήομαι ή -κλείομαι, πρτ. -εκλῃόμην ή -εκλειόμην, παθ. μέλλ. -κλῃ-σ-θήσομαι ή -κλει-σ-θήσομαι, μέσ. αόρ. -εκλῃσάμην ή -εκλεισάμην, παθ. αόρ. ἐκλῄ-σ-θην ή ἐκλεί-σ-θην, πρκμ. κέκλῃμαι ή κέκλειμαι, υπερσ. ἐκεκλῄμην ή ἐκε-κλείμην.

156.       κλέπτω, πρτ. ἔκλεπτον, μέλλ. κλέψω και μέσ. μέλλ. (με την ίδια σημασ.) κλέψομαι, αόρ. ἔκλεψα, πρκμ. κέκλοφα. Παθ. κλέπτομαι, παθ. αόρ. ἐκλάπην, πρκμ. -κέκλεμμαι.

157.       κλῄω και κλείω. Βλέπε ρήμα κλείω.

158.       κράζω, αόρ. β΄ -έκραγον, πρκμ. β΄ (με σημασ. ενεστ.) κέκραγα (= φωνάζω δυνατά), υπερσ. β΄ ἐκεκράγειν).

159.       κρεμάννυμι (= κρεμώ), αόρ. ἐκρέμασα. Μέσ. και παθ. κρεμάννυμαι, παθ. αόρ. ἐκρεμάσθην, πρκμ. κρέμαμαι.

160.       κρούω. πρτ. ἔκρουον, μέλλ. κρούσω, αόρ. ἔκρουσα, πρκμ. -κέκρουκα, υπερσ. -εκεκρούκειν. Μέσ. και παθ. κρούομαι, πρτ. ἐκρουόμην, μέσ. μέλλ. κρούσομαι, μέσ. αόρ. ἐκρουσάμην, παθ. αόρ. -εκρούσθην, πρκμ. κέκρου(σ)μαι, υπερσ. ἐκεκρούσμην.

161.       κτάομαι(-ῶμαι), ἐκτώμην, κτήσομαι-κτηθήσομαι, ἐκτησάμην-ἐκτήθην, κέκτημαι, ἐκεκτήμην, κεκτήσομαι

162.       κτείνω, ἔκτεινον, κτενῶ, ἔκτεινα, (ἀπ)έκτονα, (ἀπ)εκτόνειν.

 Λ

163.       λαγχάνω, ἐλάγχανον, λήξομαι, ἔλαχον, εἴληχα, εἰλήχειν.

164.       λαμβάνω, ἐλάμβανον, λήψομαι, ἔλαβον, εἴληφα, εἰλήφειν.

165.       λαμβάνομαι, ἐλαμβανόμην, ληφθήσομαι, ἐλαβόμην-ἐλήφθην, εἴλημμαι, εἰλήμμην.

166.       λανθάνω, ἐλάνθανον, λήσω, ἔλαθον, λέληθα, ἐλελήθειν.

       λανθάνομαι, ἐλανθανόμην, λήσομαι-λησθήσομαι, ἐλαθόμην-ἐλήσθην, λέλησμαι, ἐλελήσμην.

167.       λέγω, ἔλεγον, λέξω-ἐρῶ, εἶπον-ἔλεξα-εἶπα, εἴρηκα, εἰρήκειν.

168.       λέγομαι, ἐλεγόμην, λεχθήσομαι-ῥηθήσομαι, ἐλέχθην-ἐρρήθην, εἴρημαι, εἰρήμην.

169.       λείπω, ἔλειπον, λείψω, ἔλειψα-ἔλιπον, λέλοιπα, ἐλελοίπειν.

170.       λείπομαι, ἐλειπόμην, λείψομαι-λειφθήσομαι, ἐλιπόμην-ἐλείφθην, λέλειμμαι, ἐλελείμμην.

171.       λυμαίνομαι, ἐλυμαινόμην, λυμανοῦμαι, ἐλυμηνάμην, λελύμασμαι, ἐλελυμάσμην.

Μ

174.       μανθάνω, ἐμάνθανον, μαθήσομαι, ἔμαθον, μεμάθηκα, ἐμεμαθήκειν.

175.       μάχομαι, ἐμαχόμην, μαχοῦμαι, ἐμαχεσάμην, μεμάχημαι, ἐμεμαχήμην

176.       μένω, ἔμενον, μενῶ, ἔμεινα, μεμενηκα, ἐμεμενήκειν

177.       μ(ε)ίγνυμι, ἐμ(ε)ίγνυν, μ(ε)ίξω, ἔμ(ε)ιξα

178.       μ(ε)ίγνυμαι, ἐμ(ε)ιγνύμην, μ(ε)ίξομαι- μ(ε)ιχθήσομαι -μιγήσομαι,   ἐμ(ε)ιξάμην -ἐμ(ε)ίχθην-ἐμίγην, μέμ(ε)ιγμαι, ἐμεμ(ε)ίγμην

179.       μιμνῄσκω, ἐμίμνῃσκον, μνήσω, ἔμνησα                                         

180.       μιμνῄσκομαι, ἐμιμνῃσκόμην, μνήσομαι-μνησθήσομαι, ἐμνησάμην-ἐμνήσθην, μέμνημαι, ἐμεμνήμην.

181.       (το μέμνημαι έχει μονολεκτική υποτακτική μεμνῶμαι, -μνῇ, μνῆται κ.τ.λ., ευκτική μεμνῄμην, -μνῇο,-μνῇτο κ.τ.λ. και μεμνῴμην, μεμνῷο).

Ν

182.       νέμω, ἔνεμον, νεμῶ, ἔνειμα, νενέμηκα, ἐνενεμήκειν.

183.       νέμομαι, ἐνεμόμην, νεμοῦμαι-νεμηθήσομαι, ἐνειμάμην-ἐνεμήθην, νενέμημαι, ἐνενεμήμην.

Ξ

184.       Ξέω, ξεῖς, ξεῖ, ξέομεν, ξεῖτε, ξέουσι. (= ξύνω), αόρ. ἔξεσα.

185.       ξύω. αόρ. ἔξῡσα. Μέσ. αόρ. ἐξυσάμην, παθ. αόρ. -εξύσθην.

Ο

186.       οἰκέω(-ῶ), ᾤκουν, οἰκήσω, ᾤκησα, ᾤκηκα, ᾠκήκειν.

187.       οἴομαι-οἶμαι, ᾠόμην-ᾤμην, οἰήσομαι, ᾠήθην, νενόμικα, ἐνενομίκειν.

188.       οἴχομαι (αποθ. ενεστ. με σημασ. πρκμ. = έχω φύγει), πρτ. (με σημασ. υπερσ.) ᾠχόμην, μέσ. μέλλ. οἰχήσομαι. Παράγ. οἰχητέον.

189.       ὄλλυμι, ὤλλυν, ὀλῶ, ὤλεσα, ὀλώλεκα, ὀλωλέκειν-ὠλωλέκειν

190.       ὄλλυμαι, ὠλλύμην, ὀλοῦμαι, ὠλόμην, ὄλωλα, ὠλώλειν.

191.       ὄμνυμι -ὀμνύω, ὤμνυν -ὤμνυον, ὀμοῦμαι – ὀμώσω, ὤμοσα, ὀμώμοκα, ὀμωμόκειν

192.       ὀνίνημι. (=οφελώ, ευεργετώ) (Ενεστ. οριστ. ὀ-νί-νη-μι, ὀνίνης, ὀνίνησι· τα λοιπά πρόσ. άχρηστα - υποτ., ευκτ. και προστ. λείπουν· απαρ. ὀνινάναι, μετοχή μόνο θηλ. ὀνινᾶσα), παρατ. (λείπει και στη θέση του χρησιμοποιείται ο παρατ. του ὠφελῶ) ὠφέλουν, μελλ. ὀνή-σω, αόρ. ὤνη-σα. Μέσ. και παθ. ὀ-νί-νᾰ-μαι (εκτός από την οριστ. εύχρηστη η ευκτ. ὀνιναίμην, ὀνίναιο, ὀνίναιτο, ὀνιναίμεθα, ὀνίναισθε, ὀνίναιντο, που τονίζεται κατά τα βαρύτονα, και το απαρ. ὀνίνασθαι), παρατ. ὠ-νι-νά-μην, μέσ. μέλλ. ὀνή-σομαι, μέσ. αόρ. ὠνή-μην (ευκτ. ὀναίμην, ὄναιο, ὄναιτο, ὀναίμεθα, ὄναισθε, ὄναιντο, που τονίζεται κατά τα βαρύ­τονα· απαρ. ὄνα-σθαι), παθ. αόρ. ὠνή-θην· τα λοιπά από το ὠφελοῦμαι. Ρημ. επίθ ἀνόνη-τος (ενεργ. = εκείνος που δεν ωφελεί, ανώφελος· παθ. = εκείνος που δεν ωφελείται), ὀνη-τέον. Παράγ. ὄνησις κτλ

193. ὀξύνομαι, ὠξυνόμην, ὀξυνθήσομαι, ὠξύνθην, ὤξυμμαι, ὠξύμμην.

194..       ὁράω(-ῶ), ἑώρων, ὄψομαι, εἶδον, ἑόρακα-ἑόρακα – ὄπωπα, ἑωράκειν- ὠπώπειν

               ὁρῶμαι, ἑωρώμην, ὀφθήσομαι, εἰδόμην -ὤφθην, ἑώραμαι – ὦμμαι, ἑωράμην-                                                                                                                           ὤμμην                                                 

195. οργιζω ωργιζον οργιω ωργισα - -
οργιζομαι οργιζομην οργιουμαι ωργισθην ωργισμαι - οργισθησομαι 

196. ορεγω ωρεγον ορεξω ωρεξα - -
ορθεω-ω ωρθουν ορθωσω ωρθωσα ωρθωκα -                                   
     
 197.       ὁρμάω-ῶ, ὥρμων, ὁρμήσω, ὥρμησα, ὥρμηκα, ὡρμήκειν                                    

198.       ὁρμέω-ῶ, ὥρμουν, ὁρμήσω, ὥρμησα, ὥρμηκα, ὡρμήκειν

199.       ὀφείλω (= χρωστώ), πρτ. ὤφειλον, μέλλ. ὀφειλήσω, αόρ. ὠφείλησα και αόρ. β΄ ὤφελον (υποτ. ὀφέλω κτλ.), πρκμ. ὠφείληκα, υπερσ. ὠφειλήκειν. Παθ. ὀφείλομαι, πρτ. ὠφειλόμην, παθ. αόρ. ὠφειλήθην.

200.       ὀφλισκάνω, ὠφλίσκανον, ὀφλήσω, ὦφλον, ὤφληκα, ὠφλήκειν. (=χρωστώ στο δημόσιο, καταδικάζομαι σε πρόστιμο).

Π

201.       Παίζω, πρτ. ἔπαιζον, μέσ. μέλλ. (δωρικός, μ’ ενεργ. σημασ.) παιξοῦμαι, -εῖ, -εῖται κτλ., αόρ. ἔπαισα. Παθ. πρκμ. πέπαισμαι.

201.       παίω. (= χτυπώ), πρτ. ἔπαιον, μέλλ. παίσω, αόρ. ἔπαισα, πρκμ. πέπαικα. Παθ. παίομαι, (πρτ. ἐπαιόμην, μέσ. αόρ. ἐπαισάμην), παθ. αόρ. ἐπαίσθην.

202.       παρανομέω-ῶ, παρενόμουν, παρανομήσω, παρενόμησα, παρανενόμηκα, παρενενομήκειν

203.       παρανομοῦμαι, παρενομούμην, -, παρενομήθην, παρανενόμημαι, παρενενομήμην

204.       πάσχω, ἔπασχον, πείσομαι, ἔπαθον, πέπονθα, ἐπεπόνθειν.

205.       πατάσσω (= χτυπώ), εύχρ. ο αόρ. ἐπάταξα. Τα λοιπά από τα συνώνυμα παίω, πλήττω, τύπτω.

206.       παύω. πρτ. ἔπαυον, μέλλ. παύσω, αόρ. ἔπαυσα, πρκμ. πέπαυκα. Μέσ. και παθ. παύομαι, πρτ. ἐπαυόμην, μέσ. μέλλ. παύσομαι, μέσ. αόρ. ἐπαυσάμην, παθ. μέλλ. παυ(σ)θήσομαι, παθ. αόρ. ἐπαύ(σ)θην, πρκμ. πέπαυμαι, υπερσ. ἐπεπαύμην.

207.       πείθω, πρτ. ἔπειθον, μέλλ. πείσω, αόρ. ἔπεισα, πρκμ. πέπεικα, υπερσ. ἐπεπείκειν. Μέσ. και παθ. πείθομαι, πρτ. ἐπειθόμην, μέσ. μέλλ. πείσομαι, παθ. μέλλ. πεισθήσομαι, μέσ. αόρ. β΄ ἐπιθόμην, παθ. αόρ. (και ως μέσ.) ἐπείσθην, πρκμ. πέπεισμαι, υπερσ. ἐπεπείσμην και ενεργ. πρκμ. β΄ (ως μέσ.) πέποιθα (= έχω πεποίθηση, έχω θάρρος), ενεργ. υπερσ. β΄ (ως μέσ.) ἐπεποίθειν.

208.       πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ, πεινῶμεν, πεινῆτε, πεινῶσι, πρτ. ἐπείνων, -ης, -η, -ῶμεν, -ῆτε, -ων, μέλλ. πεινήσω, αόρ. ἐπείνησα, πρκμ. πεπείνηκα.

209.       πέπρωται. To απρόσωπο πέπρωται (= είναι πεπρωμένο). Τούτο είναι παρακείμ. ρήματος άχρηστου στον ενεστώτα, που έχει αόρ. β΄ ἔ-πορ-ον (ποιητ. = έδωσα). Εύχρηστοι τύποι: το γ΄ εν. του παρακ. πέ-πρω-ται ή πε-πρω-μένον ἐστί, το γ΄ εν. του υπερσ. ἐ-πέ-πρω-το και η μετοχή του παρακ. ἡ πεπρωμένη (ενν. μοῖρα), τὸ πεπρωμένον (ενν. μέρος).

210.       πετάννυμι (= ανοίγω), εύχρ. τα συνθ. ἀνα-πετάνννμι κτλ., πρτ. -επετάννυν, αόρ. -επέτασα. Παθ. -πετάννυμαι, πρτ. -επεταννύμην, πρκμ. -πέπταμαι. Τα λοιπά ποιητ. και μτγν.

211.       πέτομαι (αποθ. μέσ. = πετώ), μέσ. μέλλ. -πτήσομαι, μέσ. αόρ. β΄ -επτόμην. Τα λοιπά ποιητ. και μτγν. Παράγ. πτῆσις, πτῆμα κ.ά.

212.       πήγνυμι και πηγνύω (= μπήγω), αόρ. ἔπηξα. Μέσ. και παθ. πήγνυμαι, πρτ. ἐπηγνύμην, παθ. μέλλ. β΄ παγήσομαι, μέσ. αόρ. -επηξάμην, παθ. αόρ. β΄ ἐπάγην, ενεργ. πρκμ. β΄ (ως μέσος) πέπηγα, υπερσ. ἐπεπήγειν.

213.       πίμπλημι. παρατ. ἐ-πί-μ-πλη-ν, μέλλ. -πλή-σω, αόρ. -έ-πλη-σα, παρακ. πέ-πλη-κα. Μέσ. και παθ. πί-μ-πλᾰ-μαι, παρατ. ἐ-πι-μ-πλά-μην, (μέσ. μέλλ. πλή-σομαι), παθ. μέλλ. πλη-σ-θήσομαι, μέσ. αόρ. α΄ ἐ-πλη-σάμην και μέσ. αόρ. β΄ -ε-πλή-μην (σπάν.), παθ. αόρ. ἐ-πλήσ-θην, παρακ. -πέ-πλη-σ-μαι. 

214.       πίμπρημι. συνήθ. σύνθ. ἐμ-πί-(μ)-πρη-μι, παρατ. ἐν-ε-πί-μ-πρη-ν, μέλλ. ἐμ-πρή-σω, αόρ. ἐν-έ-πρη-σα. Παθ. ἐμ-πί-πρα-μαι, παθ. αόρ. ἐν-ε-πρή-σ-θην. Παράγ. πρῆσις, ἐμπρησμός, ἐμπρηστής κτλ.

215.       πίνω, πρτ. ἔπινον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) πίομαι, αόρ. β΄ ἔπιον, πρκμ. πέπωκα. Παθ. πίνομαι, πρτ. ἐπινόμην, παθ. αόρ. -επόθην, πρκμ. πέπομαι. Παράγ. πόσις, πότης, ποτὸς (ως ουσ. ποτόν), ἄποτος, ποτέος κ.ά. Τα συνθ. παράγ. αττ. αἱματοπώτης, οἰνοπώτης, ὑδροπώτης κτλ..

216.       πιπράσκω (= πουλώ), εύχρ. μόνο ο πρκμ. πέπρακα και ο υπερσ. ἐπεπράκειν. Παθ. πιπράσκομαι, παθ. αόρ. ἐπράθην, πρκμ. πέπραμαι, υπερσ. ἐπεπράμην, συντελ. μέλλ. πεπράσομαι. Οι χρόνοι που λείπουν αναπληρώνονται από το ρ. πωλῶ και ἀποδίδομαι.

217.       πίπτω, πρτ. ἔπιπτον, μέσ. μέλλ. (δωρικός) πεσοῦμαι, -εῖ, -εῖται, -ούμεθα, -εῖσθε, -οῦνται, αόρ. β΄ ἔπεσον, πρκμ. πέπτωκα, υπερσ. ἐπεπτώκειν.

218.       πλέκω, αόρ. ἔπλεξα. Μέσ. και παθ. πλέκομαι, πρτ. ἐπλεκόμην, παθ. αόρ. α΄ ἐπλέχθην, παθ. αόρ. β΄ (και ως μέσος) -επλάκην, πρκμ. πέπλεγμαι.

219.       πλέω, πλεῖς, πλεῖ, πλέομεν, πλεῖτε, πλέουσι, πρτ. ἔπλεον, ἔπλεις, ἔπλει, ἐπλέομεν, ἐπλεῖτε, ἔπλεον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) πλεύσομαι και δωρικός πλευσοῦμαι, -εῖ, -εῖται κτλ., αόρ. ἔπλευσα, πρκμ. πέπλευκα, υπερσ. -επεπλεύκειν. Παθ. πρκμ. πέπλευσμαι.

220.       πλήττω (= χτυπώ), συνήθ. σύνθ. ἐκπλήττω, ἐπιπλήττω κτλ.· το απλό ρ. πλήττω με τη σημασία του «χτυπώ» έχει εκτός από τον ενεστ. εύχρηστους χρόνους μόνο: ενεργ. πρκμ. β΄ πέπληγα, παθ. μέλλ. β΄ πληγήσομαι, παθ. αόρ. β΄ ἐπλήγην, πρκμ. πέπληγμαι, συντελ. μέλλ. πεπλήξομαι. Τα λοιπά αναπληρώνονται από τα ρ. παίω, πατάσσω και τύπτω.

221.       πνέω, πνεῖς, πνεῖ, πνέομεν, πνεῖτε, πνέουσι, πρτ. ἔπνεον, ἔπνεις, ἔπνει, ἐπνέομεν, ἐπνεῖτε, ἔπνεον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) πνεύσομαι και δωρικός πνευσοῦμαι, -εῖ, -εῖται, -ούμεθα, -εῖσθε, οῦνται, αόρ. ἔπνευσα, πρκμ. -πέπνευκα. Παθ. σύνθ. διαπνέομαι. Τα λοιπά ποιητ. και μτγν.

222.       πρίω. (= πριονίζω), πρτ. ἔπριον, αόρ. ἔπρισα. Παθ. πρκμ. πέπρισμαι.

223.       πταίω, πρτ. ἔπταιον, μέλλ. πταίσω, αόρ. ἔπταισα, πρκμ. ἔπταικα.

224.       πτάρνυμαι (αποθ. = φτερνίζομαι), εύχρ. ο ενεστ. και ο ενεργ. αόρ. β΄ ἔπταρον.

224.       πτύω. αόρ. -έπτῠσα. Ρηματ. επίθ. κατά-πτυστος. Τα λοιπά μεταγενέστερα.

225.       πειράω-ῶ, ἐπείρων, πειράσω, ἐπείρασα, πεπείρακα, ἐπεπειράκειν

226.       πειράομαι(-ῶμαι), ἐπειρώμην, πειράσομαι-πειραθήσομαι, ἐπειρασάμην-ἐπειράθην, πεπείραμαι, ἐπεπειράμην.

227.       πέμπω, ἔπεμπον, πέμψω, ἔπεμψα, πέπομφα, ἐπεπόμφειν

228.       πέμπομαι, ἐπεμπόμην, πέμψομαι -πεμφθήσομαι, ἐπεμψάμην – ἐπέμφθην, πέπεμμαι, ἐπεπέμμην

229.       πίμπλημι, ἐπίμπλην, πλήσω, ἔπλησα, πέπληκα, ἐπεπλήκειν.                                                                         πίμπλαμαι, ἐπιμπλάμην, πλήσομαι-πλησθήσομαι, ἐπλησάμην-ἐπλήσθην, πέπλησμαι, ἐπεπλήσμην.

230.       πίνω, ἔπινον, πίομαι, ἔπιον, πέπωκα, ἐπεπώκειν.

231.       πίπτω, ἔπιπτον, πεσοῦμαι, ἔπεσον, πέπτωκα, ἐπεπτώκειν.

232.       πλέω, ἔπλεον, πλεύσομαι-πλευσοῦμαι, ἔπλευσα, πέπλευκα, ἐπεπλεύκειν.                                                                                  

233.       πλέομαι, ἐπλεόμην, πλευσθήσομαι, ἐπλεύσθην, πέπλευσμαι, ἐπεπλεύσμην

234.       πλήττομαι, ἐπληττόμην, πλήξομαι-πληγήσομαι, ἐπληξάμην-ἐπλήγην, πέπληγμαι, ἐπεπλήγμην.

235.       ποιέω-ῶ, ἐποίουν, ποιήσω, ἐποίησα, πεποίηκα, ἐπεποιήκειν

236.       ποιοῦμαι, ἐποιούμην, ποιήσομαι – ποιηθήσομαι, ἐποιησάμην – ἐποιήθην, πεποίημαι, ἐπεποιήμην

237.       πράττω, ἔπραττον, πράξω, ἔπραξα, πέπραχα, ἐπεπράχειν

238.       πράττομαι, ἐπραττόμην, πράξομαι -πραχθήσομαι, ἐπραξάμην -ἐπράχθην, πέπραγμαι, ἐπεπράγμην

239.       πυνθάνομαι, ἐπυνθανόμην, πεύσομαι, ἐπυθόμην, πέπυσμαι, ἐπεπύσμην.

240.       πωλέω -ῶ, πρτ. ἐπώλουν, μέλλ. πωλήσω. Παθ. πωλοῦμαι, πρτ. ἐπωλούμην, παθ. αόρ. ἐπωλήθην. Τα λοιπά αναπληρώνονται από τα ρ. πιπράσκω και ἀποδίδομαι.

Ρ

241.       Ῥέω, ῥεῖς, ῥεῖ, ῥέομεν, ῥεῖτε, ῥέουσι, πρτ. ἔρρεον, ἔρρεις, ἔρρει, ἐρρέομεν, ἐρρεῖτε, ἐρρέουσι, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) ῥυήσομαι, αόρ. ἐρρύην, πρκμ. ἐρρύηκα, υπερσ. -ερρυήκειν.

242.       ῥήγνυμι (= σκίζω), πρτ. -ερρήγνυν, μέλλ. -ρήξω, αόρ. ἔρρηξα. Μέσ. και παθ. ῥήγνυμαι πρτ. ἐρρηγνύμην, μέσ. αόρ. -ερρηξάμην, παθ. αόρ. β΄ ἐρράγην, ενεργ. πρκμ. ως μέσ. και παθ. -έρρωγα, υπερσ. -ερρώγειν.

243.       ῥιγόω -ῶ. (= με πιάνει ρίγος, κρυώνω), Οριστ. ενεστ. ῥιγῶ, ῥιγῷς, ῥιγῷ, ῥιγῶμεν, ῥιγῶτε, ῥιγῷσι(ν)· παρατ. (ἐρρίγω-ον) ἐρρίγων, ἐρρίγως, ἐρρίγω, ἐρριγῶμεν, ἐρριγῶτε, ἐρρίγων.

244.       Υποτ. ῥιγῶ, ῥιγῷς, ῥιγῷ, ῥιγῶμεν, ῥιγῶτε, ῥιγῶσι.

245.       Ευκτ. ῥιγῴην, ῥιγῴης, ῥιγῴη, ῥιγῷμεν, ῥιγῷτε, ῥιγῷεν.

246.       Προστ. δεν έχει. Απαρ. ῥιγῶν. Μετ. ῥιγῶν, γεν. ῥιγῶντος κτλ.

247.       ῥώννυμι (= δυναμώνω), αόρ. ἔρρωσα. Παθ. αόρ. (και ως μέσος) ἐρρώσθην, πρκμ. ἔρρωμαι, υπερσ. ἐρρώμην.

Σ

248.       Σβέννυμι (= σβήνω), αόρ. ἔσβεσα. Παθ. -σβέννυμαι, πρτ. -εσβεννύμην, μέσ. μέλλ. (ως παθ.) -σβήσομαι, παθ. αόρ. -εσβέσθην, ενεργ. αόρ. β΄ (ως παθ.) ἔσβην, ενεργ. πρκμ. (ως παθ.) -έσβηκα, ενεργ. υπερσ. (ως παθ.) -εσβήκειν.

249.       σείω. πρτ. ἔσειον, αόρ. ἔσεισα. Μέσ. και παθ. σείομαι, μέσ. αόρ. ἐσεισάμην, παθ. αόρ. ἐσεί-σ-θην, πρκμ. σέ-σει-σ-μαι. .

250.       σήπω (= σαπίζω). Παθ. σήπομαι, παθ. μέλλ. β΄ -σαπήσομαι, παθ. αόρ. β΄ ἐσάπην, ενεργ. πρκμ. β΄ (με παθ. σημασ.) σέσηπα.

251.       σκοπέω -ῶ και σκοπέομαι -οῦμαι (= παρατηρώ, εξετάζω, σκέφτομαι), πρτ. ἐσκόπουν και ἐσκοπούμην, μέσ. μέλλ. σκέψομαι, μέσ. αόρ. ἐσκεψάμην, πρκμ. (μ’ ενεργ. και παθ. σημασ.) ἔσκεμμαι, υπερσ. (με παθ. σημασ.) ἐσκέμμην, συντελ. μέλλ. (με παθ. σημασ.) ἐσκέψομαι.

252.       σπάω -ῶ. παρατ. ἔσπᾰον -ων, μέλλ. σπᾰ΄σω, αόρ. ἔ-σπᾰ-σα. Παθ. σπᾰ΄ομαι -ῶμαι, παρατ. ἐ-σπᾰόμην -ώμην, μέσ. μέλλ. σπᾰ΄-σομαι, μέσ. αόρ. ἐ-σπᾰ-σάμην, παρακ. ἔ-σπᾰ- σ-μαι.

253.       σπένδω (= κάνω σπονδή, δηλ. χύνω από το ποτήρι μου λίγο κρασί προς τιμή των θεών και απλώς: χύνω), πρτ. ἔσπενδον, μέλλ. σπείσω, αόρ. ἔσπεισα. Μέσ. σπένδομαι (= κάνω συνθήκη με σπονδές, ειρηνεύω), πρτ. ἐσπενδόμην, μέσ. μέλλ. σπείσομαι, μέσ. αόρ. ἐσπεισάμην, πρκμ. (μέσ. και παθ.) ἔσπεισμαι, υπερσ. ἐσπείσμην.

254.       στρέφω, πρτ. ἔστρεφον, μέλλ. στρέψω, αόρ. ἔστρεψα. Μέσ. και παθ. στρέφομαι, πρτ. ἐστρεφόμην, μέσ. μέλλ. -στρέφομαι, παθ. μέλλ. β΄ -στραφήσομαι, μέσ. αόρ. -εστρεψάμην, παθ. αόρ. β΄ (και ως μέσ.) ἐστράφην, παθ. αόρ. α΄ (σπάν.) ἐστρέφθην, πρκμ. ἔστραμμαι, υπερσ. -εστράμμην.

255.       στρώννυμι και ποιητ. στόρνυμι (= στρώνω), πρτ. ἐστρώννυν, αόρ. ἐστόρεσα. Παθ. -στόρνυμαι, πρκμ. ἔστρωμαι.

256.       συλλέγω (σὺν + λέγω = μαζεύω), πρτ. συν-έλεγον, μέλλ. συλ-λέξω, αόρ. συν-έλεξα, πρκμ. συν-είλοχα. Μέσ. και παθ. συλ-λέγομαι, πρτ. συν-ελεγόμην, μέσ. μέλλ. συλ-λέξομαι, παθ. μέλλ. β΄ συλ-λεγήσομαι, μέσ. αόρ. συν-ελεξάμην, παθ. αόρ. β΄ συν-ελέγην και (σπάν.) παθ. αόρ. α΄ συν-ελέχθην, πρκμ. συν-είλεγμαι, υπερσ. συνειλέγμην.

257.       σημαίνω, ἐσήμαινον, σημανῶ, ἐσήμηνα, σεσήμαγκα

258.       σημαίνομαι, ἐσημαινόμην, σημανοῦμαι -σημανθήσομαι, ἐσημηνάμην -ἐσημάνθην, σεσήμασμαι, ἐσεσημάσμην

259.       σκεδάννυμι, ἐσκεδάννυν -ἐσκεδάννυον, σκεδῶ – σκεδάσω, ἐσκέδασα

260.       σκεδάννυμαι, ἐσκεδαννύμην, σκεδασθήσομαι, ἐσκεδασάμην -ἐσκεδάσθην, ἐσκέδασμαι, ἐσκεδάσμην

261.       σκοπῶ-σκοποῦμαι, ἐσκόπουν-ἐσκοπούμην, σκέψομαι, ἐσκεψάμην, ἔσκεμμαι, ἐσκέμμην.

262.       σκοποῦμαι, ἐσκοπούμην, σκέψομαι-σκεπήσομαι, ἐσκεψάμην-ἐσκέφθην-ἐσκέπην, ἔσκεμμαι, ἐσκέμμην.

263.       σπείρω, ἔσπειρον, σπερῶ, ἔσπειρα, ἔσπαρκα, ἐσπάρκειν.

264.       σπείρομαι, ἐσπειρόμην, σπαρήσομαι, ἐσπάρην, ἔσπαρμαι, ἐσπάρμην.

265.       σπένδω, ἔσπενδον, σπείσω, ἔσπεισα                                                   

266.       σπένδομαι, ἐσπενδόμην, σπείσομαι, ἐσπεισάμην, ἔσπεισμαι, ἐσπείσμην.

267.       στέλλω, ἔστελλον, στελῶ, ἔστειλα, ἔσταλκα, ἐστάλκειν.

268.       στέλλομαι, ἐστελλόμην, σταλήσομαι, ἐστειλάμην-ἐστάλμην-ἐστάλην, ἔσταλμαι, ἐστάλμην.

269.       συλλέγω, συνέλεγον, συλλέξω, συνέλεξα, συνείλοχα, συνειλόχειν.

270.       συλλέγομαι, συνελεγόμην, συλλέξομαι, συλλεχθήσομαι-συλλεγήσομαι, συνελεξάμην- συνελέχθην- συνελέγην, συνείλεγμαι, συνειλέγμην.

271.       σφάλλω, ἔσφαλλον, σφαλῶ, ἔσφηλα, ἔσφαλκα, ἐσφάλκειν.

272.       σφάλλομαι, ἐσφαλλόμην, σφαλοῦμαι-σφαλήσομαι, ἐσφηλάμην-ἐσφάλην, ἔσφαλμαι, ἐσφάλμην.

Τ

273.       τάσσω, ἔτασσον, τάξω, ἔταξα, τέταχα, ἐτετάχειν

274.       τάσσομαι, ἐτασσόμην, τάξομαι-ταχθήσομαι, ἐταξάμην- ἐτάχθην, τέταγμαι, ἐτετάγμην

275.       τήκω (= λιώνω), πρτ. -έτηκον, αόρ. ἔτηξα. Μέσ. και παθ. τήκομαι, παθ. αόρ. α΄ ἐτήχθην, παθ. αόρ. β΄ ἐτάκην, πρκμ. ενεργ. (ως μέσ. ή παθ.) τέτηκα, υπερσ. ἐτετήκειν.

276.       τείνω, ἔτεινον, τενῶ, ἔτεινα, τέτακα, ἐτετάκειν.

277.       τείνομαι, ἐτεινόμην, τενοῦμαι-ταθήσομαι, ἐτεινάμην-ἐτάθην, τέταμαι, ἐτετάμην.

278.       τελέω-ῶ, ἐτέλουν, τελῶ, ἐτέλεσα, τετέλεκα, ἐτετελέκειν

279.       τελοῦμαι, ἐτελούμην, τελοῦμαι -τελεσθήσομαι, ἐτελεσάμην -ἐτελέσθην, τετέλεσμαι, ἐτετελέσμην

280.       τέμνω, ἔτεμνον, τεμῶ, ἔτεμον, τέτμηκα, ἐτετμήκειν.

281.       τέμνομαι, ἐτεμνόμην, τεμοῦμαι-τμηθήσομαι, ἐτεμόμην-ἐτμήθην, τέτμημαι, ἐτετμήμην.

282.       τίθημι, ἐτίθην, θήσω, ἔθηκα, τέθηκα, ἐτεθήκειν

283.       τίθεμαι, ἐτιθέμην, θήσομαι -τεθήσομαι, ἐθέμην -ἐτέθην, τέθημαι -κεῖμαι, ἐτεθήμην -ἐκείμην

284.       τίκτω, ἔτικτον, τέξομαι, ἔτεκον, τέτοκα, ἐτετόκειν.

285.       τρέπω, ἔτρεπον, τρέψω, ἔτρεψα – ἔτραπον, τέτροφα -τέτραφα, ἐτετρόφειν & ἐτετράφειν                                                                         

286.       τρέπομαι, ἐτρεπόμην, τρέψομαι- τρεφθήσομαι- τραπήσομαι, ἐτρεψάμην- ἐτραπόμην – ἐτρέφθην- ἐτράπην, τέτραμμαι, ἐτετράμμην.

287.       τίκτω (= γεννώ), πρτ. ἔτικτον, μέσ. μέλλ. (μ’ ενεργ. σημασ.) τέξομαι, αόρ. β’ ἔτεκον, πρκμ. τέτοκα.

288.       τίνω (= πληρώνω), πρτ. ἔτινον, μέλλ. τῑ΄σω (και τείσω), αόρ. ἔτῑσα (και ἔτεισα), πρκμ. -τέτικα (και τέτεικα). Μέσ. αόρ. ἐτισάμην, παθ. αόρ. -ετίσθην (και -ετείσθην), πρκμ. -τέτισμαι, υπερσ. -ετετίσμην.

289.       τιτρώσκω (= πληγώνω), πρτ. ἐτίτρωσκον, μέλλ. τρώσω, αόρ. ἔτρωσα. Παθ. τιτρώσκομαι, πρτ. ἐτιτρωσκόμην, παθ. μέλλ. τρωθήσομαι, παθ. αόρ. ἐτρώθην, πρκμ. τέτρωμαι, υπερσ. ἐτετρώμην.

290.       τρέπω, πρτ. ἔτρεπον, μέλλ. τρέψω, αόρ. ἔτρεψα, ποιητ. αόρ. β΄ ἔτραπον, πρκμ. τέτροφα. Μέσ. και παθ. τρέπομαι, πρτ. ἐτρεπόμην, μέσ. μέλλ. τρέφομαι, μέσ. αόρ. α΄ ἐτρεψάμην, μέσ. αόρ. β΄ ἐτραπόμην, παθ. αόρ. α΄ ἐτρέφθην, παθ. αόρ. β΄ ἐτράπην, πρκμ. τέτραμμαι, υπερσ. ἐτετράμμην.

291.       τρέφω, πρτ. ἔτρεφον, μέλλ. θρέψω, αόρ. ἔθρεψα, πρκμ. (ποιητ.) τέτροφα. Μέσ. και παθ. τρέφομαι, πρτ. ἐτρεφόμην, μέσ. μέλλ. (και ως παθ.) θρέψομαι, μέσ. αόρ. ἐθρεψάμην, παθ. μέλλ. β΄ τραφήσομαι, παθ. αόρ. β΄ ἐτράφην και (σπάν.) παθ. αόρ. α΄ ἐθρέφθην, πρκμ. τέθραμμαι, υπερσ. ἐτεθράμμην.

292.       τρέχω, πρτ. ἔτρεχον, μέσ. μέλλ. (συνηρ., μ’ ενεργ. σημασ.) δραμοῦμαι, -εῖ, -εῖται κτλ., αόρ. β΄ ἔδραμον

293.       τρέφομαι, ἐτρεφόμην, θρέψομαι-τραφήσομαι, ἐθρεψάμην-ἐτράφην, τέθραμμαι, ἐτεθράμμην.

294.       τρέχω , ἔτρεχον, δραμοῦμαι, ἔδραμον, δεδράμηκα                          

295.       τυγχάνω, ἐτύγχανον, τεύξομαι, ἔτυχον, τετύχηκα, ἐτετυχήκειν.

Υ

296.       ὑπισχνέομαι(-οῦμαι), ὑπισχνούμην, ὑποσχήσομαι, ὑπεσχόμην, ὑπέσχημαι, ὑπεσχήμην.

297.       ὑγιαίνω, ὑγίαινον, ὑγιανῶ, ὑγίανα, ὑγίακα, ὑγιάκειν

Φ

298.       φαίνω, ἔφαινον, φανῶ, ἔφηνα, πέφαγκα, ἐπεφάγκειν

299.       φαίνομαι, ἐφαινόμην, φανοῦμαι- φανθήσομαι-φανήσομαι, ἐφηνάμην- ἐφάνθην-ἐφάνην, πέφασμαι – πέφηνα, ἐπεφάσμην- ἐπεφήνην

300.       φέρω, ἔφερον, οἴσω, ἤνεγκον, ἐνήνοχα, ἐνηνόχειν.

301.       φέρομαι, ἐφερόμην, οἴσομαι-οἰσθήσομαι-ἐνεχθήσομαι, ἠνεγκάμην- ἠνεγκόμην- ἠνέχθην, ἐνήνεγμαι, ἐνηνέγμην.

302.       φείδομαι, έφειδόμην, φείσομαι/πεφεδήσομαι, ἐφεισάμην, πέφεισμαι, ἐπεφείσμην

303.       φενακίζω, ἐφενάκιζον, φενακιῶ, ἐφενάκισα, πεφενάκικα, ἐπεφενακίκειν

304.       φεύγω, ἔφευγον, φεύξομαι, ἔφυγον, πέφευγα, ἐπεφεύγειν.

305.       φημί, ἔφην, φήσω, ἔφησα, εἴρηκα, εἰρήκειν

306.       φθάνω, ἔφθανον, φθάσω-φθήσομαι, ἔφθασα-ἔφθην (φθῶ, φθαίην, φθῆναι, φθάς), ἔφθακα, ἐφθάκειν.

307.       φθείρω, ἔφθειρον, φθερῶ, ἔφθειρα, ἔφθαρκα, ἐφθάρκειν.

308.       φθείρομαι, ἐφθειρόμην, φθεροῦμαι-φθαρήσομαι, ἐφθειράμην-ἐφθάρην, ἔφθαρμαι -ἔφθορα, ἐφθάρμην- ἐφθόρειν.

309.       φύω, ἔφυον, φύσω, ἔφυσα

310.       φύομαι, ἐφυόμην, φύσομαι, ἔφυν (φύω, φύοιμι, φῦναι, φύς-φῦσα-φύν), πέφυκα, ἐπεφύκειν.

Χ

311.       χαίρω, ἔχαιρον, χαρῶ/χαιρήσω, ἐχάρησα/ἐχαίρησα, κεχάρηκα/γέγηθα, ἐκεχαρήκειν/ἐγεγήθειν

312.       χαίρομαι, έχαιρόμην, χαρήσομαι/χαροῦμαι/χαιρήσομαι, έχάρην, κεχάρημαι, έκεχαρήμην

313.       χειροτονῶ, ἐχειροτόνουν, χειροτονήσω, ἐχειροτόνησα, κεχειροτόνηκα, -

314.       χαλεπαίνω, ἐχαλέπαινον, χαλεπανῶ, ἐχαλέπηνα, -, -

315.       χαλεπαίνομαι, -, -, ἐχαλεπάνθην, -, -

316.       χορηγέω(-ῶ), ἐχορήγουν, χορηγήσω, ἐχορήγησα, κεχορήγηκα, -

317.       χραίνω, ἔχραινον, χρανῶ, ἔχρανα, - , -

318.       χρή-χρέων έστι, χρῆν-ἐχρῆν, χρήσει-χρῆσται, ἔχρησε.

319.       χρήομαι(-ῶμαι), ἐχρώμην, χρήσομαι, ἐχρησάμην,

320.       κέχρημαι, ἐκεχρήμην, κεχρήσομαι.

321.       χώννυμι/χωννύω/χόω, ἔχουν, χώσω, ἔχωσα, κέχωκα, -

322.       χωρέω, -ῶ, ἐχώρουν, χαρήσω/χαρήσομαι, ἐχώρησα, κεχώρηκα, ἐκεχωρήκειν

323.       χαρίζομαι, ἐχάριζόμην, χαριοῦμαι/χαρισθήσομαι, έχαρισάμην/ἐχαρίσθην, κεχάρισμαι, ἐκεχαρίσμην

Ψ

324.       ψεύδω, ἔψευδον, ψεύσω, ἔψευσα, -, -

325.       ψεύδομαι, ἐψευδόμην, ψεύσομαι/ψευσθήσομαι, ἐψευσάμην/ἐψεύσθην, ἔψευσμαι, ἐψεύσμην

326.       ψηφίζω, ἐψήφιζον, ψηφιῶ, ἐψήφισα, ἐψήφικα, ἐψηφίκειν

327.       ψηφίζομαι, ἐψηφιζόμην, ψηφιοῦμαι-ψηφισθήσομαι, ἐψηφισάμην-ἐψηφίσθην, ἐψήφισμαι, ἐψηφίσμην

Ω

328.       ὠνέομαι(-οῦμαι), ἐωνούμην, ὠνήσομαι, ἐπριάμην, ἐώνημαι, ἐωνήμην.

329.       ὠθέω-ῶ, ἐώθουν, ὤσω, ἔωσα, ἔωκα, ἐώκειν

330.       ώθοῦμαι, ἐωθούμην, ὠθήσομαι, ἐωσάμην, ἔωσμαι, ἐώσμην