Έχουν
χρώμα τα συναισθήματα τελικά;
Η
απάντηση στο νέο βιβλίο της Αθηνάς Μαλαπάνη
Το νέο βιβλίο της Αθηνάς Μαλαπάνη
με τίτλο Κόκκινο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος αποτελεί
μία συλλογή 50 διηγημάτων που εκφράζουν πολυποίκιλα συναισθήματα
που όλοι ή έστω οι περισσότεροι τα έχουμε βιώσει και είτε τα έχουμε
αντιμετωπίσει είτε τα έχουμε αφήσει να μας κατακλύσουν. Ωστόσο, το βιβλίο αυτό
έρχεται για να δώσει τροφή για σκέψη και προβληματισμό για ποικίλα κοινωνικά
ζητήματα της εποχής μας.
Οι περισσότερες ιστορίες
παρουσιάζουν κοινωνικά προβλήματα, όπως επίσης και ήρωες με ψυχολογικές
δυσχέρειες που καλούνται να τις αντιμετωπίσουν. Τα μελανά συναισθήματα,
η κατάθλιψη και ο μελαγχολικός τόνος γραφής κυριαρχούν στα
περισσότερα από τα διηγήματα αυτού του βιβλίου. Ωστόσο, μερικά από αυτά
εκφράζουν πολύ έντονα συναισθήματα, όπως ο θυμός, η οργή, η εκδίκηση που
πηγάζουν από την απογοήτευση, την απόρριψη, την εκμηδένιση, την εκμετάλλευση.
Στην τελευταία ενότητα του βιβλίου όμως, το τοπίο ξεκαθαρίζει, τα σκοτάδια
διαλύονται και ο αναγνώστης φτάνει στην αυτογνωσία, ενδυναμώνοντας τον
εαυτό του και βλέποντας καθαρά τις αλήθειες τόσο τις δικές του όσο και της
κοινωνίας, χωρίς να στρογγυλεύει τις γωνίες, χωρίς να ωραιοποιεί άσχημα
πράγματα και καταστάσεις.
Πολλά διηγήματα έχουν ως βασικούς
ήρωες ανθρώπους κάθε ηλικίας και διάφορων προσωπικοτήτων και επιπέδων, αλλά
όλοι είναι απλοί, βιοπαλαιστές που βιώνουν εσωτερικές ή/και
εξωτερικές συγκρούσεις, στις οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν με τις δικές
τους δυνάμεις, όποιες κι αν είναι αυτές. Οι ήρωες αυτών των ιστοριών κάνουν
λάθη και αμαρτίες, έχουν πάθη και αδυναμίες, άλλοτε πετυχαίνουν και άλλοτε
αστοχούν, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν εγκαταλείπουν. Σε άλλες από τις ιστορίες, ο
ήρωας ή η ηρωίδα είναι ομοδιηγητικός και ενδοδιηγητικός με εσωτερική εστίαση
και πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με αποτέλεσμα έναν προσωπικό αι εξομολογητικό
τόνο στη γραφή. Έτσι, η συγγραφέας ίσως να ψυχαναλύει και να
ψυχαναλύεται μέσα από ξένα πρόσωπα και ταυτότητες, λογοτεχνικά προσωπεία
και περσόνες.
Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος όλων
αυτών των ιστοριών είναι να οδηγήσουν τον αναγνώστη / την αναγνώστρια μέσα
από τον προβληματισμό, αλλά και τα έντονα συναισθήματα στην αυτεπίγνωση,
στο σωκρατικό γνῶθι σαυτόν όσο σκληρή κι αν είναι αυτή η
διαδικασία, η οποία άλλωστε συνεπάγεται την καλλιέργεια της συναισθηματικής
μας νοημοσύνης, την ωριμότητα και την υπευθυνότητα.