Βιάσου. Φύγαμε. Πάμε. Πιο γρήγορα.
Η καθημερινότητά μας είναι ένας αγώνας δρόμου ενάντια σε ρολόγια, ραντεβού, προθεσμίες. Και κάπου εκεί, ένα παιδί σταματά να δέσει το παπούτσι του, να παρατηρήσει ένα μυρμήγκι, να χαζέψει ένα σύννεφο.
Και τότε το ρολόι μας τρελαίνεται. Αλλά ίσως εκείνη τη στιγμή να συμβαίνει κάτι πολύ πιο σημαντικό απ’ όσο νομίζουμε.
Ίσως το παιδί να μας διδάσκει τον χρόνο.
🧒 Η «αργοπορία» των παιδιών δεν είναι τεμπελιά – είναι παρόν
Τα παιδιά δεν ξέρουν να βιάζονται γιατί δεν έχουν μάθει να διασπώνται.
Δεν έχουν ανάγκη να "προλάβουν" – απλώς ζουν.
Όταν ένα παιδί κοντοστέκεται, βιώνει το παρόν με όλες του τις αισθήσεις:
-
Το φύλλο που τρεμοπαίζει,
-
τον ήχο του αυτοκινήτου,
-
την αίσθηση της ζέστης στην παλάμη.
Εκεί που εμείς βλέπουμε καθυστέρηση, εκείνα βιώνουν τον χρόνο όπως τον έζησαν κάποτε όλοι οι άνθρωποι: ως ροή και όχι ως πίεση.
⏳ Ο χρόνος ως εμπειρία – όχι ως μονάδα μέτρησης
Η σύγχρονη ψυχολογία συμφωνεί: Ο υποκειμενικός χρόνος δεν μετριέται με ρολόγια, αλλά με εμπειρίες.
Ένα λεπτό μπορεί να μοιάζει αιώνας όταν βαριόμαστε ή να φεύγει σαν αστραπή όταν παίζουμε.
Για τα παιδιά, ο χρόνος δεν είναι κάτι που τελειώνει. Είναι κάτι που ανοίγει.
🧘♂️ Η παιδική βραδύτητα ως φιλοσοφία
Η «αργοπορία» των παιδιών δεν είναι απειθαρχία. Είναι ενσώματη σοφία.
Η ικανότητα να σταματούν. Να παρατηρούν. Να παραμένουν σε κάτι.
Είναι αυτό που οι φιλόσοφοι αποκαλούν ενσυνειδητότητα (mindfulness) και οι ποιητές αποκαλούν ζωή.
Ίσως το πιο βαθύ μάθημα που μπορούμε να πάρουμε από ένα παιδί να είναι αυτό:
Η αξία δεν βρίσκεται στην ταχύτητα, αλλά στην παρουσία.
🛑 Όταν το παιδί «καθυστερεί», μην το διορθώσεις – δες τι βλέπει
Την επόμενη φορά που το παιδί σου σταθεί "χωρίς λόγο",
μήπως να σταθείς κι εσύ δίπλα του;
📌 Μήπως αυτό το "χαζοκοίταγμα" είναι η πιο ουσιαστική πράξη αντίστασης στην εποχή της υπερβολής;
📌 Μήπως αυτό το "καθυστέρημα" είναι το πρώτο του μάθημα προς εμάς για το πώς δεν χάνεται ο χρόνος, αλλά ανακτάται;
📌 Συμπέρασμα
Τα παιδιά δεν είναι αργά. Εμείς έχουμε ξεχάσει πώς είναι να είσαι αργός.
Μέσα από την παιδική βραδύτητα, ίσως βρούμε ξανά τη δική μας ταχύτητα – αυτή που δεν φθείρει, αλλά συντονίζει.
Μην τα πιέζεις να προλάβουν τον χρόνο.
Άφησέ τα να σου δείξουν πώς να ζεις μέσα του.