Όταν το 1940 η Ελλάδα έμπαινε στον πόλεμο, η Σοφία Βέμπο δεν ήταν απλώς μια τραγουδίστρια. Ήταν η πιο δημοφιλής φωνή της χώρας, μια φωνή που γινόταν σύμβολο αντίστασης και ελπίδας. Πέρα όμως από τα τραγούδια που συγκλόνισαν το πανελλήνιο, η Βέμπο έγραψε τη δική της ιστορία, όχι μόνο με τη φωνή, αλλά και με τις πράξεις της.
Η τραγουδίστρια της νίκης & οι 2.000 χρυσές λίρες
Ενώ οι άλλοι χειροκροτούσαν, η Σοφία Βέμπο πολεμούσε με τον δικό της τρόπο. Από το προσωπικό της ταμείο, προσέφερε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες, μια κίνηση που έκανε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν αναζήτησε δόξα, αλλά ήθελε να συνεισφέρει στον αγώνα.
Στο θέατρο, η φωνή της γινόταν όπλο. Τραγούδια όπως τα "Παιδιά της Ελλάδος παιδιά" και το "Κορόιδο Μουσολίνι" ανύψωναν το ηθικό των στρατιωτών στα χαρακώματα και ξεσήκωναν τον κόσμο. Δεν ήταν τυχαίο που της έδωσαν τον τίτλο "Η Τραγουδίστρια της Νίκης".
Μεταμφιεσμένη σε καλόγρια
Με την εισβολή των ναζί στην Αθήνα, η Βέμπο έγινε στόχος. Η φωνή της είχε ενοχλήσει τους κατακτητές και έπρεπε να φύγει άμεσα. Μεταμφιέστηκε σε καλόγρια και, σαν σκιά, εγκατέλειψε την πόλη. Πέρασε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να τραγουδά για τους Έλληνες στρατιώτες και τους συμμάχους, αυτή τη φορά σε πρόχειρες σκηνές, αλλά με την ίδια καρδιά.
Η συνέχεια της πορείας της
Μετά την Απελευθέρωση, επέστρεψε, άνοιξε το δικό της θέατρο και συνέχισε την καριέρα της. Όμως η ιστορία της δεν τελείωσε εκεί. Στη νύχτα του Πολυτεχνείου, η Σοφία Βέμπο κράτησε την ίδια στάση που είχε και στο '40: άνοιξε το σπίτι της και έκρυψε φοιτητές, δείχνοντας για άλλη μια φορά την αφοσίωσή της στην ελευθερία.
Η Σοφία Βέμπο έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαρτίου 1978. Η κηδεία της έγινε λαϊκό προσκύνημα, επισφραγίζοντας την αγάπη του κόσμου. Η κληρονομιά της δεν είναι μόνο τα τραγούδια της, αλλά η ψυχή που έδωσε στον αγώνα για την ελευθερία, αποδεικνύοντας ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι και ήρωας.