Ο φόβος που προκάλεσαν οι κατά συρροή δολοφόνοι έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην παγκόσμια ιστορία του εγκλήματος. Ενώ οι πράξεις τους ήταν αποτρόπαιες, ο τρόπος που αντιμετώπισαν το τέλος τους —είτε μέσω κρατικής εκτέλεσης, είτε από ασθένεια, είτε από τα χέρια άλλων— αποτελεί συχνά το τελικό, αναπόφευκτο κεφάλαιο της σκοτεινής τους κληρονομιάς.
Ακολουθούν οι συνθήκες του θανάτου μερικών από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους, όπως ο Ted Bundy, ο Jeffrey Dahmer και ο John Wayne Gacy.
1. Εκτελέσεις: Η τελική πράξη της Δικαιοσύνης
Πολλοί διαβόητοι δολοφόνοι εκτελέστηκαν από το κράτος, αν και ορισμένες εκτελέσεις δεν πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο.
Ted Bundy: Η ηλεκτρική καρέκλα της Φλόριντα
Ο Ted Bundy, ο οποίος ομολόγησε πάνω από 30 δολοφονίες (αν και πιστεύεται ότι ο πραγματικός αριθμός ήταν υψηλότερος), εκτελέστηκε στις 24 Ιανουαρίου 1989 στην ηλεκτρική καρέκλα της Πολιτειακής Φυλακής της Φλόριντα. Τις ημέρες πριν από την εκτέλεση, ο Bundy συνεργάστηκε με τους ανακριτές, προσφέροντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, αλλά όχι τύψεις. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Δώστε την αγάπη μου στην οικογένεια και τους φίλους μου». Έξω από τη φυλακή, πλήθος 2.000 ατόμων γιόρταζε, φωνάζοντας «Burn Bundy burn».
John Wayne Gacy: Η αποτυχημένη θανάσιμη ένεση
Ο Gacy, ο οποίος πήρε τη ζωή 33 νεαρών ανδρών και αγοριών, εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στο Ιλινόις. Η εκτέλεσή του, ωστόσο, χαρακτηρίστηκε ως αποτυχημένη. Μία από τις σωληνώσεις που θα χορηγούσαν το κοκτέιλ των τριών χημικών ουσιών φράκαρε, προκαλώντας καθυστέρηση περίπου 10 έως 18 λεπτών, κατά την οποία ο Gacy παρέμεινε ξύπνιος δεμένος στο φορείο. Οι μάρτυρες περιέγραψαν τη σκηνή ως «αμήχανη» και «ερασιτεχνική χειρουργική επέμβαση». Τα τελευταία του λόγια φέρονται να ήταν: «Kiss my ass».
H. H. Holmes: Ο αργός θάνατος στην κρεμάλα
Ο H. H. Holmes, ο οποίος έκτισε ένα «κάστρο δολοφονιών» στο Σικάγο τη δεκαετία του 1890, εκτελέστηκε με κρεμάλα στη Φιλαδέλφεια το 1896. Η εκτέλεση απέτυχε να του σπάσει αμέσως τον λαιμό. Ο Holmes κρεμόταν ακίνητος για σχεδόν 20 λεπτά πριν οι γιατροί επιβεβαιώσουν τον θάνατό του. Ζήτησε να ταφεί 3 μέτρα υπόγεια, μέσα σε φέρετρο καλυμμένο με τσιμέντο, για να αποτραπεί η εκταφή του.
2. Θάνατος Μέσα στα τείχη της φυλακής
Κάποιοι δολοφόνοι δεν έφτασαν ποτέ στην αίθουσα εκτελέσεων, βρίσκοντας το τέλος τους από άλλους κρατούμενους ή σε άλλες συνθήκες κράτησης.
Jeffrey Dahmer: Δολοφονία από συγκρατούμενο
Ο Jeffrey Dahmer, που είχε καταδικαστεί σε 16 φορές ισόβια για τη δολοφονία 17 ανδρών και αγοριών, δεν εκτελέστηκε από το κράτος. Βρήκε βίαιο τέλος στις 28 Νοεμβρίου 1994, όταν δολοφονήθηκε από τον συγκρατούμενό του, Christopher Scarver, μέσα σε μια τουαλέτα γυμναστηρίου της φυλακής. Ο Scarver χρησιμοποίησε ένα μεταλλικό ραβδί από όργανο γυμναστικής για να τον χτυπήσει στο κεφάλι. Ο Dahmer πέθανε μία ώρα αργότερα, σε ηλικία 34 ετών.
Andrei Chikatilo: Εκτέλεση από πυροβολισμό
Ο Ρώσος κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος βρέθηκε ένοχος για 52 φόνους, εκτελέστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1994. Ο Chikatilo οδηγήθηκε σε ένα μικρό, ηχομονωμένο δωμάτιο στη φυλακή, διατάχθηκε να γονατίσει και εκτελέστηκε με πυροβολισμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η σορός του θάφτηκε σε άγνωστο σημείο, ώστε κανείς να μην μπορέσει να εντοπίσει τον τάφο του.
Harold Shipman: Αυτοκτονία
Ο Harold Shipman, ένας σεβαστός οικογενειακός γιατρός στην Αγγλία που πιστεύεται ότι σκότωσε πάνω από 200 ασθενείς του (ένας από τους πιο παραγωγικούς δολοφόνους της σύγχρονης ιστορίας), καταδικάστηκε σε ισόβια το 2000. Στις 13 Ιανουαρίου 2004, βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του στη φυλακή Γουέικφιλντ, χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι σεντονιού δεμένο στα κάγκελα του παραθύρου. Δεν άφησε σημείωμα.
3. Θάνατος από Φυσικά αίτια και απομόνωση
Άλλοι περιβόητοι εγκληματίες πέθαναν από ασθένειες ή τις συνέπειες της μακροχρόνιας κράτησης.
Charles Manson: Καρκίνος και καρδιακή ανακοπή
Ο Charles Manson, ο οποίος ενορχήστρωσε τις δολοφονίες Tate-LaBianca το 1969, πέρασε σχεδόν 50 χρόνια στη φυλακή. Πέθανε σε ηλικία 83 ετών, στις 19 Νοεμβρίου 2017, από καρδιακή ανακοπή, με βασικές αιτίες τον προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου και την αναπνευστική ανεπάρκεια. Οι τελευταίες του ημέρες ήταν ήσυχες και αδύναμες σε νοσοκομειακό θάλαμο.
Richard Ramirez (Nightstalker): Λέμφωμα και ηπατική ανεπάρκεια
Ο Richard Ramirez, γνωστός ως «Nightstalker», καταδικάστηκε σε θάνατο το 1989, αλλά η διαδικασία των εφέσεων παρατάθηκε για χρόνια. Το 2013, η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία λόγω λεμφώματος Β-κυττάρων και χρόνιας Ηπατίτιδας C. Πέθανε σε ηλικία 53 ετών από ηπατική ανεπάρκεια δευτερογενή του λεμφώματος, χωρίς μέλη της οικογένειάς του να διεκδικήσουν τη σορό του.
Elizabeth Báthory: Θάνατος στην απομόνωση
Η Κόμισσα Elizabeth Báthory (Μπάθορι), η οποία κατηγορήθηκε για φρικιαστικές πράξεις σε δεκάδες νεαρά κορίτσια στην Ουγγαρία στις αρχές του 17ου αιώνα, δεν δικάστηκε ποτέ. Αντίθετα, φυλακίστηκε για το υπόλοιπο της ζωής της στο Κάστρο Čachtice. Την οδήγησαν σε ένα μικρό δωμάτιο, το οποίο χτίστηκε γύρω της με έναν μικρότερο χώρο για τη διέλευση του φαγητού. Πέθανε σε πλήρη απομόνωση και σκοτάδι τον Αύγουστο του 1614, σε ηλικία 54 ετών.