Yπάρχουν πολλοί μέθοδοι για να «βάλετε τον μικρό σας σε τάξη». Κάθε γονιός ακολουθεί τον δικό του τρόπο, αυτό που του ταιριάζει καλύτερα.
Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα να πέσει σε λάθη. Για να αποφύγετε λανθασμένες κινήσεις διαβάστε με κάθε λεπτομέρεια τι πρέπει να κάνετε και τι να αποφύγετε για να «στρώσετε» τον μικρό στο διάβασμα, έχοντας στο νου ότι η σχολική απόδοση του παιδιού σας δεν εξαρτάται μόνο από αυτό, αλλά και από την στάση σας. Το ζητούμενο για όλους τους γονείς δεν είναι μια μέθοδος, αλλά τα σωστά κριτήρια για το πώς τα παιδιά θα δυναμώσουν και θα «παντρέψουν» την δική τους προσωπικότητα με τις απαιτήσεις του σχολείου.
Σε ένα πρώτο επίπεδο, πρέπει να καταλάβουμε ως γονείς ότι:
• Η απόδοση του μαθητή είναι δική του ευθύνη, και εμείς λειτουργούμε ως βοηθοί σε αυτήν την πορεία.
• Το μέτρο ανάμεσα στο «είμαι από πάνω του» και στο «άστο να κάνει ότι μπορεί» βρίσκεται στον δικό μας τρόπο σκέψης.
• Σε αυτήν την προσπάθεια χρειάζεται να γνωρίσουμε καλύτερα το παιδί μας παρατηρώντας τι του αρέσει και τι όχι, τι καταφέρνει και ποιες είναι οι αδυναμίες του.
• Η φράση «ο μαθητής αποδίδει στο σχολείο» σημαίνει κάτι περισσότερο από καλούς βαθμούς. Μπορεί να σημαίνει ότι προσέχει την ώρα του μαθήματος, συγκεντρώνεται στο σπίτι όταν προετοιμάζει τις σχολικές του εργασίες, μαθαίνει, και παίρνει ικανοποίηση από την μαθησιακή διαδικασία.
Είναι σωστό να υιοθετήσω τον ρόλο του ελεγκτή γονιού που δεν δείχνει εμπιστοσύνη στις καλές προθέσεις του παιδιού;
Τα περισσότερα παιδιά θέλουν να πετύχουν ακαδημαϊκά αλλά ταυτόχρονα θέλουν να ξεφύγουν από κάτι βαρετό. Δεν είναι κακό να μαλώνουμε το παιδί μας στην δεύτερη περίπτωση, αρκεί να το κάνουμε με σταθερό αποφασιστικό, ήρεμο τρόπο και όχι πολύ συχνά σαν να μην έχουμε εμπιστοσύνη στις καλές του προθέσεις.
Πότε το βοηθάμε να αποδώσει αλλά και να αποκτήσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του;
• Βρίσκουμε το μέτρο ανάμεσα στην σχολική επίδοση του παιδιού και τις άλλες συναισθηματικές του ανάγκες, όπως το παιχνίδι, η παρέα , οι φιλίες.
• Βοηθάμε το παιδί να δει την μάθηση ως πηγή ικανοποίησης. Το τι πιστεύει ο γονιός για τον ρόλο του ως προς την απόδοση του παιδιού στο σχολείο, επηρεάζει καθοριστικά τον μαθητή.
• Να θυμάστε ότι ως γονείς πρέπει να ξεχωρίζουμε τις δικές μας ανάγκες από αυτές του παιδιού και όχι να θεωρούμε το παιδί ως προέκταση του εαυτού μας.
• Είναι σημαντικό να δώσουμε στο παιδί την ικανοποίηση του να αρχίζει να συνεχίζει και να τελειώνει μια εργασία με δική του προσπάθεια. Έτσι μαθαίνει να αναλαμβάνει μια ευθύνη, να κάνει λάθη, να δυσκολευτεί, να τα διορθώσει, να ανακαλύψει την απάντηση, να την φέρει σε πέρας. Ή ακόμα και να επιβληθεί στην διάθεση του όταν βρίσκει δυσάρεστη τη σχολική εργασία.
• Συζητήστε με το παιδί το πρόγραμμα του και ρωτήστε το πώς σκέφτεται να κανονίσει το πρόγραμμα του. Δώστε του ιδέες για διαλείμματα κάθε 20 – 30 λεπτά, και αν δεν εφαρμόσει το πρόγραμμα που θέσατε με ακρίβεια μην τον μαλώσετε, όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατον να λειτουργήσουν όλα με ακρίβεια. Προσπαθήστε ξανά με καινούργιες προτάσεις.
• Προσπαθήστε να συζητήσετε με το παιδί για το περιεχόμενο του μαθήματος με ένα τρόπο που κατά την γνώμη σας θα εξάψει το ενδιαφέρον του παιδιού σας. Μιλήστε του με ενθουσιασμό για το φαινόμενο του ηλεκτρισμού, χρησιμοποιώντας ζωντανά παραδείγματα και αντικείμενα από το χώρο του σπιτιού.
• Ανακαλύψτε τον τρόπο μέσα από τον οποίο μαθαίνει καλύτερα το παιδί σας. Μερικά παιδιά, π.χ. υπερκινητικά μαθαίνουν καλύτερα κινούμενα, όχι καρφωμένα στην καρέκλα. Αυτά τα παιδιά πείθονταί να ασχοληθούν με την σχολική μελέτη μέσω της αναπαράστασης. Το παιδί θέλει να συμμετέχει με το σώμα του για να καταλάβει και να θυμάται.
• Του επισημαίνουμε ποια γράμματα είναι καλογραμμένα και το παροτρύνουμε να συνεχίσει έτσι. Αν κάνει πολλά λάθη τότε τον παροτρύνουμε να γράφει σε πρόχειρο χαρτί όπου θα τα διορθώνει μόνο του.
Πότε κόβουμε τα φτερά τη απόδοσης του αλλά και της προσωπικότητας του;
• Όταν του σβήνουμε τα γραπτά στην περίπτωση που δεν κάνει καλά γράμματα.
• Όταν του διορθώνουμε τα λάθη και δεν του αναφέρουμε τίποτα για τις προσπάθειες ή τις επιτυχίες του.
• Όταν κρατάμε μια ουδέτερη στάση για την προσπάθεια του.
• Όταν το υποστηρίζουμε στην περίπτωση που το έχει ανάγκη και το υπερασπιζόμαστε μπροστά σε άλλους.
• Όταν τον μαλώνουμε για την μη συμμόρφωση επειδή το παίρνουμε προσωπικά και θεωρούμε ότι αποτύχαμε στο ρόλο μας.
• Όταν συναισθηματικά δεν είμαστε κοντά στο παιδί μας αλλά έχουμε την απαίτηση να είναι εντάξει αυτό στις υποχρεώσεις του.
• Τονίζουμε τις σωστές απαντήσεις και του υποδεικνύουμε να διορθώσει τα λάθη του.
• Επαινούμε το παιδί για την προσπάθεια του. Όταν επαινείται το παιδί για τον κόπο του, τόσο του είναι πιο εύκολο να προσπαθεί χωρίς να απογοητεύεται εύκολα.
• Το μαλώνουμε όταν θέλουμε να του βάλουμε όρια και να του δείξουμε το ενδιαφέρον μας για τη πρόοδο του.
Περισσότερες εκπαιδευτικές συμβουλές εδώ.