Κείμενο της εκπαιδευτικής συμβουλευτικής ψυχολόγου Δρ Καλλιόπης Εμμανουηλίδου
Διαβάζοντας την αρθρογραφία που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ασχολείται με το θέμα του άγχους των εξετάσεων, διαπιστώνει κανείς ότι σπάνια το άγχος περιγράφεται από τη θετική του σκοπιά.
Ας μην ξεχνάμε ότι το άγχος είναι, από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη, ένας μηχανισμός εγρήγορσης, αρκεί βέβαια να τον κρατάμε στο ιδανικό επίπεδο, πριν πάρει τον έλεγχο και μας καταβάλει μπλοκάροντας τις γνωσιακές μας διεργασίες και επιφέροντας πολλές δυσάρεστες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Πολλοί άνθρωποι άλλωστε παραδέχονται ότι αποδίδουν καλύτερα μόνο υπό πίεση (συνήθως χρόνου)- περιγράφοντας τον εαυτό τους ως αναβλητικό. Το άγχος σε αυτούς τους ανθρώπους εκπαιδεύει τον εγκέφαλο να τους ωθεί προς αποτελεσματική εργασία μόνο υπό το καθεστώς των νευροδιαβιβαστών του άγχους και συχνά συνηθίζουν τόσο σε αυτόν τον τρόπο εργασίας, που δύσκολα μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς αυτές τις συνθήκες πίεσης.
Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει ότι υπάρχει ένα επίπεδο ιδανικό, που αν φροντίσουμε να το αναγνωρίσουμε και να το ελέγξουμε, μπορούμε να το εκτονώσουμε μέσα από αυξημένα κίνητρα και δημιουργική δράση.
Αν, λοιπόν, ελέγξουμε το άγχος μας, αντί να το αφήσουμε να μας ελέγξει, μπορούμε να το θεωρήσουμε ως μια θετική δύναμη που μας δίνει ενέργεια και μας κρατά σε εγρήγορση και να πάψουμε να το φοβόμαστε.
Ας μην ξεχνάμε ότι το άγχος είναι, από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη, ένας μηχανισμός εγρήγορσης, αρκεί βέβαια να τον κρατάμε στο ιδανικό επίπεδο, πριν πάρει τον έλεγχο και μας καταβάλει μπλοκάροντας τις γνωσιακές μας διεργασίες και επιφέροντας πολλές δυσάρεστες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Πολλοί άνθρωποι άλλωστε παραδέχονται ότι αποδίδουν καλύτερα μόνο υπό πίεση (συνήθως χρόνου)- περιγράφοντας τον εαυτό τους ως αναβλητικό. Το άγχος σε αυτούς τους ανθρώπους εκπαιδεύει τον εγκέφαλο να τους ωθεί προς αποτελεσματική εργασία μόνο υπό το καθεστώς των νευροδιαβιβαστών του άγχους και συχνά συνηθίζουν τόσο σε αυτόν τον τρόπο εργασίας, που δύσκολα μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς αυτές τις συνθήκες πίεσης.
Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει ότι υπάρχει ένα επίπεδο ιδανικό, που αν φροντίσουμε να το αναγνωρίσουμε και να το ελέγξουμε, μπορούμε να το εκτονώσουμε μέσα από αυξημένα κίνητρα και δημιουργική δράση.
Αν, λοιπόν, ελέγξουμε το άγχος μας, αντί να το αφήσουμε να μας ελέγξει, μπορούμε να το θεωρήσουμε ως μια θετική δύναμη που μας δίνει ενέργεια και μας κρατά σε εγρήγορση και να πάψουμε να το φοβόμαστε.
Περισσότερα θέματα για τις εξετάσεις εδώ.