1. Ποτέ μην αγγίζετε το παιδί παρά την θέλησή του.
Αυτό που εννοεί η παιδαγωγός είναι ότι δεν θα πρέπει να σηκώνετε, να σπρώχνετε, να πιάνετε το χέρι ενός παιδιού αν δεν υπάρχει λόγος, και ειδικά αν αυτό είναι απασχολημένο εκείνη την ώρα με κάτι, εκτός κι αν πρόκειται για έκτακτη ανάγκη (π.χ. να αποφευχθεί ένα ατύχημα). Επίσης, θα πρέπει να σέβεστε ένα θυμωμένο παιδί που δεν θέλει να το αγγίζουν. Τα παιδιά προσκαλούν πάντα με τον τρόπο τους το άγγιγμά σας.
2. Ποτέ μη μιλάτε άσχημα για το παιδί, είτε είναι παρόν είτε όχι.
Με τον τρόπο αυτόν δείχνετε ότι δεν το σέβεστε, αλλά και προκαταλαμβάνετε τους γύρω σας αρνητικά για το παιδί σας. Αν, μάλιστα, σας ακούει, έχετε βάλει τα θεμέλια για να καταστρέψετε την σχέση σας.
3. Επικεντρωθείτε στο να δυναμώσετε και να ενισχύσετε την ανάπτυξη όλων των θετικών στοιχείων του παιδιού, ώστε η παρουσία τους να αφήνει όλο και λιγότερο χώρο στα αρνητικά του στοιχεία.
Αν επικεντρώνεστε στις αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών, εκείνα θα νιώθουν διαρκώς ανεπαρκή και θα διαιωνίζουν αυτές τις συμπεριφορές. Αντίθετα, αν επικεντρώνεστε στα θετικά του, το παιδί θα νιώθει ασφαλές και με αυτοπεποίθηση. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν τι είναι αποδεκτό και τι όχι, χωρίς τιμωρίες ή επιβραβεύσεις, παρά με σωστά πρότυπα.
4. Προετοιμάστε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα αναπτυχθεί το παιδί, με προσοχή και συνέπεια. Βοηθήστε το παιδί να δημιουργήσει εποικοδομητικές σχέσεις με αυτό. Δείξτε του το σωστό μέρος όπου βρίσκονται τα μέσα της ανάπτυξής του και επιδείξτε την σωστή χρήση τους.
Ένα παιδί το οποίο μεγαλώνει σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον, ενθαρρύνεται να το διατηρήσει ισορροπημένο. Ένα παιδί που στο σπίτι του ακούει διαρκώς «όχι, μην πιάνεις αυτό» και «όχι, μην πειράζεις το άλλο» θα μεγαλώνει υπό περιορισμούς, με έναν μόνιμο φόβο. Η κουζίνα αποτελεί ιδανικό μέρος για το παιδί, εκεί μπορεί να απασχοληθεί για ώρες, με δραστηριότητες που έχει ανάγκη για να γίνει ανεξάρτητο.
5. Να είστε πάντα έτοιμοι να απαντήσετε στο κάλεσμα του παιδιού που σας χρειάζεται, να ακούτε πάντα και να ανταποκρίνεστε στο παιδί που απευθύνεται σε εσάς.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα παιδί από το να νιώθει ανασφαλές και παραμελημένο. Τα παιδιά που νιώθουν ότι έχουν πάντα το ενδιαφέρον και την προσοχή των γονιών τους, έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοιαστούν για τους άλλους στο μέλλον. Η τιμωρία και ο περιορισμός στο δωμάτιό του, είναι επίσης εκφράσεις εγκατάλειψης για ένα παιδί.
6. Σεβαστείτε το παιδί που κάνει ένα λάθος και μπορεί αργότερα να το διορθώσει μόνο του, αλλά σταματήστε άμεσα και οριστικά κάθε πράξη του που κάνει κατάχρηση του περιβάλλοντός του και που βάζει σε κίνδυνο το παιδί, την ανάπτυξή του, ή αυτή των άλλων.
Δηλαδή, μη βιάζεστε να διορθώνετε τα λάθη των παιδιών, εκτός κι αν με αυτά βλάπτει το περιβάλλον και τους γύρω του. Εξηγήστε του, όμως, γιατί εμποδίσατε μια τέτοια πράξη. Προσπαθήστε να καταλάβετε γιατί το παιδί έχει κακές συμπεριφορές και ξεσπάσματα, χωρίς να το τιμωρείτε.
7. Σεβαστείτε το παιδί που ξεκουράζεται ή που παρακολουθεί ανθρώπους γύρω του να δουλεύουν ή που συλλογίζεται όσα έκανε ή όσο θα κάνει. Εκείνες τις στιγμές μην το καλείτε ούτε να το πιέζεται να ασχοληθεί με κάποια άλλη δραστηριότητα.
Τα παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο για να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν. Μόνο έτσι θα κάνουν αυτό που θέλουν με πάθος.
8. Βοηθήστε το παιδί που αναζητά μια δραστηριότητα και δεν μπορεί να την βρει.
Δείξτε ευαισθησία στις ανάγκες του παιδιού και προσπαθήστε να καταλάβετε αν όταν είναι αδρανές εκτελεί μία εσωτερική δραστηριότητα ή είναι απλά «χαμένο».
9. Να είστε ακούραστοι ως προς την επανάληψη όλων αυτών που αρνήθηκε το παιδί να μάθει νωρίτερα. Να το βοηθάτε να κατακτά όσα δεν έχει ακόμα μάθει και να ξεπερνά τις ατέλειές του. Αυτό μπορείτε να το κάνει δημιουργώντας ένα περιβάλλον με φροντίδα, με σκόπιμη αυτοσυγκράτηση και ησυχία, χρησιμοποιώντας ήπια λόγια και την γεμάτη αγάπη παρουσία σας. Κάντε αισθητή την παρουσία σας στο παιδί που ψάχνει και διακριτική στο παιδί που έχει βρει.
Ένα παιδί μπορεί να χρειάζεται να δει ή να ακούσει πολλές φορές κάτι, μέχρι να το κάνει σωστά. Μην κουράζεστε να το επαναλαμβάνετε. Το να είστε πάντα διαθέσιμοι, αλλά όχι επεμβατικοί αποτελεί τέχνη που πρέπει να κατακτήσετε.
10. Πάντα να φέρεστε στο παιδί σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να του προσφέρετε τον καλύτερό σας εαυτό.
Τα παιδιά που εισπράττουν σεβασμό, θα μάθουν να σέβονται και τους άλλους. Εξάλλου, τα παιδιά έχουν την δύναμη να «βγάζουν» τον καλύτερο εαυτό των γονιών.