Ο φόβος είναι ένα πολύ γνώριμο συναίσθημα για όλους μας το οποίο εμφανίζεται όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις που νιώθουμε να απειλούμαστε. Το συναίσθημα του φόβου σας λοιπόν, είναι πολύ σύντονο με το κοινωνικοπολιτικοοικονομικό πλαίσιο στο οποίο βρισκόμαστε. Ζούμε καταστάσεις στην καθημερινότητα μας που κινητοποιούν αυτό το αίσθημα της απειλής. Όπου και αν σταθούμε τις τελευταίες μέρες, όπου και αν κοιτάξουμε, ό,τι και αν ακούσουμε κινητοποιεί αυτή την αντίληψη της απειλής, ότι κινδυνεύουμε, ότι η ζωή μας, η καθημερινότητα μας αλλάζει προς το χειρότερο (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή προς την ολοκληρωτική καταστροφή.
Η απειλή λοιπόν στις παρούσες κοινωνικοιοικονομικές συνθήκες δεν είναι ανύπαρκτη αλλά πραγματική. Οι ζωές μας θα αλλάξουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, η αβεβαιότητα θα μας συντροφεύει. Ο φόβος μας λοιπόν είναι αναπόφευκτο να υπάρχει αλλά ο φόβος που θα έχει ο καθένας από μας θα είναι ανάλογος της απειλής που ο καθένας μας θα αντιλαμβάνεται στις συγκεκριμένες συνθήκες. Όσο περισσότερο απειλητικό δηλαδή κάποιος βλέπει το πλαίσιο στο οποίο βρισκόμαστε, όσο περισσότερο θεωρεί ότι κινδυνεύει τόσο ο ίδιος όσο και οι οικείοι του από αυτό, όσο περισσότερο βλέπει ή φαντάζεται απειλητικό το μέλλον του τόσο περισσότερο θα αυξάνεται ο φόβος.
Ακόμη, νέες απειλές στη ζωή μας μπορεί με πολλούς τρόπους να ενεργοποιήσουν παλιά τραύματα, παλιές απειλητικές, τραυματικές εμπειρίες όπου και εκεί είχαμε βιώσει κίνδυνο, αβεβαιότητα, απειλή. Το σημερινό γεγονός μπορεί να μην έχει καμία σχέση με το παλιό αλλά να έχει ως κοινή συνισταμένη την απειλή, τον κίνδυνο. Σε μια τέτοια περίπτωση ο φόβος πολλαπλασιάζεται, το άτομο επανατραυματίζεται.
Ακόμη, όταν ο φόβος αυξάνεται μπορεί να υπάρχουν και έντονα σωματικά συμπτώματα όπως ναυτία, πόνος στο στομάχι, θολή όραση, εφίδρωση, αλλαγή της αναπνοής. Μπορεί να υπάρχουν ακόμη δυσκολία στον ύπνο, μείωση της όρεξης, κλείσιμο στον εαυτό, ευερεθιστότητα κτλ. Αυτό που θα σας πρότεινα θα ήταν, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό για σας, να εντάξετε στην καθημερινότητα σας και επαφή με πράγματα που σας δημιουργούν ασφάλεια, ηρεμία όπως μια βόλτα στη θάλασσα ή στο κοντινό πάρκο για παράδειγμα, μια κουβέντα με κάποιον για κάτι που σας δίνει χαρά και ικανοποίηση, μια αγκαλιά με ανθρώπους που σας δημιουργούν ασφάλεια. Τέλος, μειώστε την επαφή με εικόνες που μπορεί να είναι τραυματικές ή να σας επανατραυματίζουν όπως αυτές της τηλεόρασης, των ενημερωτικών εκπομπών. Η ενημέρωση μας μπορεί να γίνει και χωρίς να είμαστε επί 24ώρο μπροστά στην τηλεόραση.
Περισσότερα θέματα για την ψυχολογία εδώ.