Το τελευταίο κουδούνι της ημέρας χτυπά και οι πόρτες ανοίγουν. Στην τάξη γίνεται έκρηξη από φωνές και φασαρία. Τα παιδιά συνωστίζονται στους διαδρόμους και βιάζονται για να επιστρέψουν στο σπίτι. Ξαφνικά βγαίνουν έξω από το σχολείο, και νιώθουν πως μετά από αυτή την κουραστική μέρα…, επιτέλους η ώρα της ελευθερίας έφτασε! Αλλά έχουν ξεχάσει ένα πράγμα, – τουλάχιστον προς το παρόν: Οι τσάντες τους είναι βαριές για έναν λόγο. Υπάρχουν μέσα μαθηματικά με ασκήσεις και προβλήματα, εκθέσεις με μπόλικο γράψιμο, και μια σελίδα Ιστορία, στην καλύτερη περίπτωση. Με λίγα λόγια, έχουν δουλειά να κάνουν. Όμως, αν και μπορεί τα καθήκοντα να είναι τα τελευταία που θέλει να κάνει ένας μαθητής μετά το σχολείο, ο χρόνος που αφιερώνει το παιδί για να διαβάσει, δεν πρέπει να είναι μια ακόμη αγγαρεία, ή ακόμη χειρότερα μια μάχη. Ο Δρ. Harris Cooper, καθηγητής ψυχολογίας και διευθυντής του Προγράμματος στην Εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο Duke, έχει ερευνήσει για παραπάνω από δύο δεκαετίες τα θέματα που αφορούν τα καθήκοντα και τη μελέτη των παιδιών.Ο Cooper προτείνει στους γονείς τα εξής:
Σκεφτείτε τον εαυτό σαν έναν διευθυντή σκηνής: παρέχοντας ένα καλά φωτισμένο χώρο, καθιερώνοντας έναν συγκεκριμένο χώρο και συγκεκριμένη ώρα για διάβασμα, και όλα τα απαραίτητα υλικά που θα χρειαστούν για τη μελέτη (μολύβι, λεξικό, τετράδιο) να είναι έτοιμα και διαθέσιμα εκ των προτέρων.
Δώστε κίνητρα. Η ώρα της μελέτης είναι μια καλή ευκαιρία να πείτε στο παιδί σας πόσο σημαντικό είναι το σχολείο. Να είστε θετικοί με το διάβασμα και τα καθήκοντα. Η στάση που κρατάτε για το σχολείο, θα είναι και η στάση που θα αποκτήσει το παιδί σας.
Λειτουργήστε ως πρότυπο. Την ώρα που θα καθίσει το παιδί να διαβάσει μη παρακολουθείτε τηλεόραση. Αντίθετα, ο γονιός μπορεί να λειτουργήσει ως καλό πρότυπο. Για παράδειγμα, την ώρα που το παιδί ξεκινάει να διαβάσει Ιστορία ο γονιός θα μπορούσε να πει «Ας κλείσουμε την τηλεόραση γιατί θέλω και εγώ να διαβάσω» και εκείνη την ώρα μπορεί να πάρει το λογοτεχνικό του βιβλιο, την εφημερίδα ή ένα άρθρο που τον ενδιαφέρει. Αν το παιδί έχει να κάνει τις ασκήσεις των μαθηματικών ο γονιός θα μπορούσε να πει «Τώρα που θα μελετήσεις Μαθηματικά, είναι μια καλή ευκαιρία να υπολογίσω και εγώ τους λογαριασμούς και τα έξοδα του σπιτιού». Με αυτό τον τρόπο θα βοηθήστε το παιδί σας να δει ότι οι δεξιότητες που μαθαίνει στο σχολείο σχετίζονται με τα πράγματα που κάνουμε ως ενήλικες. Τα παιδιά μαθαίνουν, λειτουργούν και συμπεριφέρονται μέσω της μίμησης. Θα εκπλαγείτε επομένως με το πόσο μπορείτε να επηρεάσετε τις συνήθειες και τις συμπεριφορές του παιδιού σας λειτουργώντας ως θετικό παράδειγμα.
Παρέχετε βοήθεια και στήριξη. Όταν το παιδί ξεκινήσει το διάβασμα ξεκαθαρίστε του ότι είστε διαθέσιμος σε περίπτωση που χρειαστεί τη βοήθειά σας. Κατά την ώρα του διαβάσματος μπορείτε να του κάνετε ερωτήσεις για να του εκφράσετε το ενδιαφέρον σας και τη διαθεσιμότητά σας. Προσέξτε όμως, αν το παιδί ζητήσει τη βοήθειά σας, αρχικά περιοριορίστε τις παρατηρήσεις σας στη μορφή προτάσεων και καθοδηγήσεων πριν επέμβετε σε αυτό που κάνει. «Τι νομίζεις ότι θα γινόταν αν … Σκέφτηκες να …. Βρήκα ότι είναι πολύ βοηθητικό να ». Αν το παιδί ζητάει τη βοήθειά σας με σκοπό να επισύρει την άτοπη προσοχή ή να αποφύγει να σκεφτεί ή να εργαστεί ανεξάρτητα, πείτε του ότι έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους.
Λειτουργήστε ως μέντορας. Όταν ο δάσκαλος ζητάει τα καθήκοντα να γίνουν με βοήθεια, το κάνουμε. Αν η μελέτη όμως έχει ως στόχο να δουλέψει το παιδί ανεξάρτητα, μείνετε μακριά. Τα καθήκοντα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες χρήσιμες για τη μετέπειτα ζωή τους. Η υπερβολική εμπλοκή στα καθήκοντα του παιδιού μπορεί να αποβεί αρνητική για το παιδί. Στην περίπτωση των μαθησιακών δυσκολιών, τα παιδιά χρειάζονται επιπλέον βοήθεια, στήριξη και καθοδήγηση για τα μαθήματα του σχολείου, είτε από τους ίδιους τους γονείς είτε από κάποιον ειδικό, εώς ότου το παιδί καταφέρει να αναπτύξει δεξιότητες που θα του επιτρέψουν να δουλέψει ανεξάρτητα.
Περισσότερες εκπαιδευτικές συμβουλές εδώ.