Τα σχολεία άνοιξαν. Κάποια παιδιά θα αποχωριστούν για πρώτη φορά τους γονείς τους και κάποια άλλα θα συνεχίσουν στην δεύτερη ή τρίτη και ούτω καθεξής χρονιά. Μερικά από αυτά όμως το ότι αρχίζουν ξανά τα σχολεία είναι «οδυνηρό». Κλαίνε και αρνούνται κατηγορηματικά να πάνε στο σχολείο κάτι που αυτή την εποχή ειδικά και μετά τις καλοκαιρινές διακοπές είναι αναμενόμενο. Τι πρέπει να κάνετε όμως σαν γονείς;
Αρχικά οι γονείς θα πρέπει να αναγνωρίσουν το άγχος του παιδιού και να μην του μεταδώσουν το δικό του άγχος, γιατί «το άγχος γεννάει άγχος»! Όταν το παιδί αρχίσει να κλαίει ή να επιμένει με μια ακατανόητη δυσφορία ότι δεν θέλει να πάει στο σχολείο, θα πρέπει οι γονείς να μην υποκύπτουν. Αν πείτε «εντάξει ας μην πας σήμερα», θα έχει περάσει το δικό του και η επόμενη μέρα θα είναι δυσκολότερη. Πηγαίνετε στο σχολείο και σε συνεργασία πάντα με την δασκάλα βρίσκετε μια μέση λύση για το πώς θα το διαχειριστείτε.
Σαν γονείς θα πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό όταν έχει περάσει ένα δοκιμαστικό διάστημα μερικών μηνών (περίπου μέχρι τα Χριστούγεννα) που μπορεί να δείξει, αν το παιδί μπορεί να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον ή όχι. Αν σ' αυτό το διάστημα, το κλάμα συνεχίσει να είναι έντονο και παρατηρηθούν, είτε από τον εκπαιδευτικό είτε από τους γονείς, συμπεριφορές, όπως να πέφτει εύκολα, να δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, να θυμηθεί ιστορίες, να κάνει φασαρία ή να μιλά ελάχιστα, να αποφεύγει τα άλλα παιδιά, να είναι αρκετά επιθετικό, και να κλαίει πολύ και με το παραμικρό, τότε θα είναι σημαντική η συμβολή ενός παιδοψυχολόγου για μια ολόπλευρη διερεύνηση, καθώς μπορεί το κλάμα να είναι -ίσως- η επιφάνεια μιας βαθύτερης δυσκολίας.
Περισσότερες συμβουλές εδώ.