1. Μιλήστε με το παιδί σας για το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Μπορεί να βοηθήσετε να αλλάξουν κάποιες ιδέες που ίσως έχει το παιδί σας ότι «όλοι πίνουν, καπνίζουν, παίρνουν ναρκωτικά».
2. Μάθετε να ακούτε τα παιδιά σας.
Το πιο πιθανό είναι το παιδί να μιλήσει μαζί σας όταν είναι σίγουρο ότι το ακούτε με προσοχή, όταν του δείχνετε με in στάση και τη συμπεριφορά σας ότι ακούτε πραγματικά αυτά που έχει να σας πει.
3. Βοηθήστε το παιδί σας να νιώθει καλά με τον εαυτό του.
Το παιδί σας θα νιώθει καλά όταν επαινείτε τις προσπάθειες και τις επιτυχίες του και όταν επικρίνετε κάποια συγκεκριμένη αρνητική ενέργεια ή συμπεριφορά χωρίς να απορρίπτετε το ίδιο.
4. Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει αξίες.
Ένα ισχυρό σύστημα αξιών μπορεί να δώσει στο παιδί σας τη δύναμη να λέει «όχι» αντί να παρασύρεται από «φίλους και παρέες».
5. Να είστε ένα θετικό πρότυπο, ένα καλό παράδειγμα.
Οι δικές σας συνήθειες και στάσεις μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο Βαθμό τις ιδέες του παιδιού σας για το αλκοόλ, τον καπνό, τα ναρκωτικά.
6. Βοηθήστε το παιδί σας να αντιμετωπίσει τις πιέσεις «των φίλων».
Ένα παιδί που έχει μάθει να λέει πάντα «ναι», για να μην δυσαρεστεί τους άλλους, μπορεί να χρειάζεται «την ενθάρρυνσή σας», για να αντισταθεί στις πιέσεις.
7. Δημιουργήστε τους κανόνες της οικογένειας.
Βοηθά πολύ να δημιουργήσετε στην οικογένειά σας σαφείς κανόνες που απαγορεύουν στο παιδί σας να κάνει χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών και καπνού. Βοηθά επίσης πολύ να συμφωνήσετε από πριν με το παιδί σας ποια θα είναι η τιμωρία του, αν παραβεί τους κανόνες αυτούς.
8. Ενθαρρύνετε τις θετικές δραστηριότητες του παιδιού σας.
Οι εκπαιδευτικές, αθλητικές, καλλιτεχνικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές, σχολικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες μπορούν να αποτρέψουν το παιδί σας από τη χρήση αλκοόλ, καπνού, ναρκωτικών και να δώσουν νόημα στη ζωή του.
9. Ενωθείτε με άλλους γονείς.
Συζητήστε, αναλάβετε πρωτοβουλία, δημιουργήστε ή ενταχθείτε σε υποστηρικτικές ομάδες που θα ενισχύσουν τη στάση σας στο σπίτι.
10. Μάθετε τι να κάνετε, αν υποψιαστείτε ότι υπάρχει πρόβλημα.
Ζητήστε Βοήθεια. Απευθυνθείτε στους εξειδικευμένους φορείς. Αν, από την άλλη, είστε απόλυτα σίγουροι ότι το παιδί σας κάνει χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, τότε θα χρειαστείτε οπωσδήποτε βοήθεια. Μην επιλέξετε να συζητήσετε το πρόβλημα με φίλους ή συγγενείς, ούτε με το σχολείο, γιατί θα έρθετε σε ακόμα πιο δύσκολη θέση, αφού κανείς εκτός από τον ειδικό δεν ξέρει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε.
Και, βέβαια, μην διανοηθείτε να καταγγείλετε το παιδί σας στην αστυνομία. Τέτοιου είδους αντίδραση δεν θα λύσει τα προσωπικά προβλήματα που κρύβονται πίσω από τη χρήση, ενώ ταυτόχρονα θα διαρρήξει όποια σχέση εμπιστοσύνης έχετε μαζί του.
Πέραν του ότι μια καταγγελία στην αστυνομία θα έχει σοβαρές συνέπειες για το μέλλον του, η αστυνομία δεν είναι αυτή που μπορεί να αναλάβει την παραπομπή του παιδιού σας σε θεραπευτικό πλαίσιο.
Είναι πολύ πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό, τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας, να απευθυνθείτε στους εξειδικευμένους συμβουλευτικούς σταθμούς. Εκεί, μέσα σε κλίμα εμπιστοσύνης και εχεμύθειας, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να μοιραστεί τις επιθυμίες και τους φόβους του και να Βοηθηθεί από εξειδικευμένο προσωπικό.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις υπάρχουσες υπηρεσίες συμβουλευτικής και θεραπείας, απευθυνθείτε στην Τηλεφωνική Γραμμή SOS του ΟΚΑΝΑ 1031 και τηγραμμή βοήθειας του ΚΕΘΕΑ 1145
Είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσουν οι έφηβοι μεγαλύτερη συνείδηση των κινδύνων που ελλοχεύουν από τη χρήση των εξαρτησιογόνων ουσιών. Ακόμη πιο ουσιαστικό από την αντιμετώπιση είναι το θέμα της έγκαιρης πρόληψης της ουσιοεξάρτησης.
Πηγή: Εφηβεία οδηγός επιβίωσης εκδ. Καθημερινή
————————————————————————————————————————————
Από το ΚΕΘΕΑ: Πώς μπορεί η οικογένεια να βοηθήσει στην πρόληψη;
Η πρόληψη ξεκινάει πρώτα από τους ίδιους τους γονείς. Αφορά το κατά πόσο ο κάθε γονιός φροντίζει τον εαυτό του, τις δικές του ανάγκες και σχέσεις, την προσωπική του εξέλιξη. Ο γονιός είναι πρότυπο και έμπνευση ζωής για το παιδί.
Η ικανοποίηση που αντλούν οι γονείς από τη ζωή τους, από τις σχέσεις τους, τη δουλειά τους είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που τους δίνει δύναμη να μεγαλώσουν παιδιά αυτόνομα, με αυτοπεποίθηση και εκτίμηση για τον εαυτό τους.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να είναι κάποιος γονιός. Λέγεται ότι είναι τέχνη. Είναι ένας ρόλος που απαιτεί συναίσθημα, γνώση, ενέργεια, χιούμορ, υπομονή, κατανόηση, θετική διάθεση. Ο γονιός έχει να διαμορφώσει ένα κλίμα στην οικογένεια, μέσα στο οποίο το παιδί θα μάθει να αγαπάει, να σέβεται, να συνεργάζεται, να κρίνει, να χάνει, να επιλέγει, να ψάχνει, να επικοινωνεί. Παράλληλα, πασχίζει να συνδυάσει την ανάγκη του παιδιού για προστασία με τη δυνατότητα παροχής ευκαιριών προς το παιδί που θα του επιτρέψουν να ενηλικιωθεί.
Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην οικογένεια τα οποία είναι δυνατόν να βάλουν τις προϋποθέσεις για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού και να λειτουργήσουν προστατευτικά:
- Η θετική, ζεστή σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών προσφέρει προστασία και αίσθηση ασφάλειας ακόμα κι όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα μέσα στην οικογένεια. Προσδίδει ταυτότητα και τονίζει την ύπαρξη του «εμείς».
- Η ανοιχτή και άμεση επικοινωνία μέσα στην οικογένεια, και ιδιαίτερα μεταξύ γονέων και παιδιών, επιτρέπει την επίλυση προβλημάτων, το μοίρασμα προσωπικών αγωνιών, την ψυχολογική στήριξη, την αντιμετώπιση του άγχους.
- Οι ρεαλιστικές προσδοκίες των γονέων για τα παιδιά τους, όχι παράλογες αλλά ούτε χαμηλές, και η θετική στάση των γονέων απέναντι στις ικανότητες των παιδιών ενισχύουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή τους. Παράλληλα, επιτρέπουν στο παιδί να θέτει ρεαλιστικούς στόχους για τη ζωή του.
- Η ανάληψη μικρών ευθυνών και η οριοθέτηση δημιουργεί σταδιακά στα παιδιά την αίσθηση ότι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και είναι χρήσιμα. Οι σταθεροί και συνεπείς κανόνες είναι σημαντικοί και δίνουν πλαίσιο στη ζωή. Για τα παιδιά οι κανόνες θέτουν ασφαλή όρια, για να μάθουν να ζουν με τους άλλους. Στην πραγματικότητα τα ίδια τα παιδιά, παρότι συχνά αντιδρούν, θέλουν τους κανόνες γιατί τους δίνουν την αίσθηση ασφάλειας και ανακούφισης.
- Η επαφή των γονέων με το σχολείο, η συμμετοχή και το ενδιαφέρον τους για τη βελτίωσή του, η επικοινωνία με τους ανθρώπους ενός χώρου που έχει έναν πολύ σπουδαίο ρόλο όχι μόνο να μεταφέρει γνώσεις στα παιδιά αλλά να τα εκπαιδεύσει σε κοινωνικές και προσωπικές δεξιότητες, είναι επίσης σημαντικά για την εξέλιξη των παιδιών.
Οι γονείς είναι αγγελιοφόροι μηνυμάτων για τα παιδιά τους. Η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τη ζωή με θετικό τρόπο, η αποχή των ίδιων από τη χρήση ουσιών, η διαχείριση δύσκολων καταστάσεων με λειτουργικό τρόπο, καθιστά τους ίδιους πολύ ισχυρά θετικά πρότυπα.
Περισσότερες συμβουλές εδώ.