ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ΟΡΙΣΜΟΣ
Ο όρος αθλητισμός γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1894. Τότε δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Ακρόπολις», προκειμένου να περιγραφεί η δραστηριότητα των αθλητών, η ενασχόληση με τα αθλήματα, και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από την εφημερίδα «Άστυ» . Εκείνος, όμως, που την καθιέρωσε ήταν ο Δημήτριος Βικέλας, στις 7 Μαΐου του 1895. Ωστόσο, αν η λέξη αθλητισμός έχει ηλικία μόλις 110 ετών, ο αθλητής είναι αρχαιότερος. Αυτός προέρχεται από το ρήμα ἀθλέω-ῶ, που πολλοί το ετυμολογούν από το όνομα του Αεθλίου, του γιου της Πρωτογένειας και του Δία. Γενικότερα αθλητισμός ονομάζεται το σύνολο των προσπαθειών που καταβάλλει ο άνθρωπος και των ασκήσεων που εκτελεί με σκοπό τη βελτίωση της σωματικής του κατάστασης και τη δημιουργία επιδόσεων.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ
Ψυχοσωματικός τομέας :
Ο αθλητισμός αναζωογονεί το σώμα και διασφαλίζει την υγεία του ατόμου. Εξασκεί τις σωματικές δυνάμεις και εξασφαλίζει ευεξία και καλή φυσική κατάσταση.
Εξασφαλίζει αρμονική σωματική διάπλαση και παράλληλα εκλεπτύνει την ψυχή. Το όμορφο σώμα σχετίζεται με τη διαύγεια της σκέψης.
Προφυλάσσει το νέο από επιβλαβείς συνήθειες (π.χ. κάπνισμα, αλκοόλ) και από ανούσιες μορφές διασκέδασης.
Καλλιεργεί ψυχικές αρετές, όπως η αγωνιστικότητα, η υπομονή, η επιμονή και η αυτοσυγκράτηση. Διαπλάθει το ήθος και εξευγενίζει την ψυχή του ατόμου με τις αξίες της αγωνιστικότητας, της φιλοπονίας και της ευγενούς άμιλλας.
Η κατάκτηση των στόχων του γεμίζει το άτομο με ψυχική ικανοποίηση, τονώνει την αυτοπεποίθησή του , οπλίζει με θάρρος και ελπίδα την ψυχή του και ισχυροποιεί τη θέλησή του
Ο αθλητής ζει έντονα την εναλλαγή των συναισθημάτων, από τη χαρά της νίκης στη θλίψη της ήττας και αντίστροφα. Έτσι, ωριμάζει ψυχολογικά και μαθαίνει να αντιμετωπίζει με ψυχραιμία την ήττα.
Ο αθλητισμός κινητοποιεί το ψυχικό απόθεμα της ενεργητικότητας και αφυπνίζει τις λανθάνουσες ψυχικές δυνάμεις του ανθρώπου, γεμίζοντάς τον με κέφι και όρεξη για τη ζωή.
Προβάλλει πρότυπα ζωής και παρέχει διεξόδους εκτόνωσης στο σύγχρονο άνθρωπο, αφού του επιτρέπει να εκφορτίζει δημιουργικά την περίσσια ενέργειά του, ενώ αποτελεί ψυχαγωγία και δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του. Καλλιεργεί το πνεύμα, την κρίση, την αντίληψη και τη φαντασία.
Πνευματικός τομέας :
Ο αθλητισμός καλλιεργεί τη δημιουργικότητα, την πρωτοβουλία, την αυτοσυγκέντρωση και ενισχύει την κρίση και την παρατηρητικότητα. Ο αθλητής έχει επίγνωση των αδυναμιών του και έτσι κατακτά την αυτογνωσία του.
Εφοδιάζει με στρατηγική και μεθοδικότητα.
Παρακινεί σε προβληματισμό κι εναντιώνεται σε κάθε λογής δογματισμούς, φανατισμούς και προκαταλήψεις. Η πνευματική απελευθέρωση που συντελείται προετοιμάζει πνευματικά υγιείς πολίτες.
Οι πνευματικές λειτουργίες, αντίληψη, φαντασία, οξυδέρκεια, κρίση, ορθολογισμός, οξύνονται και καλλιεργείται το αγωνιστικό πνεύμα.
Ηθικός τομέας :
Εθίζει το άτομο στην τίμια διεκδίκηση της νίκης, με την αποφυγή των αθέμιτων μέσων για την επικράτησή του και συνεπώς προάγει την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.
Καλλιεργεί την ατομική συνείδηση και τη συναίσθηση του χρέους, επιβραβεύει τη συνέπεια και την εργατικότητα.
Ηθικοποιεί το άτομο, διότι προβάλλει αρετές, όπως την ευγένεια, την ταπεινότητα, την άμιλλα, το σεβασμό του αντιπάλου, την αξιοπρεπή αποδοχή της ήττας. Μαθαίνει δηλαδή στον άνθρωπο να διατηρεί την αξιοπρέπειά του.
Βοηθά το άτομο να κατακτήσει την αυτογνωσία και κατ’ επέκταση την ετερογνωσία. Συμμετέχοντας στο παιχνίδι, εξασκείται στον αυτοέλεγχο, που αποτελεί κατά βάθος μύηση στο μέτρο.
Κοινωνικός τομέας :
Ο αθλητισμός διαμορφώνει κοινωνική συνείδηση στο άτομο , δηλαδή καλλιεργεί τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, ενώ αμβλύνει τη μοναξιά, την εσωστρέφεια και απομακρύνει το ενδεχόμενο της περιθωριοποίησης.
Μαθαίνει το άτομο να προσαρμόζεται στην έννοια της ομάδας, να ξεπερνά τον εγωισμό του και να σέβεται τους γύρω του.
Ο συναγωνισμός προάγει τη συμπάθεια και την κατανόηση για το συναθλητή, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη φιλικών δεσμών και κατ’ επέκταση την αρμονική συμβίωση στα πλαίσια της ομάδας.
Ο αθλητισμός καθιστά το άτομο ικανό να πειθαρχήσει στους κανόνες του παιχνιδιού και κατ’ επέκταση το βοηθά να αντισταθεί στην αυθαιρεσία και στην ανυπακοή, συναισθανόμενο την ευθύνη του και τις υποχρεώσεις, που έχει απέναντι στο κράτος.
Εθνικός και διεθνιστικός τομέας :
Ο αθλητισμός συμβάλλει στην επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών και υπηρετεί τον αγώνα για την ειρήνη, τη συνεργασία και τη συναδέλφωση.
Αποτελεί μέσο για την καλλιέργεια των εθνικών αξιών, αλλά και μέσο διεκδίκησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Οι αθλητικοί αγώνες, όταν μάλιστα συνοδεύονται από νίκες, ενισχύουν το εθνικό φρόνημα και συμβάλλουν στη γενικότερη ανάπτυξη και την εθνική ευημερία.
Ο αθλητισμός συσφίγγει τις διεθνείς σχέσεις και προωθεί τον υγιή παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Μέσω του αθλητισμού αίρονται οι κοινωνικές διακρίσεις και καταπολεμούνται οι ρατσιστικές τάσεις.
Οι επιτυχίες των αθλητών μιας χώρας την προβάλλουν στο εξωτερικό.
Πολιτικός τομέας : Ο αθλητισμός αποτελεί παράγοντα εδραίωση της δημοκρατίας, αφού ενδυναμώνει τις αρετές της ισότητας και της αξιοκρατίας, σε βάρος των ευνοιοκρατικών φαινομένων, του πελατειακού συστήματος, του καθεστώτος παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γενικότερα: ο αθλητισμός συμβάλλει εποικοδομητικά στη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας, αφού καλλιεργεί τις πνευματικές, κοινωνικές, ηθικές αρετές του ατόμου.
ΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ
Ορισμός: Το σύνολο των αρχών και των αξιών με τις οποίες ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός εμπλούτισε τον αθλητισμό, προάγοντάς τον σε μέσο εξάσκησης του σώματος, καλλιέργειας του πνεύματος, εξευγενισμού της ψυχής και σύσφιξης των ανθρώπινων σχέσεων.
Αρχές
α) ευγενής άμιλλα ( ευ αγωνίζεσθαι)
β) ισότητα
γ) αλληλεγγύη
δ) συναδέλφωση και ειρήνη
ε) επιδίωξη όχι τόσο υλικών αλλά πρωτίστως ηθικών και ψυχικών απολαβών
ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ
Σήμερα μέσω του αθλητισμού προωθείται η εμπορευματοποίηση και ο καταναλωτισμός: Οικονομικοί παράγοντες εμφανίζονται ως χορηγοί, ταύτιση του θεάματος με τη διαφήμιση προϊόντων, βιομηχανοποίηση με σημαίες-σύμβολα, μετατροπή των αθλητικών σωματείων σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, εξαγορά συνειδήσεων, δωροδοκίες αθλητών ή αθλητικών παραγόντων.
Υποταγή των αθλητών ή παραγόντων του αθλητισμού σε άκρατο υλισμό: Αγοραπωλησίες αθλητών, αλλά και αναμείξεις στελεχών του αθλητισμού σε απάτες, υπεξαιρέσεις, ύποπτες διαιτησίες, προκαθορισμένα αποτελέσματα (ειδικά στο ποδόσφαιρο), νομιμοποίηση παράνομων κερδών μέσω του αθλητισμού, οι Ολυμπιακοί αγώνες αφορμή πλουτισμού και οικονομικής εκμετάλλευσης.
Χρήση αναβολικών ουσιών (doping) : Πρόκειται για φαρμακοδιέγερση, που προκαλεί προσωρινή σωματική ρώμη, αλλά κλονίζει την υγεία βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, χάριν της δόξας, του χρήματος και της προβολής ο αθλητής διακυβεύει ακόμα και την υγεία ή την ίδια του τη ζωή.
Σκοπός γίνεται συχνά η χλιδή, η πολυτέλεια και η προσφορά εντυπωσιακού θεάματος: Ο υπερτονισμός του θεάματος συντελεί στον αποπροσανατολισμό των πολιτών από τα ζητήματα της καθημερινότητας και στην αδιαφορία τους έναντι των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων (ανεργία, φτώχεια). Έτσι, λειτουργεί ως μέσο εκτόνωσης από τα αρνητικά, πιεστικά συναισθήματα, που προκαλούν τα σύγχρονα προβλήματα, με αποτέλεσμα τα συχνά φαινόμενα χουλιγκανισμού. Ο αθλητισμός στην ουσία μεταμορφώνεται σε χώρο εκτόνωσης, διασκέδασης, παθητικής κι όχι γνήσιας ψυχαγωγίας. Οι φίλαθλοι γίνονται οπαδοί.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει εκτοπισθεί από τον επαγγελματικό, αφού οι αθλητές ενδιαφέρονται και αγωνίζονται μόνο για τη νίκη με κάθε μέσο(πρωταθλητισμός) και όχι για την συμμετοχή. Έτσι, ο αθλητισμός θεωρείται μέσο επίδειξης και ισχύος, η άμιλλα μεταστρέφεται σε αθέμιτο ανταγωνισμό και από την υπερπροσπάθεια επέρχεται σωματική και ψυχική εξόντωση του αθλητή. Συνεπώς, η νίκη γίνεται αυτοσκοπός και το άτομο φτάνει στην ηθική εξαχρείωση, για να την κατακτήσει. Έτσι, αδιαφορεί για τη μορφωτική και κοινωνική του εξέλιξη, διαμορφώνει μονόπλευρα την προσωπικότητά του και δημιουργεί λαθεμένα πρότυπα για τη νεολαία.
Ο αθλητισμός χρησιμοποιείται ως μέσο πολιτικής πίεσης, προπαγάνδας καθεστώτων ή υπόκειται σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα (π.χ. διεξαγωγή Ολυμπιακών αγώνων σε ισχυρά οικονομικές χώρες, όπως το Λονδίνο, έλεγχος αθλητισμού για ψηφοθηρικούς λόγους, εθνική προπαγάνδα). Η ανάμειξη όμως, της πολιτικής στο χώρο του αθλητισμού συνδέεται και με την απειλή της τρομοκρατίας (π.χ. δολοφονία των ισραηλινών αθλητών και συνοδών στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου, 1972) ή με περιπτώσεις μποϊκοτάζ-αντιποίνων (π.χ. η αποχή 30 χωρών από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας, ως διαμαρτυρία κατά της σοβιετικής εισβολής στο Αφγανιστάν, το 1979).
Ο αθλητισμός χρησιμοποιείται από καθεστώτα απολυταρχικά, είτε για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, είτε για να καλλιεργηθούν ρατσιστικές διαθέσεις π.χ. Στην Ολυμπιάδα του 1936 στο Βερολίνο, η αθλητική ομάδα της Γερμανίας προετοιμάστηκε σκοπίμως από το Γ΄ Ράιχ, για να αποδειχθεί η γερμανική φυλή είναι η καλύτερη.
Ο αθλητικός τύπος καλλιεργεί την ομαδοποίηση και το φανατισμό, με αποτέλεσμα τα γνωστάφαινόμενα βίας, τις βαρβαρότητες, τους βανδαλισμούς, το χουλιγκανισμό, την εξυπηρέτηση εθνικών σκοπιμοτήτων. Έτσι, γεννιέται ένα άγριο πρόσωπο εθνικισμού, που δεν προάγει το διεθνοποίηση και τη συναδέλφωση των λαών.
Ο αθλητής ταυτίζεται με είδωλο και η καθημερινότητά του με πρότυπο ζωής. Τα Μ.Μ.Ε. κατασκευάζουν αθλητικά ινδάλματα και παρασύρουν τη νεολαία στην αρχή της «ήσσονος» προσπάθειας και στον εύκολο πλουτισμό, που υπόσχονται τα υπέρογκα ποσά των μεταγραφών των αθλητών.
Τοπικιστικά συμφέροντα και ενίσχυση των ομάδων του κέντρου σε βάρος περιφερειακών αθλητικών οργανώσεων.
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ
Η ακραία ανάπτυξη του υλικού ευδαιμονισμού και κατ’ επέκταση το καταναλωτικό πνεύμα, ενισχυμένο από τη διαφήμιση, μετέτρεψε τον αθλητισμό σε πηγή πλουτισμού.
Είσοδος των πολυεθνικών στον αθλητικό χώρο, με αποτέλεσμα τη βίωση στυγνού επαγγελματισμού, αντί του αγνού ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ο παραγοντισμός, τα προσωπικά οφέλη και οι σκοπιμότητες αλλοίωσαν την αθλητική ιδέα.
Κρίση των αξιών και των ηθών, έλλειψη προτύπων, με συνέπεια την οπαδοποίηση του φιλάθλου, τη σύγχυση μέσων και σκοπών.
Η ιδεολογική κρίση και η σύγχυση, σε συνδυασμό με το ατομικιστικό και ωφελιμιστικό πνεύμα προκάλεσαν εγωισμό, ματαιοδοξία, απληστία και ανευθυνότητα.
Η δυσλειτουργία των φορέων αγωγής (οικογένεια, σχολείο): Αξιοσημείωτο είναι ότι το σχολείο δε διαδραματίζει σωστά τον παιδαγωγικό του ρόλο, γιατί εκεί παρέχεται χρησιμοθηρική γνώση, απουσιάζει η αθλητική παιδεία και θριαμβεύει ο τεχνοκρατισμός.
Η απάθεια του σύγχρονου πολίτη είναι χαρακτηριστική απέναντι στα φαινόμενα εκφυλισμού της αθλητικής ιδέας. Ο αστικός τρόπος ζωής αμβλύνει το ενδιαφέρον για οτιδήποτε βρίσκεται έξω από τον μικρόκοσμο του ατόμου.
Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται λόγω της δυσλειτουργία της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας. Έτσι μένουν ατιμώρητα περιστατικά βίας και διαφθοράς στον αθλητικό χώρο.
Η απουσία ενιαίας νομοθεσίας για την αντιμετώπιση του ντόπινγκ, με αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση των αθλητών και τη δυσπιστία της κοινής γνώμης.
Ο λαθεμένος τρόπος προβολής του αθλητισμού από τα Μ.Μ.Ε. και η αρνητική επίδρασή τους στα προβλήματα του αθλητισμού: παραπληροφορούν, φανατίζουν και δρουν εμπρηστικά.
Η ανεργία και τα σύγχρονα οικονομικά προβλήματα προκαλούν εκτονωτική βία στα γήπεδα.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ.
Άτομο
Πρόταξη του κοινωνικού συμφέροντος και προώθηση των κοινωνικών αρετών(διάλογος), ανάπτυξη του ανθρωπισμού, της ανιδιοτέλειας και της κοινωνικής ευθύνης.
Καλλιέργεια ηθικών αξιών και ψυχικών αρετών (πειθαρχία, σεβασμός), επιδίωξη της πνευματικής καλλιέργειας, απόρριψη της κερδοσκοπίας.
Ενδυνάμωση της ανθρωπιστικής και αθλητικής παιδείας, ώστε να υπηρετούμε τις αξίες του αθλητισμού και να απορρίπτουμε τα ταπεινά ένστικτα που αλλοιώνουν την αθλητική ιδέα.
Άσκηση πίεσης με αποχή από τις αθλητικές αναμετρήσεις, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς και να αναβαθμίσουν το επίπεδο του αθλητισμού.
ΦΟΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
Οικογένεια
Γαλούχηση με ηθικά πρότυπα, μετάγγιση αξιών, επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, μύηση στο φίλαθλο πνεύμα, οι γονείς πρότυπα αθλητισμού για τα παιδιά τους.
Σχολείο
Ανάπτυξη μιας ορθά προσανατολισμένης παιδείας, κυρίαρχα ανθρωπιστικής, με στόχο την πνευματική καλλιέργεια και τη μετάγγιση υψηλών αξιών και ιδανικών στους νέους.
Προώθηση της αθλητικής ιδέας μέσω της εκπαίδευσης: καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος, της άμιλλας και της αυτοπειθαρχίας.
Ίδρυση αθλητικών σχολείων, υλικοτεχνική υποδομή, αθλητικές εκδηλώσεις.
Μ.Μ.Ε.
Συμβολή στην καλλιέργεια αθλητικού πνεύματος.
Επαναπροσδιορισμός της αθλητικής δημοσιογραφίας, ενημέρωση φιλάθλων, αντικειμενικότητα, προβολή αθλητών με ήθος, καταδίκη αντιαθλητικών συμπεριφορών.
Ενίσχυση της αθλητικής ιδέας με εκπαιδευτικά προγράμματα για τη νεολαία.
Μύηση στην ιδέα του ολυμπισμού, με προβολή των αξιών που αντανακλώνται στο αθλητικό πνεύμα.
Προβολή του αληθινού νοήματος των αθλητικών αγώνων από τους πνευματικούς ταγούς.
Φορείς αθλητισμού (Αθλητές και παράγοντες)
Εξυγίανση αθλητισμού, αποδέσμευση από πολιτικά ή άλλου είδους συμφέροντα.
Αθλητές συνειδητοί, τίμιοι, υπεύθυνοι και όχι στυγνοί επαγγελματίες, που έχουν συνειδητοποιήσει ότι σημασία έχει ο αγώνας και όχι η πιθανή νίκη. Ηθική στάση και δράση, αποφυγή προκλητικών δηλώσεων.
Εξυγίανση των αθλητικών συλλόγων και ομοσπονδιών, απαλλαγή από παραγοντισμό, διοίκηση και έλεγχο από άξιους, ανιδιοτελείς ανθρώπους.
Παραδειγματική τιμωρία από τα συνδικαλιστικά όργανα για όσους προβαίνουν σε ενέργειες που προσβάλλουν το αθλητικό ιδεώδες, επιβράβευση των αθλητών για το ήθος τους.
Πολιτεία
Κατασκευή σταδίων ή αθλητικών κέντρων, ώστε να γίνει εφικτή η άθληση για όλους και ειδικά για τους νέους.
Εκσυγχρονισμός της αθλητικής νομοθεσίας, με στόχο την ισότιμη και αυστηρή επιβολή ποινών σε όλους τους υπεύθυνους για τα κρούσματα διαφθοράς, ντοπαρίσματος και βίας.
Διαφάνεια στα θεσμοθετημένα, αθλητικά όργανα και κρατική επιχορήγηση στον επαγγελματικό αθλητισμό, ώστε να «χτυπηθεί» η εμπορευματοποίηση.
Ενίσχυση τους Διεθνούς Οργανισμού Αντι-ντόπινγκ(W.A.D.A.) από τη Δ.Ο.Ε. και τις κυβερνήσεις των κρατών, για να επιτύχει το σκοπό του.
Νέοι
Οι νέοι, επειδή ακριβώς είναι ακόμη ιδεαλιστές, έχουν χρέος με το ήθος και την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους, να αντισταθούν στα φαινόμενα εκφυλισμού που πλήττουν τον αθλητισμό και να αγωνιστούν για την ανάκτηση της χαμένης του αίγλης.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Σημασία
α) προβολή του γνήσιου αθλητικού ιδεώδους
β) προώθηση αθλημάτων άγνωστων στο ευρύ κοινό
γ) επαφή των λαών και σύσφιξη των σχέσεών τους
δ) Προβολή και στήριξη της παγκόσμιας ειρήνης και αλληλεγγύης
Προβλήματα
α) κυριαρχία πνεύματος εμπορευματοποίησης και μετατροπή των αγώνων σε μέσο εξυπηρέτησης οικονομικών συμφερόντων και προβολής πολυεθνικών επιχειρήσεων
β) Αναγωγή της νίκης σε αυτοσκοπό και χρήση αθέμιτων μέσων για την επίτευξή της.
γ) Εκμετάλλευση των αγώνων για την προώθηση πολιτικών σκοπιμοτήτων
Προϋποθέσεις για την αναβάθμιση των Ολυμπιακών Αγώνων
α) απαλλαγή των αγώνων από οποιαδήποτε μορφή οικονομικής και εμπορικής εκμετάλλευσης
β) εφαρμογή αποτελεσματικών μεθόδων ελέγχου της χρήσης αναβολικών ουσιών ή άλλων αθέμιτων μέσων και επιβολή αυστηρών ποινών στους παραβάτες
γ) παράλληλη διοργάνωση της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας»
δ) ανάληψη πρωτοβουλιών για τη θεσμοποίηση της παγκόσμιας ολυμπιακής εκεχειρίας
Πρωταθλητισμός
Θετικά
α) βελτίωση των επιδόσεων
β) προώθηση του ανταγωνισμού
γ) αρτιότερη και συστηματική οργάνωση των αθλητικών εκδηλώσεων
δ) προσφορά έντονων συγκινήσεων
Αρνητικά
α) η νίκη μετατρέπεται σε αυτοσκοπό και γίνεται χρήση αθέμιτων μέσων για την επίτευξή της
β) παρατηρούνται φαινόμενα αθλητικής εξειδίκευσης και μονομέρειας
γ) απώλεια ρομαντικού χαρακτήρα του παιχνιδιού
δ) ο αθλητισμός μετουσιώνεται σε θέαμα μαζικής κατανάλωσης και εμπορευματοποιείται
Τρόποι αντιμετώπισης
α) εξασφάλιση συνθηκών απόλυτης διαφάνειας και αξιοκρατίας στη διοργάνωση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων
β) αποφυγή καλλιέργειας του φανατισμού και ολοκληρωτική πάταξη του χουλιγκανισμού
γ) ανάπτυξη και στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού και της ατομικής άθλησης
Χουλιγκανισμός
Αιτίες
α) Οι αθλητικοί σύνδεσμοι λειτουργούν ως υποκατάστατα των διαταραγμένων κοινωνικών δεσμών και οι ανασφαλείς προσωπικότητες επιδιώκουν την αναγνώριση της προσωπικής ταυτότητας διαμέσου της ομάδας
β) Καλλιεργείται έντεχνα ο φανατισμός από τα αθλητικά σωματεία και τον αθλητικό τύπο.
γ) Η κοινωνική καταπίεση που εκδηλώνεται βίαια στους αθλητικούς χώρους
δ) Κυριαρχεί η ψυχολογία του όχλου μεταξύ των φανατικών οπαδών κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Επιπτώσεις
α) αμαύρωση του αθλητικού πνεύματος και οπαδοποίηση των φιλάθλων
β) πρόκληση βίαιων επεισοδίων με θύματα και καταστροφές
γ) καλλιέργεια πολεμικού κλίματος και διεξαγωγή αγώνων σε κλίμα εχθρότητας και μισαλλοδοξίας
δ) Οι φίλαθλοι αποφεύγουν την παρακολούθηση των αγαπημένων τους αθλημάτων εξαιτίας του φόβου των επεισοδίων
Τρόποι αντιμετώπισης
α) απομόνωση των φανατικών οπαδών και απομάκρυνσή τους από τους αθλητικούς χώρους.
β) Αστυνόμευση και επιβολή ποινών σε όσους διαπράττουν βιαιοπραγίες
γ) απόλυτη διαφάνεια και εξυγίανση του αθλητισμού από οποιοδήποτε νοσηρό φαινόμενο
δ) Τα αθλητικά σωματεία και τα ΜΜΕ να μην καλλιεργούν το φανατισμό.