Μου την είχε πει η γιαγιά μου όταν ήμουν γύρω στα 5. Ο αδερφός της (ή ξάδερφος της, δε θυμάμαι ακριβώς) συνήθιζε, όταν κάτι δεν πήγαινε καλά να λέει 'διάβολε!'. Το έλεγε αρκετά συχνά.Μια νύχτα, που κάτι είχε πάει στραβά, προφανώς, είπε 'διάβολε!' ενώ στεκόταν μπροστά από έναν καθρέφτη. Και το είδωλο του στον καθρέφτη άλλαξε και αντικαταστάθηκε από μία σκοτεινή μορφή με κέρατα, που είπε:"Με φώναξες;"Ο συγγενής της γιαγιάς μου, έφυγε από το δωμάτιο τρέχοντας, πήγε στην εκκλησία και προσευχήθηκε. Όταν γύρισε και ξανακοίταξε τον καθρέφτη ήταν και πάλι το κανονικό του είδωλο. Από τότε δεν ξαναέβρισε ποτέ με αυτή τη λέξη.