Η εξέλιξή της στο χρόνο, είναι αλματώδης και η διαφορά τεράστια, σε σχέση με το ξεκίνημά της. Η μπάλα, η «στρογγυλή θεά», όπως χαρακτηρίζεται από τους φίλους του ποδοσφαίρου, έχει περάσει μέσα στο χρόνο από διάφορα στάδια, ενώ η βελτίωση του υλικού της ήταν συνυφασμένη με την ανάπτυξη του αθλήματος. Η εξέλιξη αυτή προσδιορίζεται καλύτερα μέσω των Παγκοσμίων κυπέλλων και μέσω των αλλαγών που επέρχονται σε αυτή κάθε τέσσερα χρόνια.
Το μακρινό 1930 είχαμε την πρώτη διοργάνωση Μουντιάλ στην χώρα της Ουρουγουάης. Εκεί, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια ειδική μπάλα για την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση η οποία θα αλλάζει, κάθε τέσσερα χρόνια. Η ιδέα αυτή υλοποιήθηκε και μέχρι σήμερα οι διαφορές που παρουσιάζονται είναι «τρομακτικές»!
Η μπάλα που χρησιμοποιήθηκε το 1930 στο Μουντιάλ της Ουρουγουάης ήταν από δέρμα και ραμμένη σε διάφορα σημεία, θυμίζοντας πολύ αυτήν που χρησιμοποιούν σήμερα στο βόλεϊ. Το 1954 στο Μουντιάλ της Ελβετίας η μπάλα άλλαξε αρκετά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, όχι όμως το κάτι ιδιαίτερο. Ο Παγκόσμιος πόλεμος που μεσολάβησε έπαιξε τον δικό του ρόλο ακόμα και στο ποδόσφαιρο. Έτσι λοιπόν, οι μοναδικές διαφορές σε σχέση με τα υπόλοιπα Μουντιάλ ήταν οι ραφές της αλλά και η ποιότητα της. Εκείνη τη χρονιά , ήταν η πρώτη φορά που άλλαξε ακόμα και χρώμα, καθώς προτιμήθηκε ένα κίτρινο-μουσταρδί.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, το οποίο έγινε στο Μεξικό, η Adidas κατασκεύασε την πρώτη επίσημη μπάλα παγκοσμίου πρωταθλήματος. Το όνομα αυτής «Telstar», η οποία ήταν ασπρόμαυρη, ώστε να είναι αναγνωρίσιμη στην ασπρόμαυρη τηλεόραση. Η Telstar ήταν δερμάτινη και είχε σφαιρικό σχήμα, με 12 μαύρα πεντάγωνα και 20 άσπρα εξάγωνα. Η ίδια μπάλα χρησιμοποιήθηκε και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτό της Δυτικής Γερμανίας το 1974.
Την Telstar διαδέχτηκε στη διοργάνωση της Αργεντινής το 1978, η μπάλα «Tango». Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η γυαλιστερή και σκληρή επιφάνειά της. Η Tango χρησιμοποιήθηκε και στα γήπεδα της Ισπανίας το 1982 με κάποιες μικρές αλλαγές σε σχέση με την πρώτη της έκδοση. Διατήρησε τα κύρια χαρακτηριστικά της και σε αυτά προστέθηκαν κάποια άλλα, τα οποία την έκαναν πιο ελκυστική. Η Tango Espana, όπως ονομάστηκε, από γνήσιο δέρμα ήταν η πρώτη μπάλα, που ήταν αδιάβροχη. Ταυτόχρονα, αποτέλεσε την τελευταία μπάλα, που κατασκευάστηκε από δέρμα.
Επόμενη έκδοση της μπάλας ήταν η «Azteca», η οποία χρησιμοποιήθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, που έγινε στο Μεξικό το 1986. Ήταν η πρώτη μπάλα, η οποία δεν ήταν εξ’ ολοκλήρου από συνθετικό υλικό. Η Azteca είχε αρκετά καλή ποιότητα. Η εξέλιξη της μπάλας συνεχίστηκε το 1990 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας. Αυτή τη φορά η μπάλα, η οποία ονομάστηκε Etrusco, ήταν ολοκληρωτικά φτιαγμένη από συνθετικό υλικό.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, με τη διοργάνωση στις ΗΠΑ, η μπάλα «Questra» είχε επιφάνεια περιτυλιγμένη με ένα στρώμα πολυστερίνης. Με αυτόν τον τρόπο, το άγγιγμά της έγινε πιο απαλό και οι ποδοσφαιριστές μπορούσαν πιο εύκολα να κοντρολάρουν την μπάλα αυτή. Παρά τη σημαντική βελτίωση, αρκετοί ήταν οι τερματοφύλακες, που πήραν μέρος στη διοργάνωση των ΗΠΑ και έκαναν παράπονο για το γεγονός ότι η μπάλα Questra ορισμένες φορές δεν μπορούσαν να τη μαζέψουν επιτυχώς σε δυνατά σουτ, λόγω της υγρής της επιφάνειας.
Το 1998 είχαμε την εμφάνιση της μπάλας «Tricolore». Όπως αντιλαμβάνεστε από την ονομασία της, χρησιμοποιήθηκε στα γήπεδα της Γαλλίας. Είναι η πρώτη φορά, που στην μπάλα υπήρξαν και άλλα χρώματα, πέρα από το άσπρο και το μαύρο. Είχε κόκκινο, μπλε και άσπρο, τα οποία είναι χρώματα της σημαίας της Γαλλίας. Η μπάλα αυτή έγινε ακόμα πιο μαλακή από τη Questra, πράγμα που βόλευε να κερδίζονται κεφαλιές.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, το οποίο διεξήχθη από κοινού από την Κορέα και την Ιαπωνία, η μπάλα «Ferernova» ενθουσίασε τους ποδοσφαιριστές, αλλά και τους οπαδούς, αφού βοήθησε αρκετά, ώστε να βελτιωθεί το θέαμα. Τα εσωτερικά της στρώματα βοήθησαν, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ακρίβεια στην πορεία της μπάλας. Η Ferernova ήταν ακόμη πιο ευνοϊκή για τις κεφαλιές από ό,τι η Tricolore.
Τέλος, στο 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου χρησιμοποιήθηκε η μπάλα «Teamgeist», με την οποία έχουμε επιστροφή στην ασπρόμαυρη μπάλα, με ελάχιστο χρυσαφί χρώμα σε κάποια της σημεία. Η Τeamgeist έχει 14 χωρίσματα σε αντίθεση με τα 32 χωρίσματα, τα οποία είχε η πρώτη μπάλα (Telstar). Είχε δύο στρώματα, που ήταν κολλημένα μεταξύ τους, ενώ όταν βρεχόταν δεν έχανε καθόλου από την αξία της.
Στο παγκόσμιο κύπελλο του 2010 στη Ν. Αφρική έκανε την εμφάνισή της είναι η «Jabulani». Τα έντεκα διαφορετικά χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν αντιπροσώπευαν το ενδέκατο Παγκόσμιο Κύπελλο με μπάλα adidas τους 11 παίκτες κάθε ομάδας, τις 11 επίσημες γλώσσες της Νότιας Αφρικής, αλλά και τις 11 φυλές της Νότιας Αφρικής που την καθιστούν μια από τις πιο πολυπρόσωπες εθνολογικά χώρες στην αφρικανική ήπειρο. Το όνομα «Jabulani» προήλθε από την γλώσσα Μπαντού, μία από τις έντεκα επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής, και ομιλείται από το 25% περίπου του πληθυσμού. Κυριολεκτικά, «Jabulani» σημαίνει «για να γιορτάσουν».
Όσο για την «Brazuca» του φετινού Μουντιάλ στην Βραζιλία η καινοτομία των έξι συμμετρικών πάνελ της μπάλας, καθώς και η διαφορετική δομή της επιφάνειάς της, της προσφέρουν βελτιωμένη υφή, πρόσφυση, σταθερότητα και αεροδυναμική στο γήπεδο. Φέρει ένα περιστρεφόμενο πολύχρωμο σχέδιο που συμβολίζουν τα παραδοσιακά βραχιόλια των ευχών, ενώ τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το γαλάζιο, το πορτοκαλί και το πράσινο.
