Ιστορία της μπύρας
Η μπύρα καταγράφεται στην ιστορία όλων των αρχαίων λαών που ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια των σιτηρών. Ιερογλυφικές γραφές δείχνουν ότι η μπύρα ήταν γνωστή στην Αίγυπτο από τις πρώτες δυναστείες.
Ο Ηρόδοτος ανέφερε το 494 π.Χ. ότι "...και το ποτό τους είναι σαν κρασί που το παρασκευάζουν από κριθάρι, επειδή δεν υπάρχουν αμπέλια στην χώρα τους...".
Οι Ινδιάνοι και οι Κινέζοι θεωρούνται επίσης σαν τους πρώτους ζυθοποιούς. Πρόσφατα στοιχεία όμως, υποστηρίζουν την θεωρία ότι οι Μεσοποτάμιοι και οι Σουμέριοι ήσαν από τους πρώτους διδάξαντες και παρασκεύασαν την πρώτη αληθινή μπύρα. Όποια και να είναι η αλήθεια, ένα είναι σίγουρο: η μπύρα είναι παλιά, πολύ παλιά.
Η μπύρα ίσως να ήταν το πρώτο πράγμα που παρασκεύασαν οι άνθρωποι όταν έπαψαν να ζουν νομαδική ζωή και εγκαταστάθηκαν στην Μεσοποταμία και στις πόλεις-κράτη των Σουμερίων. Τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν, αφού οι Σουμέριοι ανάπτυξαν την σφηνοειδή γραφή, κατέγραψαν λεπτομερείς και εξειδικευμένες οδηγίες για την παραγωγή μπύρας, αναφέροντας ότι η τεχνική ήταν παλιά και είχε εξελιχθεί σε πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μέχρι πρόσφατα αρκετοί αρχαιολόγοι πίστευαν ότι το ψωμί ήταν το πρώτο προϊόν που παρασκευάστηκε στις πρώτες αγροτικές κοινωνίες. Οι αρχαιολόγοι συμφωνούν ότι το κριθάρι ήταν το πρώτο σιτηρό που καλλιεργήθηκε, αλλά διαφωνούν πολύ για το τι το έκαναν μετά την συγκομιδή. Η μπύρα και το ψωμί μοιράζονται πολλά συστατικά και πολλές τεχνικές παρασκευής. Πολλοί πιστεύουν ότι η μπύρα προηγήθηκε στην παρασκευή, έστω και τυχαία. Είναι πιο εύκολο να φανταστεί κανείς να συμβεί μια τυχαία ζύμωση από το να ψήσει κανείς το ψωμί. Το ψήσιμο του ψωμιού είναι μια πάρα πολύ σύνθετη διαδικασία και σίγουρα απαιτούσε φροντίδα, ενώ η ζύμωση μπορούσε απλά να συμβεί σε φρεσκομαζεμένο κριθάρι, που είχε βραχεί και εκτεθεί σε μύκητες.
Στη βόρεια Ευρώπη και στις Βρετανικές νήσους, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών ευνοήθηκε η καλλιέργεια του κριθαριού, άρα και η παραγωγή της μπύρας. Στην Γερμανία και στην Αγγλία η μπύρα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής των ανθρώπων, και συχνά αναφερόντουσαν σε αυτήν σαν το υγρό ψωμί. Αντίθετα στην νότια Ευρώπη που ήταν ευκολότερη η καλλιέργεια της αμπέλου, αναπτύχθηκε περισσότερο η παραγωγή κρασιού.
Τρόπος παραγωγής της μπύρας
Το πρώτο στάδιο παραγωγής είναι η παραγωγή της βύνης. Το κριθάρι αρχικά, διαβρέχεται και αφήνεται να μουλιάσει. Αφού το μουσκεμένο κριθάρι βλαστήσει σε ειδικά δοχεία ώστε να ενεργοποιηθούν τα ένζυμα, ακολουθεί η διαδικασία της ξήρανσης, οπότε έχουμε στα χέρια μας την βύνη. Η θερμοκρασία της ξήρανσης είναι αυτή που θα προσδιορίσει το χρώμα της μπύρας. Η ανοιχτόχρωμη βύνη, που δίνει ξανθιές μπύρες παρασκευάζεται σε θερμοκρασία κάτω των 85°C. Σε υψηλότερες θερμοκρασίες η βύνη παίρνει ελαφρώς καφέ έως και σκούρο χρώμα, από τις οποίες παρασκευάζονται οι σκουρόχρωμες μπύρες.
Η βύνη λοιπόν αλέθεται με μύλους και μετά αναμιγνύεται με νερό και σε θερμοκρασία 72°C-73°C, για να παραχθεί το Ζυθόγλευκος. Με την κατεργασία αυτή, το άμυλο διασπάται σε μαλτόζη (65%-75% περίπου) και το υπόλοιπο 25%-35% σε Δεξτρίνες οι οποίες έχουν σπουδαία σημασία για τη γεύση της μπύρας. Στη συνέχεια αφού προστεθεί ο λυκίσκος, βράζεται σε ειδικούς λέβητες. Με την κατεργασία αυτή, όχι μόνο διαλύονται οι ρητίνες και οι πικρές ύλες του λυκίσκου, αλλά επιτυγχάνεται και η μείωση του όγκου του νερού, ώστε να παραχθεί η επιθυμητή ισχύς της αλκοολικής ζύμωσης. Στη συνέχεια ακολουθεί γρήγορη ψύξη και αποθήκευση σε κατάλληλα δοχεία για να υποστεί ζύμωση.
Με τη ζύμωση έχουμε μετατροπή της σάκχαρης σε αλκοόλη και ανθρακικό οξύ. Ανάλογα με την ταχύτητα της ζύμωσης έχουμε την γρήγορης ζύμωση μπύρα και την αργής ζύμωσης μπύρα. Η γρήγορης ζύμωσης μπύρα παράγεται (ζυμώνεται) στους 5°C-6°C, ενώ η αργής ζύμωσης στους 12°C-20°C. Επίσης οι ημέρες ζύμωσης κυμαίνονται από 2-10 ημέρες.
Ακολουθεί η διαδικασία ωρίμανσης (αποθήκευση) που διαρκεί 8 εβδομάδες. Η θερμοκρασία ωρίμανσης διατηρείται με ισχυρά ψυκτικά μηχανήματα συνέχεια στους 0°C-2°C όπου η μπύρα παθαίνει μεταζύμωση. Μετά την αποθήκευση, η μπύρα φιλτράρεται ώστε να είναι διαυγής.
Η ιστορία της μπύρας Amstel
Η μπύρα Amstel παρήχθη για πρώτη φορά το 1870 στο Άμστερνταμ και το όνομα της το πήρε από το ομώνυμο ποτάμι της πόλης. Όσο αφορά τώρα το λογότυπο της, το άσπρο και το κόκκινο αποτελούν μέρος της κληρονομιάς της Amstel. Η επίσημη ιστορία της λέει ότι το κόκκινο το πήρε επειδή ήταν το χρώμα της πόλης του Άμστερνταμ.
Μέσα στα πρώτα χρόνια της, η ζυθοποιία πωλούσε 90% της μπίρας της στο Άμστερνταμ και μέχρι το 1886 ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός μπίρας lager στην πόλη. Το 1883 άρχισαν να γίνονται οι εξαγωγές σε άλλες χώρες, ενώ το 1951 η παραγωγή της είχε 20πλασιαστεί. Το 1926 η Amstel ήταν ο 3ος παίχτης στις Ολλανδικές εξαγωγές μπίρας. Το 1968 η Amstel ένωσε την δύναμη της με την Heineken και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση της διεθνής θέσης τους στην αγορά. Το 1968 μπήκε στην ζωή μας το slogan "γιατί έτσι σας αρέσει" , δίνοντας έναν πολύ καλό λόγο στους Έλληνες της εποχής εκείνης να αντιμετωπίσουν τα πολιτικά δρώμενα. Την 10ετία του 1970 με την ίδρυση του 2ου εργοστασίου στην Θεσσαλονίκη, η Amstel είναι πια για τους Έλληνες <συνώνυμο της μπίρας>. Από το 1977 μέχρι σήμερα είναι η πρώτη μπίρα σε υψηλές πωλήσεις. Την δεκαετία του 1980 ιδρύεται στην Πάτρα το 3ο εργοστάσιο με την Amstel Rock. To 1993 είναι η χρονιά της Amstel light! Το 2006 λανσάρεται στην αγορά η Amstel Pulse. Τέλος το slogan "γιατί έτσι σας αρέσει" χαρακτηρίζει ακόμα την επικοινωνία της μάρκας τονίζοντας αξίες όπως: φιλία, παρέα, αληθινή διασκέδαση και οι ζεστές στιγμές τις οποίες συνοδεύει πάντα μια παγωμένη AMSTEL.