Ο δεύτερος μακεδονικός τάφος που βρίσκεται στην Αμφίπολη (μικρή Τούμπα) είναι ανοιχτός είναι ανοιχτός και επισκέψιμος χωρίς κανένα μέτρο φύλαξης και προστασίας από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Είναι μια Τούμπα πολύ μικρότερη σε έκταση από τον Τύμβο Καστά και αποτελείται από έναν προθάλαμο, ο οποίος οδηγεί κατευθείαν στο νεκρικό θάλαμο, ένα πέτρινο δωμάτιο, το οποίο δε φέρει κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση (όπως ψηφιδωτό, κάποια τοιχογραφία ή επιγραφή), όμως φαίνεται να έκρυβε πολλά και πολύτιμα αντικείμενα.
Στο έλεος των τυμβωρύχων
Σύμφωνα με πληροφορίες του amfipolinews.blogspot.gr, ο τάφος έχει λεηλατηθεί δύο φορές. Η πρώτη απόπειρα σύλησης του κυρίως τάφου πραγματοποιήθηκε κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Όμως στο τέλος της δεκαετίας του '90, μια νύχτα με έντονα καιρικά φαινόμενα, η λεηλασία του τάφου ήταν ανεπανόρθωτη. Οι αρχαιοκάπηλοι με πιο σύγχρονα μέσα και μεθοδευμένο σχέδιο "χτύπησαν τη φλέβα χρυσού". Αφού εντόπισαν την πέτρινη κρύπτη στο εξωτερικό μέρος του τάφου, άρπαξαν όλα τα χρυσά κτερίσματα του νεκρού και πολλά από αυτά τα φυγάδευσαν στο εξωτερικό.
Τα χρυσά αντικείμενα που βρέθηκαν στον Μακεδονικό τάφο
Ένα από τα ευρήματα της κρύπτης ήταν ένα χρυσό μακεδονικό στεφάνι ανεκτίμητης αξίας. Το αρχαίο αυτό στεφάνι ενδέχεται να είναι το ίδιο που μέσω κυκλώματος αρχαιοκαπηλίας βρέθηκε τη δεκαετία του '90 στο Μουσείο Γκετί (Getty) και κατάφερε να επιστρέψει (στην Ελλάδα) με αντάλλαγμα 6 εκ. € από την Ελληνική Κυβέρνηση τον προηγούμενο χρόνο.
Επίσης, στην κρύπτη του τάφου φαίνεται να εντοπίστηκαν αρκετά νομίσματα αλλά και κτερίσματα του νεκρού, τα οποία όμως δεν επέστρεψαν ποτέ στο Ελληνικό Κράτος.
Ποιο το όνομα του νεκρού;
Τα αντικείμενα απαράμιλλης αξίας και το χρυσό στεφάνι που εντοπίστηκαν στον τάφο, μαρτυρούν πως κάποιο σημαντικό πρόσωπο ήταν θαμμένο εκεί και μάλιστα βασιλιάς. Μια από τις θεωρίες για το πρόσωπο του τάφου, η οποία φαίνεται να είναι και η επικρατέστερη, αναφέρει πως ο βασιλιάς Κάσσανδρος ενταφιάστηκε στον εν λόγω Τύμβο. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, ο Κάσσανδρος θα μπορούσε να είχε κατασκευάσει το συγκεκριμένο τάφο για τον εαυτό του, καθώς διέθετε την οικονομική ευχέρεια αλλά και το αξίωμα (βασιλιάς) για ένα τέτοιο ταφικό μνημείο.