Το άγγιγμα του Μίδα
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Μίδας ήταν ο βασιλεύς τής Φρυγίας και ο
Σειληνός ήταν ένας πιστός σύντροφος του Διονύσου, θεού τού οίνου.
Κάποτε ο βασιλεύς εφιλοξένησε τον Σειληνό στο παλάτι του και όταν ο
Διόνυσος το έμαθε, ρώτησε τον βασιλέα τί ήθελε σε αντάλλαγμα για την
καλή του πράξη. Ο βασιλεύς απάντησε ότι ήθελε να γίνεται χρυσάφι, οτιδήποτε και εάν άγγιζε με τα χέρια του.
Ο Μίδας χωρίς να
έχει καταλάβε τι ακριβώς εζήτησε, πίστευε ότι θα γινόταν ο
πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου. Όμως διεπίστωσε πολύ σύντομα πώς
ό,τι και εάν άγγιζε γινόταν χρυσάφι, ακόμη και το φαγητό του.
Πεινασμένος και απελιπσμένος, αγκάλιασε τη νεαρή θυγατέρα του για
να παρηγορηθεί, αλλά και αυτή έγινε χρυσάφι.
Ο βασιλεύς,
ευρισκόμενος σε απόγνωση, εζήτησε από τον Διόνυσο να τον απαλλάξει
από το άγγιγμα και ο θεός τού είπε ότι για να απαλλαγεί από αυτό, θα
πρέπει να πλυθεί στον ποταμό Πακτωλό. Ο Μίδας πλύθηκε στον ποταμό
και έτσι ακριβώς επανέφερε στην ζωή και τη νεαρή θυγατέρα του.
Από τότε, τα
σημαντικά αποθέματα χρυσού τού ποταμού Πακτωλού, ήταν η πηγή τού
πλούτου του βασιλέως Κροίσου, ο οποίος εβασίλευσε από το 546 έως το
500 προ Χριστού.
Σήμερα
χρησιμοποιούμε αυτήν την έκφραση, για να δηλώσουμε την προφανή
δυνατότητα κάποιου να κάνει χρήματα με οτιδήποτε και εάν
καταπιάνεται. Επίσης χρησιμοποιούμε την έκφραση «αυτός είναι
Κροίσος», για να δηλώσουμε ότι κάποιος είναι πάμπλουτος. Ακόμη
χρησιμοποιούμε την λέξη «Πακτωλός», για να δηλώσουμε ότι κάτι
υπάρχει σε αφθονία, π.χ. «Πακτωλός χρημάτων», «Πακτωλός πληροφοριών»
κ.λπ..Δείτε από πού προέρχονται περισσότερες γνωστές φράσεις εδώ.