Η έκφραση ἀγρόν ἠγόρασα προέρχεται από τις παραβολές του Ιησού Χριστού. Συγκεκριμένα αναφέρεται στο "Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον" (Κεφ. 14, 16), και στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (Κεφ.22).
Αναφέρεται λοιπόν πως "άνθρωπός τις", (στο κατά Ματθαίον, Βασιλεύς), παρέθεσε μεγαλοπρεπές δείπνο και έστειλε τους υπηρέτες του να καλέσουν κάποιους ανθρώπους για να μετάσχουν σ΄ αυτό. Όταν όμως οι υπηρέτες βρήκαν τα πρόσωπα, εκείνα πρόβαλαν διάφορα προσχήματα για ν΄ αποφύγουν, ειδικότερα δε ο πρώτος εξ αυτών είπε: "Αγρόν ηγόρασα και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν".
Επίσης στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στην παραβολή του "μεγάλου δείπνου", ο πρώτος προσκαλεσμένος αρνείται την πρόσκληση με τη δικαιολογία ότι μόλις αγόρασε ένα χωράφι και πρέπει να το φροντίσει: "ο πρώτος είπεν αυτώ αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν ερωτώ σε, έχε με παρητημένον" (Λουκ. 14.18).
Το μοτίβο αυτό σχολιάστηκε πολύ από τους Πατέρες της εκκλησίας ώσπου έγινε παροιμιακό. Ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν πάντοτε διατηρείται στη χρήση η παρωχημένη χρονική αύξηση στο "ηγόρασε".
Η φράση "αγρόν ηγόρασε" χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάποιον που αδιαφόρησε εντελώς, δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον, που δεν είχε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ο ελληνικός λαός χρησιμοποιεί τη ρήση αυτή ευρύτατα στις εκφράσεις του, επαναλαμβάνοντάς την προκειμένου να χαρακτηρίσει οποιαδήποτε επιδειχθείσα αδιαφορία, π.χ. "Του το είπα αλλ΄ αυτός "αγρόν ηγόρασε".
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Φιλόλογος
Δείτε τι σημαίνουν περισσότερες αρχαίες ελληνικές φράσεις εδώ.