«Φλώμος» ή «Φλόμο» είναι η ονομασία διαφόρων φυτών του γένους «βερβάσκον».
Κάποτε στους δρόμους της Αθήνας επικρατούσε πολύ βρομιά. Συνεργία καθαρισμού δεν είχαν οργανωθεί ακόμα και η έλλειψη αποχετευτικών εγκαταστάσεων έκανε το πρόβλημα εντονότερο. Οι κάτοικοι της πόλης αναγκαζόταν να πετάνε τα σκουπίδια τους στους δρόμους. Όσο για τα νερά κάθε σπιτιού; Αυτά κατέληγαν σε αυλάκια που περνούσαν έξω από τα σπίτια τους.
Η βρομιά γινόταν ακόμα χειρότερη εξαιτίας του φυτού φλώμου, που είχε φυτρώσει στην Αθήνα και τα περίχωρά της. Σε συνδυασμό με τα σκουπίδια, προκαλούσε τέτοιες αναθυμιάσεις που έκανε την ατμόσφαιρα πραγματικά αποπνικτική. Χρειάστηκε συστηματική εργασία του πρώτου Δημάρχου Αθηνών, του Ανάργυρου Πετράκη (1835), για το κόψιμο του φλώμου και το άνοιγμα χαντακιών, ώστε να φεύγουν τα λιμνάζοντα νερά και να πάψουν οι αναθυμιάσεις. Από τότε καθιερώθηκε και η φράση «Μας φλόμωσες», την οποία χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε ότι κάτι μυρίζει πολύ άσχημα.
Περισσότερες προελεύσεις γνωστών φράσεων εδώ.