Aρκετοί γονείς παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους δεν κοιμούνται μόνα τους αλλά πηγαινοέρχονται στο δικό τους δωμάτιο ή φωνάζουν τη μαμά τους να πάει στο κρεβάτι τους. Kάποιες φορές, όταν είναι ξεκούραστοι τα ξαναπηγαίνουν στο κρεβάτι, όμως τα παιδιά επιμένουν κι επανέρχονται, με αποτέλεσμα οι μεγάλοι συνήθως να παραιτούνται από την προσπάθεια.
Ερευνες έχουν δείξει ότι είναι σημαντικό τα παιδιά να μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους από τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Ετσι, αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν όρια αλλά και ότι όπως οι γονείς έτσι και τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται στο δωμάτιο τους και στο δικό τους κρεβάτι.
Οι γονείς , λοιπόν, θα πρέπει από πολύ νωρίς να δεχτούν ότι πρέπει το μωρό να «εκπαιδευτεί» σε συγκεκριμένες συνήθειες που αφορούν στον ύπνο:
- Διαχωρισμός ημέρας και νύχτας. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το βρέφος να διαχωρίσει το μεσημεριανό από το βραδινό ύπνο με τη χρήση διαφόρων τελετουργικών. Το βράδυ μπορεί να συνδεθεί με το μπάνιο, το τραγούδισμα νανουρισμάτων ή το άκουσμα απαλής μουσικής.
- Ο μεσημεριανός ύπνος χρειάζεται διαφορετική ρουτίνα και πρέπει να έχει μικρότερη διάρκεια.
- Τα νυχτερινά γεύματα θα πρέπει να διαφέρουν από αυτά στη διάρκεια της ημέρας. Τα γεύματα του μωρού στη διάρκεια της ημέρας μπορεί να συνοδεύονται με παιχνίδια και γέλια. Αντιθέτως, τα νυχτερινά γεύματα θα πρέπει να είναι ήρεμα και να γίνονται όταν το μωρό αρχίζει να διαμαρτύρεται μισοκοιμισμένο, προτού ξυπνήσει εντελώς.
- Ενθάρρυνση προς το μεγαλύτερο βρέφος να κοιμηθεί μόνο του. Αρχικά τα βρέφη κοιμούνται στην αγκαλιά της μητέρας τους την ώρα του ταΐσματος ή του νανουρίσματος. Σταδιακά όμως το βρέφος θα πρέπει να μάθει να κοιμάται μόνο του. Οταν το βρέφος είναι μισοκοιμισμένο, ο γονιός θα πρέπει να το βάλει στο κρεβάτι. Με αυτή την κίνηση και καθώς το βρέφος αισθάνεται όμορφα, με αγάπη και ζεστασιά, συνδέει τον ύπνο με αυτά τα συναισθήματα.
Περισσότερα θέματα για γονείς εδώ.