Όταν ένας νέος είναι στην αρχή της εφηβείας, συναντά δυσκολίες, διότι αποκτά το σώμα του ενήλικου χωρίς να έχει την ανάλογη ωριμότητα. Νιώθει δυσφορία, κόμπλεξ ενώ περνά ατελείωτες ώρες στο μπάνιο παρατηρώντας, γνωρίζοντας και ...καθησυχάζοντας τον εαυτό του.
H ψυχαναλύτρια Francoise Dolto, ερμηνεύει τη σύγχυση του εφήβου στην αλλαγή του σώματός του, λέγοντας ότι μπροστά στις ριζικές αλλαγές της μεταμόρφωσης του σώματος, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε ποικίλες στάσεις, όπως, η αδιαφορία, η ανήσυχη περιέργεια ή και τα δυο μαζί, το καθένα με τη σειρά του.
Στην πρώτη περίπτωση, η σωματική εμφάνιση μοιάζει να μην έχει σημασία. Ο έφηβος αποφεύγει να κοιτάζεται στον καθρέφτη και παραμελεί την εμφάνισή του. Αυτή η φάση είναι προσωρινή.
Στη δεύτερη περίπτωση αντίθετα, δίνει σημασία στη μεταμόρφωσή του. Το μπάνιο είναι καταφύγιο, μία κρυψώνα.
Εκεί κρύβεται και ανακαλύπτει τον εαυτό του. Γιατί σε αυτό το σημείο του σπιτιού, αντιμετωπίζει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική του εικόνα.
Εκεί κρύβεται και ανακαλύπτει τον εαυτό του. Γιατί σε αυτό το σημείο του σπιτιού, αντιμετωπίζει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική του εικόνα.
Οι ερωτήσεις που κάνει συχνά στον εαυτό του είναι: «Είμαι όπως οι άλλοι;», «Είμαι φυσιολογικός;», «Πώς θα γίνω;».
Οι παρατηρήσεις της οικογένειας « Ακόμα μέσα είσαι;», «Πότε θα βγεις επιτέλους από το μπάνιο;» τον εκνευρίζουν ακόμα περισσότερο και αισθάνεται ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει.
Οι παρατηρήσεις της οικογένειας « Ακόμα μέσα είσαι;», «Πότε θα βγεις επιτέλους από το μπάνιο;» τον εκνευρίζουν ακόμα περισσότερο και αισθάνεται ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει.
Εκείνο που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να επιδείξουν υπομονή και κατανόηση για όσο χρειαστεί.
Περισσότερα θέματα για την εφηβεία εδώ.