Οι γονείς δεν μπορούν να διδάξουν το παιδί τους να χρησιμοποιεί τη φαντασία του, μπορούν όμως να καλλιεργήσουν το φυσικό του ταλέντο να δημιουργεί φανταστικούς κόσμους.
Το παιδί προσεγγίζει το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό σαν εξερευνητής. Πρέπει λοιπόν να έχει χώρο και χρόνο μόνο του, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις.
Καθήκον των γονιών είναι να είναι πλάι του, να του παρέχουν τα μέσα και να έχει ό,τι χρειάζεται. Από εκεί και πέρα είναι στο δικό του χέρι και όχι στον γονιών να αποφασίσει τι θα κάνει.
Από την πλευρά τους οι γονείς μπορούν να δημιουργήσουν φανταστικούς κόσμους με τους εξής τρόπους:
- Να παίξουν μαζί του παιχνίδια με φανταστικούς ρόλους.
- Όταν διηγούνται παραμύθια να παίζουν τους ήρωες και να μιμούνται τη φωνή τους. Αν το παιδί έχει κάποιον αγαπημένο ήρωα, να το προτρέψουν να τον παίξει.
- Να αγοράζουν στο παιδί παιχνίδια που προάγουν τη φαντασία. Ιδανικά είναι τα διάφορα σετ κατασκευών ή δραστηριοτήτων.
- Να παίζουν παιχνίδια με το τηλέφωνο. Αν το παιδί έχει ένα τηλέφωνο- παιχνίδι, μπορούν να προσποιηθούν ότι μιλάνε μαζί του, κάνοντας διάλογο.
- Μία άλλη επιλογή είναι οι μαριονέτες που παίζονται με τα χέρια. Το παιδί μαθαίνει να συνδυάζει την κίνηση και το λόγο.
Περισσότερες εκπαιδευτικές συμβουλές εδώ.