Έναν νέο, ένατο πλανήτη στο Ηλιακό μας σύστημα φαίνεται πως εντόπισαν αστρονόμοι: Χθες Τετάρτη, δύο επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι έχουν σημαντικά στοιχεία/ αποδείξεις ότι ένα ουράνιο σώμα σχεδόν στο μέγεθος του Ποσειδώνα – το οποίο δεν είναι ορατό- πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τον Ήλιο κάθε 15.000 χρόνια.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου ακαδημαϊκού journal της American Association for the Advancement of Science, (Science - Science Magazine), 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ο γιγαντιαίος πλανήτης φέρεται να απομακρύνθηκε από την περιοχή σχηματισμού πλανητών κοντά στον Ήλιο. Λόγω επιβράδυνσης από αέρια, ο πλανήτης σταθεροποιήθηκε σε μακρινή ελλειπτική τροχιά, όπου «κρύβεται» ακόμα και σήμερα.
Ο εν λόγω ισχυρισμός είναι ιστορικής σημασίας, καθώς πρόκειται για τον πλέον «ισχυρό» εδώ και πάρα πολλά χρόνια όσον αφορά στην ύπαρξη ενός άγνωστου «Πλανήτη Χ» πέρα από τον Ποσειδώνα. Η αναζήτηση αυτού του πλανήτη είχε κατά καιρούς σημαδευτεί από ακραίους ισχυρισμούς, μέχρι και εξωφρενικές θεωρίες- ωστόσο, αυτή τη φορά χαίρει της στήριξης δύο διακεκριμένων επιστημόνων, των Κονσταντίν Μπατίγκιν και Μάικ Μπράουν, του Caltech (California Institute of Technology) στην Πασαντένα. Οι δύο επιστήμονες, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουν έντονο σκεπτικισμό, προέβησαν σε ενδελεχείς αναλύσεις των τροχιών άλλων μακρινών αντικειμένων και σε μήνες εξομοιώσεων σε υπολογιστές. «Αν πεις ότι “έχουμε αποδείξεις για τον Πλανήτη Χ”, σχεδόν κάθε αστρονόμος θα πει “πάλι αυτό; Αυτοί οι τύποι είναι ξεκάθαρα τρελοί”. Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα» λέει ο Μπράουν. «Ποια είναι η διαφορά; Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά έχουμε δίκιο».
Άλλοι επιστήμονες λένε ότι οι υπολογισμοί στέκουν. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι μεγαλύτερο αν – και φυσικά υπάρχει ένα μεγάλο “αν”- αν αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο. Αυτό που είναι συναρπαστικό είναι ότι είναι δυνατός ο εντοπισμός».
Ο Μπατίγκιν και ο Μπράουν συμπεραίνουν την ύπαρξη του πλανήτη από τη θέση/ σχηματισμό έξι σωμάτων (τα οποία ήταν προηγουμένως γνωστά) που βρίσκονται πέρα από τον Ποσειδώνα. Όπως θεωρούν, υπάρχει μόνο 0,007% πιθανότητα (1 στις 15.000) ο σχηματισμός αυτός να είναι σύμπτωση. Αντ' αυτού, υποστηρίζουν, ένας πλανήτης με μάζα 10 φορές αυτή της Γης έχει φέρει τα έξι αυτά σώματα στις περίεργες ελλειπτικές τροχιές τους.
Εάν ο «Πλανήτης Χ» είναι εκεί έξω, λένε οι δύο ερευνητές, οι αστρονόμοι θα βρουν περισσότερα αντικείμενα σε «αποκαλυπτικές» τροχιές, που καθορίζονται από την έλξη του κρυμμένου γίγαντα. Ωστόσο, ο Μπράουν ξέρει πολύ καλά ότι ουδείς θα πιστέψει στα αλήθεια στην ύπαρξη του πλανήτη εκτός και αν φανεί σε τηλεσκόπιο. «Μέχρι να υπάρξει ξεκάθαρος εντοπισμός, είναι ακόμα υπόθεση- ακόμα και αν πρόκειται για μια πολύ καλή υπόθεση» αναφέρει σχετικά. Σημειώνεται πως η ομάδα έχει τη δυνατότητα χρήσης ενός μεγάλου τηλεσκοπίου στη Χαβάη, το οποίο ενδείκνυται για τέτοιου είδους έρευνα, και οι ερευνητές ελπίζουν ότι και άλλοι επιστήμονες θα συνεισφέρουν.
Οι Μπατίγκιν και Μπράουν δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους στο The Astronomical Journal- και μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα δείχνει να δέχεται, αν μη τι άλλο, ότι οι δύο επιστήμονες παρουσιάζουν πολύ καλά τεκμηριωμένα επιχειρήματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μπράουν έχει τη φήμη του...«φονιά» πλανητών, καθώς ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε το 2005 την Έριδα, έναν μακρινό παγωμένο κόσμο σχεδόν στο μέγεθος του Πλούτωνα. Αυτό έδειξε πως ο Πλούτωνας, μέχρι τότε θεωρούμενος ως ο πιο μακρινός πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, ήταν απλά ένας από τους πολλούς κόσμους που βρίσκονται στη ζώνη Kuiper – και εν τέλει καταχωρήθηκε ως πλανήτης- νάνος. Πλέον, ασχολείται με την αναζήτηση νέων πλανητών.
Το «κυνήγια» του «Πλανήτη Χ» είναι παλαιό «άθλημα»: Σημειώνεται πως ανωμαλίες στην τροχιά του Ουρανού οδήγησαν σε εικασίες για ύπαρξη ενός επιπλέον πλανήτη, ενώ το 1906 ο μεγιστάνας Πέρσιβαλ Λόουελ άρχισε την αναζήτηση για τον άγνωστο πλανήτη από το αστεροσκοπείο του στην Αριζόνα. Το 1930 προέκυψε ο Πλούτωνας, αλλά ήταν πολύ μικρός για να δικαιολογήσει τα παράδοξα στον Ουρανό. Πάνω από μισό αιώνα μετά, νέοι υπολογισμοί βασιζόμενοι σε μετρήσεις των διαστημοπλοίων του προγράμματος Voyager έδειξαν οι τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα ήταν «φυσιολογικές», οπότε δεν «χρειαζόταν» κάποιος «Πλανήτης Χ». Ωστόσο, η γοητεία του μυστηρίου εξακολούθησε να είναι μεγάλη, και θεωρίες συνέχισαν να εμφανίζονται, με τον Μπράουν να αρχίζει την έρευνά του το 2003, μετά τον εντοπισμό της Σέντνα, ενός σώματος μικρότερου από την Έριδα και τον Πλούτωνα. Η τροχιά της υποδείκνυε την ύπαρξη ενός γιγαντιαίου σώματος πέρα από τον Ποσειδώνα.
Περισσότερα θέματα για το διάστημα εδώ.