Η Άννα Φρανκ είναι ίσως ένα άτομο, στο πρόσωπο του οποίου αποτυπώθηκαν όσο κανένα άλλο, τα δεινά που πέρασαν οι Εβραίοι και όχι μόνο, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έγινε γνωστή στα πέρατα της Οικουμένης για το ημερολόγιό τους το οποίο έγραψε κατά την διάρκεια της παραμονής της σε μία μικρή σοφίτα όπου και κρυβόταν από τους Ναζί.
Το πλήρες της όνομα ήταν Αννελίζε Μαρί (Άννα) Φρανκ και γεννήθηκεστις 12 Ιουνίου του 1929 στην Φρανγκφούρτη. Ήταν Γερμανίδα, εβραϊκής καταγωγής όμως, κάτι που ουσιαστικά την καθιστούσε εκτός του γερμανικού έθνους σύμφωνα με τις θεωρίες του εθνικοσοσιαλισμού.
Με την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία η οικογένειά της μετακόμισε στην Ολλανδία, όμως και εκεί εγκλωβίστηκαν, όταν η κατοχή επεκτάθηκε και στις Κάτω Χώρες. Η ίδια, η οικογένειά της και άλλοι τέσσερις οικογενειακοί φίλοι έμεναν όλοι μαζί σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ προκειμένου να κρυφτούν από την καταδιωκτική μανία των Ναζί.
Όμως παρά τις προσπάθειες της οικογένειας και του πατέρα συγκεκριμένα, του Όττο Φρανκ, τελικά η Γκεστάπο, τους συλλαμβάνει και τους στέλνει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε όλη την διάρκεια που κρύβονταν, η μικρή Άννα έγραφε στο ημερολόγιό της ήταν το δώρο της για τα 13α γενέθλιά της, επί καθημερινής βάσης.
Αρχικά η μικρή Άννα μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς όπου παρά την ηλικία της έγινε γνωστή ανάμεσα στους κρατουμένους για το κουράγιο της στις κακουχίες. Η Άννα όμως δεν είχε πλέον το ημερολόγιό της μαζί, το είχε αφήσει στην σοφίτα όπου και κρυβόταν. Ευτυχώς όμως το ημερολόγιο αυτό δεν πέρασε στην λήθη.
Κάποια στιγμή μεταφέρεται μαζί με την αδερφή της, Μαργκότ, στο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Μπέργκεν – Μπέλζεν. Η Άννα παρέμεινε απτόητη από τις κακουχίες. Ωστόσο τον Φεβρουάριο του 1945 η ίδια και η αδερφή της αρρωσταίνουν από τύφο. Μία ημέρα, η Μαργκότ, καταπονημένη, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, δεν τα κατάφερε και έπεσε, έτσι ο κουρασμένος και άρρωστος οργανισμός της, δεν άντεξε το σοκ από το χτύπημα και πέθανε.
Αυτό και μόνο έκανε στην Άννα όλα όσα δεν είχαν καταφέρει τα προηγούμενα δεινά που είχε περάσει. Έσπασε το ηθικό της. Λίγες μέρες μετά, στις αρχές Μαΐου του 1945 και η ίδια αφήνει την τελευταία της πνοή και γίνεται μία από τους εκατομμύρια Εβραίους που πέθαναν στο όνομα της φυλετικής καθαρότητας που ήθελε να διαδώσει ο Χίτλερ.
Το ημερολόγιό της όμως; Τι έγινε; Ο πατέρας της ήταν ο μόνος από την οικογένεια που κατάφερε και επέζησε από τις κακουχίες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το τέλος του πολέμου επιστρέφει στο Άμστερνταμ όπου και βρίσκει το ημερολόγιο της μικρής του κόρης. Πώς είχε διασωθεί;
Με την εισβολή της Γκεστάπο στην σοφίτα, οι στρατιώτες ανακάτεψαν τα πάντα, αφήνοντας πίσω τους, πεσμένα στο πάτωμα έπιπλα αλλά και βιβλία, εφημερίδες και χαρτιά. Μερικές ημέρες μετά, μία καθαρίστρια βρήκε το ημερολόγιο μαζί με άλλα χαρτιά και τα έδωσε στην Μιπ και την Έλλη, δύο μικρά κορίτσια τα οποία βοήθησαν εβραϊκές οικογένειες χωρίς η δράση τους να αποκαλυφθεί.
Έτσι ο πατέρας τους κατάφερε να βρει το ημερολόγιο αυτό, το οποίο αφού το διάβασε σκέφτηκε πως θα ήταν μία μοναδική μαρτυρία που θα έβγαζε στο φως μέσα από μία προσωπική ιστορία τα δεινά των ανθρώπων σε έναν πόλεμο. Τελικά το εκδίδει στα ολλανδικά με τον τίτλο «Het Achterhuis» (Το πίσω σπίτι).
Οι περιπέτειες που καταγράφονται από την μικρή Άννα περιλαμβάνουν γεγονότα από τις 12 Ιουνίου του 1942 μέχρι και την 1η Αυγούστου του 1944.
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ είναι από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία σε όλον τον κόσμο, καθώς έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες ενώ έχει διασκευαστεί για να μεταφερθεί στην τηλεόραση, το θέατρο, μέχρι και για την όπερα. Με την αυθόρμητη αυτή γραφή της, ένα μικρό κοριτσάκι το οποίο βλέπει και βιώνει την Κατοχή και τον πόλεμο, καταφέρνει να γίνει ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.