Το 1924 στο Παρίσι ένας Γάλλος γυμναστής ονόματι Αλμπέρ Σεγκέν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, στο ατομικό άλμα του Πλάγιου Ίππου Αντρών, άθλημα που είχε εμφανιστεί μόνο σε άλλη μία Ολυμπιάδα, στο Σαιντ Λούις το 1904.
Η βαθμολογία του ήταν 10 γεγονός που τον καθιστά τον πρώτο αθλητή με απόλυτο δεκάρι.
Ο Αλμπέρ Σεγκέν συμμετείχε μόνο στην Ολυμπιάδα του 1924, αλλά φρόντισε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την ευκαιρία: κέρδισε επίσης αργυρά μετάλλια στο Ομαδικό Γυμναστικής των Αντρών και στην Αναρρίχηση σε Σχοινί, άθλημα που εμφανίστηκε για τελευταία φορά στους Ολυμπιακούς του 1932.
Οι συμμετέχοντες στο άθλημα της Αναρρίχησης σε Σχοινί άρχιζαν την προσπάθειά τους καθιστοί στο έδαφος με το κάτω άκρο ενός σχοινιού ύψους 8 μέτρων κρεμασμένο ανάμεσα στα ανοιχτά πόδια τους.
Στην αναρρίχηση μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μόνο τα χέρια τους, ενώ απαγορευόταν να χρησιμοποιήσουν τα πόδια τους ακόμα και για την αρχική ώθηση.
Το κλειδί της επιτυχίας ήταν η φόρα που θα έπαιρναν με την εκρηκτική, απότομη ώθηση του κορμού τους.
Σε ορισμένες παραλλαγές οι αναρριχητές έπρεπε να έχουν το σώμα τους σε ορθή γωνία, δηλαδή με τα πόδια τεντωμένα, καθ’ όλη τη διάρκεια της αναρρίχησης.
https://youtu.be/D6RK0M6-GUg
Στο άλλο άκρο του σχοινιού υπήρχε ένα «ντέφι», μια επίπεδη επιφάνεια καλυμμένη με φούμο.
Επιστρέφοντας στο έδαφος ο αθλητής έπρεπε να δείξει τα λερωμένα δάχτυλά του για να αποδείξει ότι είχε αγγίξει το ντέφι.
Το 1904 το χρυσό μετάλλιο στην αναρρίχηση κέρδισε ο θρυλικός Αμερικανός Τζορτζ Άυζερ, που εκείνη τη χρονιά κέρδισε συνολικά έξι ολυμπιακά μετάλλια παρά το ξύλινο πόδι του.
Η Νάντια Κομανέτσι, η πρώτη γυναίκα ολυμπιονίκης που πέτυχε το απόλυτο δεκάρι, τα κατάφερε σε ηλικία 14 ετών το 1976.
Η νεότερη γυναίκα χρυσή ολυμπιονίκης ήταν η Μάρτζορι Γκέστρινγκ των ΗΠΑ, που κέρδισε το χρυσό στις καταδύσεις το 1936, σε ηλικία 13 ετών.
Μονομαχία με Πιστόλια, Άλμα εις Μήκος για Άλογα
Ανάμεσα στα αθλήματα που δεν περιλαμβάνονται πλέον στον κατάλογο των Ολυμπιακών Αγώνων είναι η σκοποβολή με ζωντανά περιστέρια: σχεδόν 300 πουλιά σκοτώθηκαν στη διάρκεια το αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς του Παρισιού το 1900.
Από την άλλη, η Μονομαχία με Πιστόλια στους Αγώνας του 1906 στην Αθήνα δεν προκάλεσε θύματα: οι αθλητές πυροβολούσαν κούκλες ντυμένες με φράκο και στόχους στο ύψος του λαιμού.
Η Κατάδυση εις Μήκος, ένα άθλημα στο οποίο οι αθλητές έπρεπε να φτάσουν όσο το δυνατόν πιο μακριά μέσα στο νερό χωρίς να κολυμπήσουν και το Άλμα εις Μήκος για Άλογα επίσης καταργήθηκαν στη σύγχρονη εποχή.
Το 2008 η επίσημη ιστοσελίδα των Ολυμπιακών του Πεκίνου ανακοίνωσε την εισαγωγή του Κουρέματος Κανίς. Σύντομα βέβαια αποδείχθηκε πρωταπριλιάτικο αστείο και περιελήφθη στην ατζέντα κατά λάθος, αφού πρώτα δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph.
Άλμα εις μήκος με άλογα
Το 1912, στους αγώνες της Στοκχόλμης, ξεκίνησε τον μαραθώνιο, αλλά επειδή ήταν εξαντλημένος από το ταξίδι ως τη Σουηδία, που διήρκησε 18 μέρες, σταμάτησε να ξεκουραστεί έπειτα από 30 χιλιόμετρα, πήγε σε ένα σπίτι και ζήτησε ένα ποτήρι νερό.
Αφού το ήπιε, αποκοιμήθηκε στον καναπέ και ξύπνησε το επόμενο πρωί.
Το 1967, σε ηλικία 76 ετών, προσκλήθηκε να επιστρέψει στην πόλη και να ολοκληρώσει τον αγώνα.
Ο χρόνος τερματισμού του ήταν 54 χρόνια, 8 μήνες, 6 μέρες, 32 λεπτά και 20,3 δευτερόλεπτα.
ΠΗΓΗ: «Το Βιβλίο της Ολικής Άγνοιας, Μέρος Δεύτερο», Τζον Λόυντ & Τζον Μίτσινσον, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.